«احسان پیربرناش»، خبرنگار ورزشی و طنزنویس، سه‌شنبه۲۰دی، از سوی شعبه یک دادگاه ویژه انقلاب ساری، به تحمل ۱۸ سال زندان که ۱۰ سال از آن لازم‌الاجرا است، محکوم شد.
«آریا جعفری»، عکاس ورزشی خبرگزاری «ایسنا» نیز، ۲۵آذر به ۷ سال زندان و تحمل ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده بود.
طی ماه‌های اخیر، «نیلوفر حامدی»، «سعیده فتحی»، «مهدی سوفالی» و «مهدی امیرپور»، دیگر خبرنگاران ورزشی بودند که توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت شدند. سعیده فتحی و مهدی امیرپور به قید وثیقه آزاد شده و در انتظار رای دادگاه هستند.
رسانه‌های سپاه پاسداران انقلاب نیز پیش از این، برخی از خبرنگاران ورزشی خارج از کشور را تهدید به ربودن و انتقال به ایران کرده بود.
در این گزارش، نگاهی به مرد شماره یک و همیشه در سایه‌ای می‌اندازیم که بیش از سه دهه از سوی دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی کشور، بر ورزش و ورزشی‌نویسی ایران حکومت کرده است.
***
احسان پیربرناش کیست؟
احسان پیربرناش، سردبیر وبسایت خبری «بانک ورزش»، عضو شورای سردبیری «ورزش مدیا»، دبیر سرویس طنز روزنامه «قانون» و وبلاگ نویس است. او به عنوان روزنامه‌نگاری با خط ادبیاتی صریح و قلمی منتقد، چه در حوزه ورزش و چه در زمینه ادبیات شناخته می‌شد.
احسان پیربرناش روز ۶آبان مقابل منزل خود بازداشت و به زندان قائمشهر منتقل شده بود. در این مدت، او اجازه مرخصی با قرار وثیقه را هم نداشته است.
همسرش «بهناز میرمطهریان»، خبرنگار روزنامه «ایران ورزشی» است. از زمان بازداشت احسان پیربرناش، خانم میرمطهریان، در مورد وضعیت همسرش در حساب توییتری خود اطلاع رسانی می‌کند.
۶دی، بهناز میرمطهریان از «حمله عصبی» دوباره احسان پیربرناش در زندان قائمشهر خبر داد و نوشت: «حال او وخیم است.»
طبق آخرین توییتی که بهناز میرمطهریان منتشر کرده، پزشک زندان قائمشهر نامه‌ای مبنی بر بیماری و عدم توانایی در تحمل حبس به دادگاه داده بود، اما با این وجود، احسان پیربرناش به ۱۸ سال زندان محکوم شده است.
از انجمن روزنامهنگاران ورزشی چه می‌دانیم؟
انجمن بین‌المللی روزنامهنگاران و عکاسان ورزشی (AIPS) متولی و بالاترین نهاد خبرنگاران و عکاسانی است که در حوزه ورزش فعالیت می‌کنند. این انجمن، خود را متعهد به حفظ امنیت و پیشرفت خبرنگاران ورزشی در سراسر جهان کرده است.
کشورهایی که عضو این انجمن هستند، یک نهاد داخلی زیر نظر AIPS تشکیل می‌دهند، مانند فدراسیون‌های ورزشی در هر کشور که زیر نظر فدراسیون‌های ورزشی جهانی فعالیت می‌کنند. این انجمن بین‌المللی، هم‌راستا با قوانین و آیین‌نامه‌های کمیته بین‌المللی المپیک فعالیت می‌کند.
ریاست AIPS را «جیانی مرلو»، روزنامه‌نگار شناخته شده ایتالیایی برعهده دارد.
در ماه‌های گذشته، پس از نامه‌نگاری با انجمن جهانی روزنامهنگاران و عکاسان ورزشی» (AIPS)، پاسخ‌هایی در مورد بازداشت خبرنگاران ورزشی گرفتیم. «جيانی مرلو»، رییس این انجمن ۲۲آبان۱۴۰۱، در پاسخ به سوالات «ایران‌وایر» در مورد واکنش این نهاد بین‌المللی گفته بود: «سکوت نکرده‌ایم.»
او در پاسخ به سوال دوم در مورد این‌که «انجمن جهانی روزنامهنگاران و عکاسان ورزشی چه اقداماتی برای آزاد کردن این خبرنگاران و عکاسان انجام خواهد داد؟» نیز نوشته بود: «ما موضع‌گیری کردیم. سلاح قانونی نداریم، اما تا زمانی که همه همکاران آزاد شوند، با همکاری سایر انجمن‌های خبرنگاری، به اعتراض در سراسر جهان در این مورد ادامه خواهیم داد.»
جیانی مرلو در پاسخ به این سوال که «آیا AIPS در مسابقات جام‌جهانی قطر، برنامه‌ای برای اطلاع رسانی درباره خبرنگاران ایرانی که جان‌شان در ایران در خطر است خواهد داشت یا خیر؟» گفته است: «ما از قبل شروع کرده‌ایم و ادامه خواهیم داد.»
نقش عبدالحمید احمدی در AIPS چیست؟
یکی از اعضای هیات رییسه AIPS طی سال‌های اخیر، یک مدیر ایرانی است به نام «عبدالحمید احمدی»، مردی که خبرنگاران ورزشی ایران او را وابسته به «نهادهای امنیتی و اطلاعاتی» می‌دانند و هیچ اثری از سوابق روزنامه‌نگاری او در حوزه ورزشی نیز در دسترس نیست.
میان سوالاتی که «ایران‌وایر» با جیانی مرلو، رییس انجمن روزنامهنگاران و عکاسان ورزشی در میان گذاشت، در مورد چرایی سکوت مطلق عضو ایرانی هیات رییسه این انجمن در قبال خبرنگاران بازداشت شده ایرانی نیز پرسیده شد. آقای مرلو ۲۲آبان۱۴۰۱ گفته بود: «سکوت نیست. هفته آینده جلسه آنلاین خواهیم داشت و در این مورد صحبت خواهیم کرد.»
تا زمان نگارش این گزارش، هیچ خبری در مورد برگزاری این نشست آنلاین میان اعضای هیات رییسه انجمن روزنامهنگاران ورزشی ایران و آقای جیانی مرلو منتشر نشده است.
خبرنگاران ورزشی در ایران، عبدالحمید احمدی را نماینده جمهوری اسلامی برای «عادی نشان دادن وضعیت خبرنگاران ایرانی» در AIPS معرفی می‌کنند. مردی که هیچ کارنامه‌ای در زمینه کار رسانه ندارد و طی سه دهه اخیر، به عنوان نفر اول انجمن روزنامهنگاران و عکاسان ورزشی در ایران شناخته می‌شود.
عبدالحمید احمدی را می‌توان از عوامل سرکوب خبرنگاران ورزشی هم معرفی کرد. او سال ۱۳۹۸ همراه با «مهدی تاج»، به دیدار اعضای «کمیسیون فرهنگی» مجلس شورای اسلامی رفت و از طرح «محرومیت چهار ساله خبرنگاران ایرانی در صورت پرسش سوالات انتقادی» که از سوی مهدی تاج ارائه شده بود، دفاع کرد.
احمدی در این جلسه گفته بود: «با توجه به بیانات رهبر معظم انقلاب مبنی‌بر اهمیت بروز معنویت در محیط ورزش، انتظار از ما به عنوان دست‌اندرکاران ورزش برای تحقق فرمایشات مقام معظم رهبری مبنی‌بر این که محیط ورزش را باید پاکیزه نگاه دارید، زیاد است.»
عبدالحمید احمدی که تلاش می‌کند منویات رهبر جمهوری اسلامی را در جامعه خبرنگاران ورزشی پیاده کند، عضو هیات رییسه انجمن جهانی روزنامهنگاران و عکاسان ورزشی نیز هست.
چرا رئیس انجمن روزنامهنگاران ورزشی، خبرنگار نیست؟
عبدالحمید احمدی در دوران وزارت «مسعود سلطانی‌فر»، معاون فرهنگی وزارت ورزش و جوانان در دولت «حسن روحانی» و هم‌اکنون، مشاور «حمید سجادی» وزیر ورزش دولت «ابراهیم رئیسی» است.
با وجود مناصب و سمت‌هایش اما از او، هیچ سابقه‌ای در زمینه کار خبرنگاری وجود ندارد. به نظر منطقی می‌رسد مردی که از میانه‌های دهه ۷۰ خورشیدی، ریاست خود را در انجمن روزنامهنگاران و عکاسان ورزشی آغاز کرده، لااقل باید در سال‌های ابتدایی یا میانی دهه ۷۰ خورشیدی، به عنوان سردبیر یا معاون سردبیر یکی از نشریات ورزشی یا صفحات ورزشی روزنامه‌های سیاسی نامش به چشم می‌خورد، اما او در این سال‌ها، حتی به عنوان خبرنویس هم فعالیتی نداشته است.
آن‌چه از عبدالحمید احمدی به عنوان بیوگرافی در پرتال جامع «دانشگاه علم و فرهنگ» به ثبت رسیده، مبهم به نظر می‌رسد.
عضو هیات رییسه AIPS از سال ۱۳۶۲ تاکنون، سابقه ۳۱ مدیریت اجرایی فقط در دانشگاه‌های ایران را دارد. ۱۸ طرح پژوهشی نیز از او در دانشگاه‌های ایران به چشم می‌خورد.
۱۹ مقاله «علمی ترویجی» از عبدالحمید احمدی در دانشگاه‌های ایران و جهان منتشر شده است. هفت کتاب نیز به قلم او از سوی «نشر سازمان تربيت بدنی»، «نشر دانشگاه امام رضا» و «انتشارت جهاد دانشگاهی» منتشر شده‌اند یا در نوبت انتشار قرار دارند؛ انتشارات‌هایی از جنس حکومت با بودجه‌های کلان دولتی.
از آثار ناشناخته احمدی می‌توان به مقاله «ثناییه‌التوظیف لقناع‌المسیح(ع) فی شعر السیاب» اشاره کرد؛ نوشتاری به زبان عربی که در دوفصل‌نامه «ادبیات‌عرب» به چاپ رسیده است، که هیچ ارتباطی با موضوع خبرنگاری ورزشی ندارد.
او خودش را «عضو هیات تحریریه مدیریت ارتباطات در رسانه‌های ورزشی» معرفی کرده در حالی که این هیات تحریریه، مقالات و بولتن‌هایی را به‌صورت تحقیقاتی برای روابط عمومی‌های وزارتخانه‌ها یا سازمان‌های دولتی تهیه می‌کند و هیچ نقشی در رسانه ندارد.
ریاست انجمن روزنامهنگاران ورزشی ایران، برعهده یک مهره امنیتی و اطلاعاتی است که در کارنامه‌اش حتی یک روز خبرنگاری نیز به چشم نمی‌خورد.
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر