«سامی عینی» متولد ۱۳۶۵ در کرج است. قهرمان رشتههای MMA در اروپا، که بهصورت همزمان با دو پرچم ملی بلژیک و پرچم شیروخورشید ایران در مسابقات مبارزه میکند. او در گفتوگویی که با «ایرانوایر» داشته، از سالهای زندگی حرفهایاش در ایران و دلایل خروجش از کشور گفته است.
او میگوید ورزش را از ۶ سالگی با کشتی آغاز کرد. سهبار به قهرمانی توابع تهران رسید و در رقابتهای قهرمانی آسیایی در تایلند نیز قهرمان شد. در رده نوجوانان، سال ۲۰۰۸ به مقام چهارمی جهان رسید، ولی در رده جوانان دیگر به تیمهای ملی کشتی دعوت نشد.
سامی عینی پس از آن در تهران بوکس را آغاز کرد و سال ۲۰۱۱ در گرجستان به مقام قهرمانی MMA شرق اروپا رسید. او میگوید که حضور یک ورزشکار اسراییلی در وزن او، زندگیاش را بهصورت کامل تغییر داد: «من اجازه نداشتم با او مبارزه کنم. خودم و خانوادهام تهدید شدیم.»
این جملهاش ما را به مصاحبه مطبوعاتی هفته گذشته سردار پاسدار «محمود خسرویوفا»، رییس کمیته ملی المپیک ایران و بادیگارد سابق «علی خامنهای» میبرد که مدعی شد به «توماس باخ»، رییس کمیته بینالمللی المپیک گفته است: «ما هرگز هیچ ورزشکار ایرانی را از مبارزه با اسراییلیها منع نکردیم، و این خواست خود ورزشکاران است که با آنها روبهرو نشوند.»
با سامی عینی، ورزشکاری که این روزها برای بلژیک و با پرچم شیروخورشید ایران در مسابقات اروپایی و بینالمللی مبارزه میکند، گفتوگو کردیم.
* در هفته گذشته، آقای «محمود خسرویوفا»، رییس کمیته ملی المپیک ایران ادعا کردند که در دیداری که با آقای «توماس باخ» داشتند، گفتهاند که هرگز حکومت ایران به ورزشکاران برای مبارزه نکردن با حریفان اسراییلی فشاری نیاورده و ورزشکاران ایرانی صرفا بهدلیل اعتقادات شخصی و باورهای مذهبی حاضر به مسابقه با حریفان نمیشوند. زمانی که در ایران بودی، صرفا به دلیل اعتقادات مذهبی با حریف اسراییلیات مبارزه نکردی و این تصمیم شخصی خودت بود؟
- چنین چیزی صحت ندارد. من خودم از زخم خوردههای جمهوری اسلامی هستم. من زیر نظر هیچ فدراسیونی به مسابقات اعزام نشده بودم و همه هزینهها را خودم از جیبم پرداخت میکردم. من حتی برای تامین هزینه هتل و سفرم، وسیله نقلیه شخصیام را فروختم. اما بهمحض اینکه فهمیدند قرار است با حریف اسراییلی مبارزه کنم، خودم و خانوادهام را تهدید جانی کردند و گفتند حق نداری با هیچ حریفی از اسراییل مسابقه بدهی. جمهوری اسلامی مسوول مستقیم مبارزه نکردن ما ورزشکاران ایرانی با حریفان اسراییلی است.
* تو به گفته خودت، زیر نظر هیچ فدراسیونی به مسابقات نمیرفتی و قاعدتا ماموران حراست هم در هتل یا محل مسابقات تو حضور نداشتند. اگر با حریف اسراییلی مسابقه میدادی، ممکن بود چه اتفاقی در بازگشت به ایران منتظرت باشد؟
- وقتی من در رده نونهالان به مسابقات خارج از کشور اعزام میشدم هم، همیشه ماموران حراست کنار تیم حضور داشتند. حتی در راهروهای هتل هم آنها را میدیدیم. بعد از اینکه من کمربند طلایی مسابقات گرجستان را گرفتم، به ایران برگشتم. داشتم خودم را آماده میکردم که برای مسابقات، دوباره به شهر «باتومی» بروم. مرتبه اول، ماموران لباس شخصی آمده بودند دم در خانه پدر و مادرم. آن زمان خانه پدرم کرج بود و من تهران تمرین و زندگی میکردم. سراغم را گرفته بودند و چند سوال کرده بودند. بعد از چند جلسه گفتند به او بگویید حق ندارد با حریف اسراییلی مبارزه کند.
خودتان میدانید شما چه ورزشکار باشید چه نباشید، اگر اسم اسراییل را هم بیاورید، جانتان در خطر است. مسابقه در باتومی خودبهخود لغو شد، چون اجازه نداشتم با حریفم مبارزه کنم. بعد از آن، من ایران را به سمت ترکیه ترک کردم. یک سال در ترکیه بودم و بعد به سمت اروپا آمدم.
* تو پیش از این به اسراییل هم دعوت شدی تا مبارزه کنی، اما بار اول این دعوت را قبول نکردی.
- من میخواستم تاریخسازی کنم و نخستین ایرانی باشم که در اسراییل با پرچم واقعی ایران، نه این پرچم کنونی جمهوری اسلامی، مبارزه کنم. میخواستم نماینده صلح و دوستی دو کشور باشم و آنجا به مردم جهان بگویم که مردم ما مشکلی با مردم اسراییل ندارند. ما ورزشکاران دو سال زحمت میکشیم برای پنج دقیقه مبارزه کردن روی تشک کشتی یا جودو، ولی با یک تصمیم و دستور و ممنوعیت مبارزه، زندگی این ورزشکار را خراب میکنند.
* اینکه نخواستی یا نتوانستی به اسراییل بروی، تصمیم شخصی خودت بود؟
- بله تصمیم کاملا شخصی بود. چندی قبل به رقابتهای MMA در وزن ۸۰ کیلوگرم دعوت شدم. خیلی هم اصرار داشتند که سفرم را هماهنگ کنم. اما متاسفانه برادر من آن زمان در ایران در زندان بود و من میترسیدم این تصمیمم برای خانوادهام گران تمام شود. منتظرم تکلیف برادرم مشخص شود بعد تصمیم بگیرم.
* برنامه خودت برای روزهای آینده زندگیات منهای مبارزه در اسراییل چیست؟ تو بارها در رقابتهای اروپایی با پرچمهای شیروخورشید و بلژیک مبارزه کردی و آیا برنامهای برای سایر مسابقات داری؟
- الان دو دعوتنامه از آلمان و فرانسه دارم. روزی دو نوبت تمرین میکنم که برای مسابقات کمپانی RS فرانسه آماده شوم. آرزوی من این است که در بهترین مسابقات MMA جهان شرکت کنم و پیش روی مردم کشورم رو سفید باشم.
ثبت نظر