استفاده ابزاری از شورت شاهین در نقد مجاهدین!

«هشدار: خواندن این یادداشت به نوجوانان و جوانان 15 تا 21 ساله توصیه نمی‌شود!»

چنین هم نیست که بعد از سالها گدایی شب جمعه یادمان برود و بعد از سالها خبرنگاری و طنزنویسی ندانم که موضوع داغ این روزها، لخت شدن شاهین نجفی و گروهش بر روی صحنه است. البته گفته می‌شود خود شاهین لخت لخت نشده و یک فقره شورت مامان‌دوز به همراه داشته که دهان دروهمسایه را ببندد. شورتش هم گل‌گلی با کوک‌های درشت بوده. بعله ... ما همچین ملت نکته‌سنج و دقیقی هستیم و همین الان درباره کوک‌های پاچه‌ی راست شورت مذکور آدم مزبور می‌توان هفتاد و هشت یادداشت و استاتوس پیدا کرد. حتی گفته می‌شود امین بزرگیان یکی از رفقای فیلسوف خود من، در بی‌بی‌سی فارسی (همون که پرگارشون خیلی به لباس‌های مارک‌دار نادر اینا علاقه‌داره!) مباحث هنری بوردیو را چنان چسبانده به شورت شاهین که برند تریومف هم مارکش را روی محصولات لباس زیرش اینقدر محکم نمی‌چسباند. این توضیحات را می‌دهم که یک‌وقت فکر نکنید دستگاه سوژه‌یابی و موج‌سواری ما خراب است که چنین سوژه هلویی را رها می‌کنیم و می‌رویم سراغ خانم مریم رجوی که تا بحال کسی ایشان را حتی بدون کت و دامن و روسری ندیده است (البته بجز نزدیکانی جز جناب رجوی فعلی و ابریشمچی سابق که آنهم بنا به نص صریح قرآن و مجموعه آثار دکتر شریعتی و درس‌گفتارهای "تبیین جهان" کاملا درست، قانونی، اخلاقی و حلال بوده است)

البته این یادداشت دقیقا به خود خانم رجوی (که گویا در منزل "رئیس‌جمهور" صدایشان می‌کنند) هم ندارد. چون گفتنی‌ها را درباره ایشان گفته‌اند و نگفتنی‌ها هم که گفتن ندارد. در واقع دیدارهای اخیر ایشان است که آدم را وامی‌دارد شاهین را رها کند و سایرین را بچسبد. یکی از این سایرین آقای رید رئیس کمیته حقوق بشر پارلمان کانادا است که از خانم رجوی برای سخنرانی در پارلمان این کشور دعوت کرد. البته نفس دعوت از خانم رجوی هیچ اشکالی ندارد و بلکه می‌تواند مفید فایده به حال مثلا تعلیم و تربیت یا صلح جهانی باشد. مثلا یک کشور پیشرفته می‌تواند از ایشان دعوت کند و سپس با نمایش سرکار خانم رجوی در محفظه‌ای شیشه‌ای به همراه شرحی از اقدامات ایشان و گروه مجاهدین خلق، تمامی نوجوانان و والدین ‌آنها را به طور عملی آموزش دهد که خیالپردازی، خشونت و ایدئولوژی می‌تواند چه بلایی بر سر نوجوانان بیاورد.

یا حتی می‌توان از ایشان دعوت کرد در جلسه‌ای سخنرانی کند و سپس با نمایش مستند بی‌طرفانه‌ای از زندگی ایشان و سایر سران مجاهدین خلق ثابت کرد که توصیه‌هایی کتره‌ای مثل "خودت باش" می‌تواند در مورد بعضی آدم‌ها چقدر هولناک باشد. اما اینکه خانم رجوی در اعتراض به نقض حقوق بشر به عنوان –لابد- یک چهره حقوق بشری سخنرانی کند چیزی‌ست در این مایه که از اسدالله لاجوردی برای شرکت در یک کنفرانس درباره حقوق زندانیان دعوت شود، آن هم نه به برای نگهداری در شیشه الکل بلکه برای سخنرانی و ارشاد دیگران! تازه دار و دسته‌ی آن مرحوم جانی هرگز در فهرست گروه‌های تروریستی آمریکا و بریتانیا قرار نگرفته بود اما دار و دسته‌ای خانم رجوی تا همین چند سال پیش به این امر هم مزین بودند.

با این اوصاف، دیگر جای تعجبی نمی‌ماند که آقای احمد جبرا رئیس ائتلاف ملی سوریه در پاریس به حضور رئیس جمهور مریم رجوی مشرف شود. بالاخره اگر بانو رجوی یک واحد با مفاهیم"کانادا" و "پارلمان" و "حقوق بشر" مرتبط باشد صد واحد با "مبارزه مسلحانه" و "اسلام" و "حمله به وطن خود به همراه نیروهای بیگانه" مرتبط است و واقعا دریغ است رئوسای ائتلاف ملی سوریه که قرار است از هتل‌های استانبول مبارزات بر علیه رژیم سوریه را رهبری کنند از تجربه‌های سران مجاهدین خلق که از هتل‌های پاریس مشغول رهبری مبارزات بر علیه رژیم ایران هستند مستفیض نشوند.

بالاخره مبارزه مبارزه است. چه روی صحنه با شورت مامان‌دوز و چه پشت صحنه با روسری سرخ. هر چند که ظاهرا جماعت امروز ایرانی حتی برای فحش دادن به شاهین و گروه کوچک برهنه‌اش اعتنای بیشتری می‌کنند تا برای مریم بانو و گروه نه چندان کوچکِ پوشیده‌اش. یک دلیلش هم اینکه یک نفر مثل من مجبور است برای دیده شدن یادداشتی که می‌خواهد درباره مجاهدین بنویسد، شاهین را بتپاند اول و آخر مطلب!