من، «شایا گلدوست»، زن ترنس و کنش‌گر جامعه رنگینکمانی هر هفته دوشنبه در اینستاگرام «ایران‌وایر» با یکی از اعضای جامعه رنگینکمانی درباره مسایل و مشکلات مربوط به این قشر گفت‌وگو می‌کنم. میهمان این برنامه، «سعید قربانی»، مشاور امور پناهندگی و عضو هیات دبیره «کمیسیون ایران‌پراید» است که با او درباره شرایط پناهنده‌پذیری کشور کانادا به صورت اسپانسری صحبت می‌کنیم.
***
شرایط پناه‌جویان و پناهندگان رنگینکمانی موضوعی است که در سال‌های اخیر تبدیل به بحرانی نگران کننده شده است. بعد از روی کار آمدن «دونالد ترامپ» به‌عنوان رییس جمهوری ایالات متحده که با ممنوعیت ورود اتباع ایرانی به خاک امریکا همراه شد تا سپتامبر۲۰۱۸ و تغییر سیاست‌های سازمان ملل و انتقال اختیارات به اداره مهاجرت ترکیه، هم‌چنین همه‌گیری ویروس کرونا، همه و همه روند رسیدگی به پرونده پناه‌جویان و پناهندگان و اسکان مجدد آن‌ها را به‌تعویق انداختند.
با وجودی که شرایط فرهنگی، اجتماعی و قانونی برای جامعه رنگینکمانی در کشور ترکیه مناسب نیست، بسیاری از پناه‌جویان و پناهندگان رنگینکمانی سال‌ها است که در انتظار رسیدن به مقصدی امن در این کشور در انتظار به‌سر می‌برند. دشواری زندگی به‌عنوان یک پناهنده برای هر فرد در بسیاری از مواقع غیر‌قابل تحمل است، حال تحمیل تبعیض‌ها، قضاوت‌ها، انگ‌انگاری‌ها و خشونت‌ها به‌واسطه گرایش جنسی و هویت و بیان جنسیتی افراد از تصور خارج هستند.
در این شرایط، بسیاری از پناه‌جویان و‌پناهندگان به دنبال راهی برای رسیدن به کشور مقصد می‌گردند. برخی از کشورها مانند کانادا جدا از برنامه‌های پذیرش پناهندگان از طریق سازمان ملل متحد، برنامه‌های خصوصی و حمایتی ویژه‌ای دارند که در آن‌ها شهروندان کانادایی می‌توانند از پناه‌جویان و پناهندگان برای رسیدن به کشور کانادا حمایت کنند. «سعید قربانی»، مشاور در امور پناهندگی از کانادا در این باره بیشتر توضیح می‌دهد.
«برنامه حمایت خصوصی از پناهندگان» (PSR) به گروه‌های خصوصی اجازه می‌دهد تا از پناهندگان واجد شرایط که خارج از خاک کانادا هستند، حمایت کنند. به عنوان یک حامی خصوصی، وظیفه شما حمایت از یک پناهنده برای یک دوره یک ساله است. بخش بزرگ و مورد اهمیت این حمایت، حمایت مالی پناهنده در سال اول زندگی در کانادا است که شامل مواردی مانند هزینه‌های اولیه برای شروع زندگی مانند مبلمان و لباس، هزینه‌های ماهانه مستمر برای نیازهای اولیه، از جمله مسکن، غذا و حمل و نقل عمومی و هم‌چنین حمایت اجتماعی و عاطفی می‌شود.
یکی از روش‌های حمایت از پناهندگان، گروه پنج (G5) است که تشکیل شده از پنج یا چند شهروند کانادایی یا دارای اقامت دائم که ترتیبی داده‌اند تا پناهنده‌ای را که در خارج از کشور زندگی می‌کند، حمایت مالی کنند تا به کانادا بیاید.
اعضای این گروه فقط می‌توانند از متقاضیانی حمایت کنند که توسط آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد (UNHCR) یا یک کشور خارجی به عنوان پناهنده شناخته شده باشند. متقاضی اصلی باید قبلاً وضعیت پناهندگی داشته باشد. داشتن وضعیت پناهندگی به این معنا است که یک نهاد مجاز دریافته است که فرد متقاضی با تعریف پناهندگی آن مطابقت دارد. این نهاد مجاز می‌تواند کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل باشد یا دولت کشوری (یعنی دولت خارجی) که پناهنده اکنون در آن زندگی می‌کند.
چه کسی می‌تواند درخواست دهد؟
برای واجد شرایط بودن، هر یک از اعضای گروه باید:
- شهروند یا مقیم دائم کانادا باشد
- حداقل ۱۸ سال سن داشته باشد
- در همان استانی زندگی کند که انتظار می‌رود پناهنده در آن ساکن شود
- موافقت کند که برای معمولاً یک سال حمایت مالی تعیین شده را از پناهنده انجام دهد
این گروه پیش از هر اقدامی می‌بایست یک طرح تسویه حساب ارایه کند. لازم است ثابت شود که گروه پول کافی برای حمایت از یک پناهنده را برای یک سال دارد. مقدار پول مورد نیاز به استان مورد نظر و تعداد پناهندگانی که حمایت مالی می‌شوند، بستگی دارد.
اما اگر شخص پناهنده مدارک لازم از آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد UNHCR و یا کشوری که در آن درخواست پناه‌جویی داده است را نداشته باشد، نمی‌تواند توسط یک گروه پنج حمایت شود. از این رو در کشور کانادا سازمان‌ها و نهاد‌هایی مشغول به فعالیت هستند تا بتوانند این حمایت را بر عهده بگیرند. این سازمان‌ها که دارنده «توافق‌نامه حمایت مالی» (SAH) با دولت کانادا هستند، برای کمک به حمایت از پناهندگان هنگام آمدن به کانادا موافقت‌نامه امضا می‌کنند.
افراد و گر‌وه‌ها می‌توانند با سازمان‌ها و‌نهادهای مربوطه برای حمایت از پناهندگان تحت توافق SAH کار کنند؛ گروه‌های پنج نفره یا بیشتر که متشکل از شهروندان کانادایی یا افراد دارای اقامت دائمی کانادا هستند که از پناهندگان حمایت می‌کنند تا در کانادا مستقر شوند.
در استان انتاریو، ۶۰ سازمان در شهرهای مختلف این استان، از جمله تورنتو، اتاوا، لندن، واترلو و دیگر شهرها در زمینه اسپانسرشیپ خصوصی پناه‌جوها فعالیت می‌کنند. بسیاری از پناه‌جویان و پناهندگان در سال‌های اخیر به دلیل شرایط بحرانی و مدت‌زمان طولانی و نامعلوم برای رسیدن به کشور مقصد، از طریق اسپانسری خود را به کانادا رسانده‌اند.
کانادا یکی از بزرگ‌ترین کشورهای حامی جامعه رنگینکمانی است و بسیاری از سازمان‌های ذکر شده برای پناه‌جویان و پناهندگان رنگینکمانی (Rainbow Refugee) فعالیت می‌کنند. برای اطلاع بیشتر می‌توان به وب‌سایت اداره مهاجرت و پناهندگی کانادا مراجعه کرد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر