نزدیک به سه سال می‌شود که «بنجامین بریر» شهروند فرانسوی ۲۷ ساله، در زندان «وکیل‌آباد» شهر «مشهد» نگهداری می‌شود. در آستانه سه ساله شدن دوران حبس او، خواهرش «بلاندین» به رسانه‌های فرانسوی خبر داد که برادرش از ۲۸ ژانویه (۸ بهمن) سال جاری، اعتصاب غذا کرده است.
بلاندین، حالا به گفت‌وگو با رسانه‌ها می‌پردازد تا بلکه امیدی در ناامیدی برای خانواده خود و خانواده هفت شهروند فرانسوی بازداشتی در ایران باشد. او در گفت‌وگو با «ایران‌وایر»، آن‌چه را بر آن‌ها گذشته است را «بازی احمقانه» می‌خواند و تاکید می‌کند که برادرش صرفا جوانی عاشق سفر و موسیقی است که در بدترین شرایط روحی و جسمی به‌سر می‌برد. سه روز پیش از آغاز اعتصاب غذای بنجامین بود که «کاترین کولونا»، وزیر خارجه فرانسه در گفت‌وگو تلفنی با «حسین امیرعبداللهیان»، وزیر خارجه جمهوری اسلامی، بازداشت شهروندان فرانسوی را در ایران «خودسرانه» خواند و در توییتی نوشت که زندانیان فرانسوی در ایران «گروگان» هستند.
***
«بنجامین قربانی یک بازی سیاسی شده است. برادرم و ما انسان‌های معمولی با زندگی‌های معمولی هستیم. حالا او در بدترین شرایط روحی و جسمی به‌سر می‌برد و از تنها سلاحی که دارد، یعنی اعتصاب غذا، برای اعتراض به شرایط ناعادلانه‌ای که در آن قرار گرفته است، استفاده می‌کند.»
این صحبت‌های «بلاندین» است؛ تنها خواهر بنجامین که رابطه بسیاری نزدیک با او داشته است. آن‌ها تنها فرزندان خانواده‌ای فرانسوی هستند که در نزدیک پاریس زندگی می‌کردند.
بنجامین ۲۷ ساله، همواره عاشق موسیقی و سفر بود. زندگی او هم تا پیش از بازداشت و حبس در ایران، در همین دو مساله خلاصه می‌شد. او عکس‌ها و تصاویری را که در جهانگردی‌های خود ثبت می‌کرد، در حساب اینستاگرامی‌اش به اشتراک می‌گذاشت. اواخر ماه می سال ۲۰۲۰ (بهار ۱۳۹۹) بود که ماجراجویی‌های بنجامین او را به خاک ایران رساند؛ به پارک ملی رفت، از طبیعت عکس‌برداری کرد و زندانی شد.
جمهوری اسلامی بنجامین را به «جاسوسی» متهم کرده است. پسری که به گفته خواهرش مثل هر جهانگردی، عاشق شناختن مردم از فرهنگ‌های مختلف است: «او یک انسان آزاده و عاشق سفر بود. بنجامین در سفر به ایران هم فقط یک توریست بود. [برادرم] دنیای خودش را با تجربه‌هایش از جهان، می‌ساخت.»
اما آن‌چه بیش از پیش نگرانی خواهر و خانواده بنجامین را به‌همراه دارد، شخصیت مصمم اوست: «بنجامین وقتی می‌خواهد کاری انجام دهد، هیچ چیزی نمی‌تواند جلوی او را بگیرد. همین خصوصیت اوست که ما را بیشتر از پیش در اعتصاب غذایش نگران می‌کند.»
به ماه می ۲۰۲۰ برگردیم
به گفته «بلاندین» برادرش که همواره در سفر به‌سر می‌برد، هر روز با او و خانواده‌اش در تماس بود. به آن‌ها خبر می‌داد که کجاست و چه می‌کند. اما به ناگهان، ۲۴ ساعت از آخرین تماس آن‌ها گذشت و هیچ خبری از بنجامین نشد.
بلاندین روایت می‌کند: «نگرانی‌هایمان شروع شد. شروع به پیدا کردن افرادی کردم که بنجامین در ایران با آن‌ها آشنا شده بود، که شاید او را دیده باشند یا خبری از برادرم داشته باشند. دوستان ایرانی بنجامین و آن‌هایی که طی سفرش با او آشنا شده بودند، شروع به پرس‌وجو کردند، تا بالاخره فهمیدیم که بنجامین بازداشت شده است.»
بلاندین به خانواده خود و دولت فرانسه خبر داد که برادرش بازداشت شده است. برای یک ماه آن‌ها از بنجامین بی‌خبر بودند تا آن‌‌که پس از یک ماه بی‌خبری، در تماسی که ۳۰ ثانیه طول کشید، صدای او را پشت خط تلفن شنیدند.
بنجامین در آن تماس تنها توانست به خواهر خود خبر دهد که حالش خوب است: «فکر می‌کنم تنها چیزی بود که اجازه داشت بگوید. بعدتر فهمیدم در آن تماس، چشم‌بند و دستبند داشت.»
بعدها بود که بلاندین و خانواده‌اش متوجه شدند که بنجامین شبانه‌روز بازجویی می‌شد. «بنجامین بریر» برای دو ماه در انفرادی به‌سر برد که یک ماه نخست، هیچ نوری ندید و فقط انفرادی بود و بازجویی.
جمهوری اسلامی به بنجامین اتهام «جاسوسی» زد و او را به هشت سال حبس محکوم کرد: «در ابتدا ما شوکه و وحشت‌زده بودیم. اتهام جاسوسی برای ما بی‌معناست. بعدتر متوجه شدیم که این بازی‌ای است که حکومت ایران پیش‌تر هم انجام داده است؛ یک استراتژی که قبلا اتفاق افتاده است. ما فهمیدیم که این استراتژی، برای فشار سیاسی به دیگر کشورها رخ می‌دهد. یک بازی احمقانه.»
شرایط وخیم روحی بنجامین بریر
زندان «وکیل آباد» شهر مشهد یکی از شناخته‌شده‌ترین زندان‌های ایران است که اجرای حکم اعدام در آن‌جا آمار بالایی دارد. همان‌طور که وکیل بنجامین بریر پیش‌تر به رسانه‌های فرانسوی گفته است، موکل او از ابتدایی‌ترین حقوق خود نیز محروم مانده است.
بلاندین که حالا هر دو یا سه هفته بنا به تشخیص زندانبان‌ها با برادر خود در تماس تلفنی است، به «ایران‌وایر» می‌گوید: «نزدیک به سه سال شده که برادرم در همان زندان به‌سر می‌برد. او با انسان‌هایی در یک جا نگهداری می‌شود که زبان همدیگر را متوجه نمی‌شوند. او با زندانیانی روزهای خود را سپری می‌کند که یک هفته بعد اعدام می‌شوند. شرایط روحی و جسمی برادرم خوب نیست و مدام بد و بدتر می‌شود.»
خواهر بنجامین با یادآوری شرایطی که برادرش بدون داشتن حتی یک هم‌زبان در آن به‌سر می‌برد و شاهدی است بر بی‌عدالتی‌های جمهوری اسلامی در زندان «وکیل‌آباد»، می‌گوید: «ما نمی‌دانیم چطور باید او را از این شرایط خارج کنیم، ما چطور می‌توانیم وضعیت روحی و ورانی او را ترمیم کنیم؟»
بنجامین با کنسول فرانسه در ایران در ارتباط قرار دارد. هر دو سه هفته با بلاندین صحبت می‌کند. در واقع بلاندین تنها کسی است که از مملکت خود او و خانه‌اش با او هم‌کلام می‌شود: «بنجامین واقعا خسته است. او واقعا می‌خواهد که این شرایط سختی که در آن قرار دارد، تمام شود. الان هم اعتصاب غذا کرده است تا بلکه بتواند آزادی خود را به دست آورد به خانه برگردد.»
بلاندین در صحبت‌هایش می‌گوید که بنجامین دایی دو خواهرزاده است که وقتی فرانسه را ترک کرد، آن‌ها عمرشان یک هفته بود: «بچه‌ها بزرگ شده‌اند و بنجامین بزرگ شدن آن‌ها را ندیده است. خواهرزاده‌هایش هم منتظر او هستند.»
دولت فرانسه چه کرده است؟
«فیلیپ والان» وکیل بنجامین در گفت‌وگو با رسانه‌ها پس از اعلام اعتصاب غذای موکل خود گفته است که مذاکرات میان دو دولت به جایی نرسیده است. او حبس موکل خود را «گروگان‌گیری» خوانده که برای هفت فرانسوی زندانی دیگر در ایران، اتفاق افتاده است: «پیگیر‌ی‌ها و پاسخ‌های سیاسی تاکنون نتیجه‌ای در بر نداشته است.»
و بلاندین است که در مصاحبه با «ایران‌وایر» ادامه می‌دهد: «دولت فرانسه به ما گفته است که هفت فرانسوی زندانی در ایران داریم که بنجامین یکی از آن‌ها است. می‌دانم که دولت فرانسه پیگیر آزادی همه آن‌ها است، اما نزدیک به سه سال است که هیچ تغییری در شرایط برادرم اتفاق نیفتاده است و ما هیچ گواهی نداریم که وضعیت او تغییر کند. این استراتژی کار نمی‌کند. بسیاری از شهروندان اروپایی در این شرایط هستند، اما باید به شکل مشخص تغییری در وضعیت آن‌ها پیش آید. تنها چیزی که می‌دانم و به ما گفته شده این است که گروگان‌های فرانسوی در اولویت اقدامات دولت فرانسه قرار دارد.»
به گفته خواهر بنجامین، خانواده‌های هفت گروگان فرانسوی در ایران، با هم در ارتباط هستند و به مشورت می‌پردازند؛ حلقه‌ای امن با دردی مشترک.
آن‌ها در ۲۸ژانویه [۸ بهمن] توانستند تجمعی اعتراضی در فرانسه برنامه‌ریزی کنند تا بلکه بتوانند صدای بی‌عدالتی را که در حق اعضای خانواده‌شان روا داشته شده است، به گوش جهانیان برسانند.
بلاندین می‌گوید: «همه ما در یک شرایط به‌سر می‌بریم. همگی در رنج هستیم. ولی باید هر کاری می‌توانیم انجام دهیم. این یک بازی سیاسی است و ما انسان‌هایی معمولی هستیم. عزیزان‌مان گروگان هستند و ما منتظر رهایی‌شان هستیم. ما سعی می‌کنیم که به این مبارزه ادامه دهیم و امید خودمان را حفظ کنیم.»
او در پایان این گفت‌وگو خطاب به مقامات جمهوری اسلامی می‌گوید: «این هفت نفر توریست بودند. آن‌ها صرفا انسان‌هایی هستند که عاشق مردم هستند، فقط همین. ما انسان‌های معمولی هستیم که فقط منتظریم [عزیزان‌مان] به خانه برگردند و به زندگی معمولی خود ادامه دهند.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر