بهاییان زندانی در شروع سال ۱۴۰۲ چه کسانی هستند؟

سال ۱۴۰۱، جامعه بهایی ایران یکی از سخت‌ترین سال‌ها را از جنبه تعداد بازداشت‌ شدگان در چند سال گذشته تجربه کرد. در شش ماهه اول سال، ده‌ها شهروند بهایی بازداشت با برای اجرای حکم به زندان فراخوانده شدند. اما شش ماهه دوم سال مصادف با اعتراضات و شروع جنبش «زن- زندگی- آزادی» بود؛ جنبش پیشروی زنان، مردان و کودکان ایران که هم‌چنان ادامه دارد. 

در این شش ماه، هزاران تن از شهروندان ایرانی توسط نیروهای حکومتی دستگیر شدند. بازداشت شهروندان بهایی هم به طور ناگهانی در شش ماهه دوم سال افزایش پیدا کرد و ده‌ها شهروند بهایی مانند هم‌وطنانشان راهی بازداشت‌گاه‌های جمهوری اسلامی در شهرهای مختلف کشور شدند. 

در اواخر سال، تعداد زیادی از بازداشت شدگان به نام «عفو» آزاد شدند اما هم‌چنان بسیاری از شهروندان بهایی دور از خانواده‌هایشان سال ۱۴۰۲ را در زندان‌های ایران آغاز خواهند کرد. در زیر، مروری بر زندانیان بهایی در پایان سال ۱۴۰۱ می‌کنیم:

***

«پیام ولی»، یکی از شهروندان بهایی است که سال جدید را دور از خانواده در زندان قزلحصار خواهد گذراند. 

این شهروند بهایی بر اساس حکم قاضی «آصف الحسینی» ریاست شعبه یک دادگاه انقلاب البرز به ‌اتهام تبلیغ علیه نظام به تحمل یک سال حبس، بابت اغوا و تحریک مردم به آشوب و کشتار به تحمل ۵ سال حبس و بابت همکاری با دول متخاصم به ۱۰ سال حبس تعزیری و مجموعا به ۱۶ سال حبس تعزیری محکوم شده است. حکم بدوی در صورت تایید حکم در دادگاه تجدید نظر، مجازات اشد یعنی ۱۰ سال حبس تعزیری قابل اجرا است.

پیام ولی در دوم مهر ۱۴۰۱، یک هفته پس از شروع اعتراضات مردمی با ضرب و شتم ماموران در محل کارش در کرج دستگیر شد. این شهروند بهایی در دوره بازداشت برای اعتراف اجباری به شدت تحت فشار و تهدید قرار گرفت. هم‌چنین از او خواسته شده تا برای آزادی و مشمول عفو قرار گرفتن تعهدی را مبنی بر اظهار ندامت و پذیرفتن اتهاماتش امضا کند که پیام ولی حاضر به دادن چنین تعهدی نشد. 

«مهوش ثابت» و «فریبا کمال آبادی»، این دو مادر و مادربزرگ بهایی سال نو را دور از فرزندان و نوه‌های خود در زندان اوین می‌گذرانند. آنان بیش از هفت ماه ونیم است که در زندان اوین بازداشت هستند. 

مهوش و فریبا در دادگاهی سراسر توهین و تحقیر از سوی «ایمان افشاری»، قاضی پرونده به اتهام مدیریت جامعه بهایی محکوم به ده سال حبس شدند. این حکم در حالی صادر شد که هیچ سند و شاهدی مبنی بر تایید اتهام مذکور در پرونده‌ی ایشان دیده نشد. این دو در طی سال‌های ۸۶ تا ۹۷ به اتهام عضویت در شورای مدیریتی جامعه بهایی ایران، یک دوره محکومیت ده ساله را گذرانده‌اند. 

«سپهر ضیایی»، شهروند ۶۲ ساله بهایی در دوم مهر ماه هم‌زمان با پیام ولی در منزل مسکونی خویش در تهران دستگیر و به بند ۲۰۹ زندان اوین شد. وزارت اطلاعات در بیانیه‌ای از دستگیری پنج نفر بهایی سرشناس در رابطه با اعتراضات مردمی خبر داد. احتمالا، دو نفر از این بهاییان که در بیانیه مذکور اشاره شده، پیام ولی و سپهر ضیایی بوده‌اند. 

بازجویان بیش از سه ماه سپهر ضیایی را تحت فشار قرار دادند تا اتهامی را به او نسبت دهند ولی هیچ اتهامی را پیدا نکردند. سرانجام، «بهایی بودن» آقای ضیایی تنها اتهام مطروحه علیه وی بود که بر اساس اتهام مذکور، قاضی افشاری طبق ماده ۴۹۹ قانون مجازات اسلامی او را به پنج سال حبس تعزیری، دو سال ممنوعیت خروج از کشور و مصادره تلفن‌های همراه و لپ‌تاپ‌های ضبط ‌شده از منزل متهم، محکوم کرد. حکم بدوی در دادگاه تجدید نظر عینا تایید شد.

در آستانه سال ۱۴۰۲، این شهروند بهایی شش ماه است که در زندان اوین نگه داشته شده است. او در طی این مدت شنوایی گوش چپ خود را به طور کامل از دست داده و دچار بیماری گوارشی شده است. هم‌چنین دچار عارضه فتق شده و احتیاج به عمل دارد. با آن‌که شرایط جسمانی سپهر ضیایی مساعد نیست ولی دادگاه با مرخصی درمانی او موافقت نکرده و او را به دلیل بهایی بودن مشمول عفو ندانسته است. 

«حامی بهادری»، جوان ۲۶ ساله بهایی در ساعت ۹ شب ۳۰ مهر ۱۴۰۱ در منزل شخصی خود در تهران بازداشت شد. او را پس از ۸۰ روز بازجویی، از زندان اوین به بند عمومی زندان فشافویه منتقل کردند.

 با گذشت دو ماه از صدور کیفرخواست اولین جلسه دادگاه در روز یکشنبه ۱۴ اسفند ۱۴۰۱ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی «ابوالقاسم صلواتی» برگزار شد.  این شهروند بهایی به اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت کشور، فعالیت تبلیغی علیه جمهوری اسلامی، فعالیت تبلیغی به نفع دیانت بهایی متهم است. 

دادگاه بدون حضور وکیل متهم برگزار شد و قاضی اجازه داد تا وکیل در جلسه بعدی دادگاه شرکت کند اما در کمال ناباوری صلواتی جلسه بعدی را به سه ماه بعد، ۳۰ خرداد ۱۴۰۲ موکول کرد. طبق نظر قاضی، حامی بهادری به دلیل بهایی بودن مشمول آزادی به قید وثیقه و عفو نمی‌شود. 

«اردشیر فنائیان»، سه سال و ده ماه است که در زندان سمنان زندانی است. او به اتهام تبلیغ علیه نظام و عضویت در جامعه بهایی یا به عبارت ساده‌تر بهایی بودن به شش سال حبس تعزیری محکوم است. با آن‌که تمام شرایط عفو شامل حال این زندانی بهایی می‌شود و قاضی هم با آزادی او موافق است ولی به دلیل مخالفت اداره اطلاعات سمنان از آزادی او ممانعت شده است. 

یکی دیگر از بهاییان زندانی، «علی بازمادگان» شهروند ساکن شیراز که به دلایل نامعلوم جهت اجرای حکم به زندان لنگرود قم منتقل شده است. او به اتهام تبلیغ علیه نظام به پنج ماه حبس تعزیری محکوم است. محکومیت بازماندگان از شنبه ۱۶ اسفند ۱۴۰۱ شروع شده است. 

آخرین زندانی بهایی پایان سال ۱۴۰۱، ساناز تفضلی ساکن مشهد است. این شهروند بهایی در ۳۱ آذر هنگام تردد با اتومبیل شخصی در خیابان دستگیر شد. 

«ساناز تفضلی» پس از ۳۷ روز انفرادی در اداره اطلاعات مشهد به زندان وکیل آباد مشهد منتقل شد. اتهامات مطروحه علیه ساناز تفضلی عبارت از تبلیغ علیه نظام و راه اندازی گروه به قصد امنیت کشور است. 

همگی این اتهامات به فعالیت‌های خانم تفضلی در داخل جامعه بهایی مربوط است. قرار بازداشت این شهروند بهایی پس از سه ماه بلاتکلیفی، بار دیگر در روزهای پایان سال یک ماه دیگر تمدید شد. 

قابل ذکر است، «ژیلا شهریاری» و «ثمین احسانی» دو تن از بهاییان زندانی در اوین هستند که برای سال نو به آنها مرخصی داده شده است.