شایا گلدوست
من، «شایا گلدوست»، زن ترنس و کنشگر جامعه رنگینکمانی، هر هفته دوشنبه در اینستاگرام «ایرانوایر»، با یکی از اعضای جامعه رنگینکمانی درباره مسائل و مشکلات مربوط به این قشر گفتوگو میکنم. مهمان این برنامه «آرتمیس اکبری»، فعال رنگینکمانی و از موسسان سازمان «افغانالجیبیتی» است و درباره شرایط سخت پناهجویان و پناهندگان رنگینکمانی و محدودیتهای کشورهای اروپایی در پذیرش پناهجویان و پناهندگان، و همچنین اقداماتی که سازمان افغانالجیبیتی در سال اخیر انجام داده است صحبت میکند.
***
پناهجویان و پناهندگان رنگینکمانی ایرانی و افغانستانی ساکن در ترکیه، در سالهای اخیر خشونتهای بسیاری را از سوی جامعه و مقامات قانونی و پلیس ترکیه تجربه میکنند. رویکرد کشور ترکیه نسبت به جامعه رنگینکمانی ترک نیز، رویکرد بسیار خصمانهای است و در این شرایط، وضعیت پناهجویان و پناهندگان رو به وخامت بیشتری میرود.
اخیرا در ویدیو منتشر شده در رسانهها، شاهد تصاویر ناراحت کنندهای از شکنجه پناهجویان افغانستان در ترکیه هستیم. در این ویدیو پناهجویان برهنهای بر روی برف دیده میشوند که مورد ضربوشتم قرار میگیرند. گفته شده است که این حرکت غیرانسانی توسط پلیس ترکیه انجام شده و اولین بار هم نیست که اقدام به انجام چنین اعمال وحشیانیهای علیه پناهجویان وپناهندگان میکنند.
«آرتمیس اکبری» دراینباره میگوید: «به گفته "بابک تقوایی" و "افشین اسماعیلی"، خبرنگاران، پلیس ترکیه پناهجویان افغان را بر روی برف برهنه میکند و با زنجیر کتک میزند. ترکیه مثل همیشه این موضوع را تکذیب میکند و مقصر آن را به گردن قاچاقچیان انسان میاندازد.»
به گفته این فعال رنگینکمانی، آنها گزارشهای زیادی از پناهجویان الجیبیتیکیوپلاس افغان و ایرانی در ترکیه در مورد آزار و اذیت سیستماتیک توسط دولت و پلیس دریافت کردهاند:
«بر اساس تحقیقات، ما مقامات ترکیه به عمد پناهجویان رنگینکمانی را مورد تبعیض قرار میدهند. دهها پناهجوی رنگینکمانی به ما گفتهاند که توسط مقامات ترکیه در اداره مهاجرت مورد تحقیر و آزار و اذیت قرار گرفتهاند. همانطور که میدانید پناهجویان افغان و ایرانی فاقد مجوز کار و بیمه درمانی در ترکیه هستند. طبق قانون، میتوانند درخواست مجوز کار کنند، اما موانعی برای دستیابی به آن وجود دارد و معمولا دستیابی به آن، برای آنها غیرممکن است.
مقامات ترکیه در موارد زیادی عمدا از ثبت نام پناهجویان افغان اجتناب میکنند و آنها را اخراج میکنند. اخراج اتباع افغان از سوی ترکیه از سال ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۲، به طرز چشمگیری افزایش یافته است. آمارها نشان میدهد که ۴۴۷۶۸ پناهجوی افغان در هشت ماهه اول سال ۲۰۲۲ توسط ترکیه اخراج شدهاند. این عدد نشان دهنده افزایش ۱۵۰ درصدی تعداد اتباع افغان اخراج شده، نسبت هشت ماه اول سال ۲۰۲۱ است.»
آرتمیس اکبری از سوی سازمان افغان الجیبیتیکیو، اخیرا در جلسهای برای رسیدگی به وضعیت پناهجویان و پناهندگان با مقامات اتحادیه اروپا صحبت کرده است.
از او میپرسم کشورهای اروپایی چه اقداماتی برای بهبود شرایط بسیار بحرانی پناهجویان و پناهندگان، مخصوصا پناهجویان و پناهندگان رنگینکمانی در ترکیه انجام میدهند؟
او میگوید: «سازمان افغان الجیبیتی، طی جلسهای که اخیرا با دبیرکل گروه ویژه پارلمان اروپا در امور حقوق جامعه الجیبیتیکیو داشت، درباره وضعیت پناهجویان وپناهندگان رنگینکمانی ساکن در ترکیه صحبت کرد. در این نشست، وضعیت جامعه الجیبیتیکیوپلاس از زمان سقوط افغانستان به دست طالبان بررسی شد.
در اینجلسه به خشونت روزافزون علیه جامعه الجیبیتیکیوپلاس اشاره کردم، اینکه زندگی در افغانستان زیر سایه طالبان برای گروههای به حاشیه رانده شده مخصوصا افراد الجیبیتیکیوپلاس ناممکن شده است. کمکهای مالی سازمان ما فقط یک داروی مسکن است که به طور موقت درد را تسکین میبخشد. درد واقعی طالبان و جامعهای کوییرستیز است که زندگی را برای آنها ناممکن کرده است.»
او در ادامه میگوید که «میگوئل چمبل» دبیرکل گروه ویژه پارلمان اروپا در امور حقوق جامعه رنگینکمانی، نسبت به وضعیت حقوقبشر در افغانستان ابراز نگرانی کرد و اظهار کرد که اروپا همیشه از حقوقبشر و حقوق الجیبیتیکیوپلاس حمایت میکند و وضعیت افغانستان را زیر نظر دارد.
در این نشست که اواخر دسامبر سال گذشته برگزار شده است، درباره اقدامات مشترک بین سازمان «افغان الجیبیتی» و پارلمان اروپا، برای حمایت از جامعه الجیبیتیکیو در افغانستان نیز صحبت شد و امید است که شرایط این قشر از پناهجویان، با کمک کشورهای اروپایی بهبود یابد. اما آنچه نگرانیها را افزایش میدهد، تغییر رویکرد و اقدام برای اجرایی کردن برخی از قوانین توسط کشورهای اروپایی است. قوانینی که ممکن است در آینده شرایط را برای ورود پناهجویان و پناهندگان به اروپا سختتر کند.
سازمان «افغان الجیبیتی»، در سالی که گذشت اقدامات زیادی برای جامعه رنگینکمانی افغانستان انجام داده است، اقداماتی که توانسته است شرایط برخی از این افراد را در افغانستان و در ترکیه تغییر دهد. از آرتمیس اکبری درباره برخی از اقدامات انجام شده و دستآوردهای این سازمان پرسیدم.
«در سالی که گذشت وضعیت رنگینکمانیهای افغانستان روزبهروز دشوارتر از قبل شد، ما شاهد افزایش چشمگیر خشونت علیه آنها بودیم. با این وجود، ما به عنوان سازمانی تازه تاسیس و بدون وابستگی مالی به دولت و دیگر نهادها، به صورت داوطلبانه فعالیت کردیم تا زندگی را اندکی برای رنگینکمانیهای افغانستانی بهبود ببخشیم.
ما گروهی کوچکی از افراد داوطلب هستیم که وضعیت کوییرهای افغانستانی را ارزیابی کردیم و با توجه به نیازها، سعی کردیم پاسخی مناسب دهیم و به افراد نیازمند رنگینکمانی کمک کنیم. البته که ما با چالشهای بسیاری مواجه بودیم و یکی از مهمترین آنها، کمبود شدید منابع مالی و انسانی بود. اما با وجود سختیها، توانستیم کمکهایی را ارائه دهیم.»
به گفته این فعال رنگینکمانی، آنها بیش از ۸۳۵ درخواست کمک از طریق وبسایت، فیسبوک، اینستاگرام و توییتر سازمانی خود دریافت کردهاند: «این رقم فقط شامل شبکههای اجتماعی سازمان ما میشود و شامل درخواستهایی که همکاران ما به صورت شخصی دریافت کردهاند نمیشود. (که با احتساب آن پیامها، رقم درخواستهای کمک افزایش چشمگیری پیدا خواهد کرد.)
صد و هفده نفر از رنگینکمانیهای افغانستانی کمک مالی دریافت کردند. هشتاد هفت نفر از رنگینکمانیهای آسیبپذیر به صورت مستقیم (اغلب کشورهای همسایه) و غیر مستقیم (با هماهنگی و همکاری با نهادهای دولتی، سازمانهای بینالمللی و غیر انتفاعی) از افغانستان خارج شدند. سی و پنج نفر کمک حقوقی دریافت کردند برای درخواست ویزای بشر دوستانه برزیل، استرالیا و اروپا. نه نفر از رنگینکمانیهای افغانستانی با بیماری خاص کمک دارویی دریافت کردند. ۲۷ نفر از پناهجویان کوییر در ترکیه، کمک حقوقی و مالی دریافت کردند.
متاسفانه نتوانستیم به بیش از ۵۰۰ درخواست کمک، خدمات ارائه دهیم و به آنها پاسخ دهیم. ما فقط به تعداد بسیار اندکی توانستیم خدمات ارائه دهیم. تعدادهای درخواستها برای کمک بسیار بالا بودند و ما به عنوان سازمانی مردم نهاد با فعالیت داوطلبانه و بدون دریافت کمک مالی از سوی دولت و سایر نهادها، منابع کافی برای کمک نداشتیم.»
او در پایان میگوید: «ما در سازمان افغان الجیبیتی بر اساس کمکهای مالی مردمی خدمات ارائه میدادیم که با گذشت زمان، کمکهای مالی ما بسیار کمتر شد و در نتیجه، کمکهای ما هم به رنگینکمانیهای افغانستانی کمتر و محدودتر شد. همچنین روند تخلیه در افغانستان تقریبا متوقف شده است و ما هم از نیمه دوم سال گذشته، روند پذیرش پرونده را به حالت تعلیق در آوردیم.»
مطلب مرتبط:
ثبت نظر