حملات شیمیایی به مدارس در ایران که بیشتر با محوریت حمله به مدارس دخترانه هم صورت می‌گیرد، به‌صورت تقریبی و با تکیه بر آمار رسمی، منجر به مسمومیت و بستری حدود ۲ هزار دانش‌آموز شده است. این حملات از حدود پنج ماه پیش از شهر قم و بروجرد آغاز شد و به‌مرور، به کل ایران گسترش یافت.
شماری از والدین برای حفظ امنیت کودکان خود از فرستادن آن‌ها به مدارس خودداری می‌کنند. از سوی دیگر برخی مدیران برخی مدارس با تهدید تلفنی خانواده‌ها را مجبور به فرستادن فرزندان خود به مدرسه کرده و گفته‌اند در صورت جدی نگرفتن این تهدید، دانش‌آموز را اخراج خواهند کرد.
مادر یک دانش‌آموز به «ایران‌وایر» می‌گوید: «مدیر مدرسه پسرم مرا با تلفن‌های تهدیدآمیز دیوانه کرده است. گروهی از والدین هستیم که تصمیم گرفتیم دور مدرسه زنجیره انسانی بزنیم، تا از فرزندان‌مان دفاع کنیم.»
***
حملات شیمیایی ابتدا از مدارس دخترانه آغاز شد، ولی در روزهای اخیر برخی خوابگاه‌های دختران دانشجو هم هدف حملات شیمیایی قرار گرفته است.
به گفته یک خبرنگار از تهران که برای امنیت او نامش در گزارش «مریم» ذکر می‌شود، اکثریت والدین دانش‌آموزان در فضای رعب‌ووحشت قرار دارند و تعداد بسیاری هم از رفتن فرزندان خود به مدرسه ممانعت می‌کنند. او می‌گوید برخی از مدارس شمال شهر تهران در حال بررسی استخدام بادیگارد برای حفاظت از مدرسه هستند.
آمار مشخصی از دانش‌آموزان مسموم شده در حملات ۵ ماه گذشته در اختیار رسانه‌ها قرار نگرفته است. نوع گازی که دانش‌آموزان با آن مسموم شده‌اند نیز مشخص نیست. دانش‌آموزان بسیاری اما برای زمان طولانی در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی بستری بوده‌اند.
حملات شیمیایی در شاهین‌شهر؛ دو دانش‌آموز در آی‌سی‌یو
روز شنبه۲۶فروردین، شماری از والدین در مقابل برخی مدارس در شاهین‌شهر اصفهان تجمع اعتراضی برپا کردند.
این تجمع اعتراضی به این دلیل صورت گرفت که روز سه‌شنبه ۲۲فروردین۱۴۰۲، حمله شیمیایی به برخی مدارس در شاهین‌شهر اصفهان، دانش‌آموزان بسیاری را راهی بیمارستان و مراکز درمانی کرد.
به گفته یک منبع آگاه به «ایران‌وایر»، دو نفر از دانش‌آموزان در این شهر به‌دلیل بدحالی شدید به مراقبت‌های ویژه آی‌سی‌یو منتقل شدند. این فرد مطلع می‌گوید شاهین‌شهر محدوده جغرافیایی وسیعی ندارد و جمعیت آن هم اندک است. خبر سریع در شهر می‌پیچد. دانش‌آموزانی که مورد حمله شیمیایی قرار گرفتند اصلا حال‌وروز خوبی نداشتند.
خانواده یک دانش‌آموز که در معرض حملات شیمیایی قرار گرفته است با اشاره به ناخوش بودن حال فرزند خود می‌گوید: «از سوزش چشم ابراز ناراحتی شدید می‌کرد و تا چند ساعت بعد از حمله شیمیایی به مدرسه می‌گفت دارم کور می‌شوم.» این والد توضیح می‌دهد: «تنها بیش از ۱۳۰ دانش‌آموز در بیمارستان گلدیس شاهین‌شهر بستری شده‌اند. هیچ‌کدام از درمانگاه‌ها جای خالی برای بستری دانش‌آموزان نداشتند.»
به گفته این فرد، مدرسه انصاری در این شهر نیز دانش‌آموزان را در نمازخانه مدرسه حبس کرده و اجازه خروج به کودکان نداده بود.
این والد اضافه می‌کند: «مدیر مدرسه فرزند من هم در ابتدا اجازه نمی‌داد بچه‌ها را از مدرسه خارج کنیم، ولی زمانی که داد‌وبیداد والدین را دید، رضایت داد.»
برای زنده ماندن فرزندان‌مان مهاجرت می‌کنیم
یک خبرنگار آزاد از تهران که نام مریم را برای او انتخاب کرده‌ایم، به «ایران‌وایر» می‌گوید: «روز سه‌شنبه ۲۲فروردین۱۴۰۲ در حمله شیمیایی به "مجتمع آموزشی آتیه‌سازان" در منطقه میرداماد تهران، که دانش‌آموزان از مقطع دبستان تا متوسطه در آن مشغول به تحصیل هستند، کودکان دانش‌آموز تا سر حد مرگ ترسیده بودند.
به گفته این روزنامه‌نگار، تنها دانش‌آموزانی که در حیاط مدرسه حضور داشته‌اند مسمومیت پیدا کرده‌اند. این روزنامه‌نگار می‌گوید: «بسیاری از دانش‌آموزان و حتی تعدادی که در کلاس‌ها بوده‌اند، به‌دلیل شوک و ترس از حملات شیمیایی دچار حمله عصبی شده‌اند. مادر یکی از کودکان که شوکه شده بود می‌گفت به هر قیمتی به ترکیه مهاجرت می‌کنم. پدر این کودک دانش‌آموز هم به فرزند خود اجازه نمی‌دهد که دیگر به مدرسه برود.»
به گفته مریم، کودکان دانش‌آموز این روزها با ترس و وحشت به مدرسه می‌روند، بعضی‌ها هم ترس را بهانه کرده‌اند و مدرسه نمی‌روند.
مادر دو کودک دوقلو که یکی از فرزندان او در معرض حملات شیمیایی به مدارس در تهران قرار گرفته است، از ترس شدید یکی از دو فرزند خود نسبت به مدرسه رفتن چنین گفته است: «وحشت از قرار گرفتن در موقعیتی که خواهرش در آن گرفتار بوده، باعث شده به‌هیچ عنوان به مدرسه نرود.»
یک مادر که فرزند او تجربه حمله شیمیایی به مدارس را داشته است می‌گوید: «دیگر اجازه رفتن فرزندم به مدرسه را نمی‌دهم. همه زندگی‌ام را می‌فروشم و از ایران مهاجرت می‌کنم.»
این روزنامه‌نگار می‌گوید: «در کل، جامعه در خود فرو رفته‌است و واکنشی جدی نشان نمی‌دهد، کودکان امروز بسیار فاجعه‌بار زندگی می‌کنند. زمان کودکی ما هم در جنگ گذشت، ولی جنگی که با کشور دیگری بود. ولی الان دشمن کودکان داخل کشورشان و در مدرسه‌شان است. »
این خبرنگار شرایط روحی یک مادر را این‌گونه توصیف می‌کند: «مادری بسیار آشفته و شوکه شده می‌گوید فرزندم به من تلفن کرد و گفت در ابتدا در حیاط مدرسه بوی پرتقال گندیده پیچید بعد از آن حال بچه‌ها بد شد و شروع به سرفه کردند و بیشتر هم به‌دلیل استرس رخ می‌دهد. دانش‌آموزان با به مشام رسیدن این بوها می‌دانند چه اتفاقی رخ داده و برای آن‌ها سوالی پیش نمی‌آید که این بو از کجا است؟ هر لحظه این اضطراب و استرس را دارند که ممکن است مدرسه آن‌ها مورد حمله قرار بگیرد.»
به گفته این روزنامه‌نگار، بیشتر به‌نظر می‌رسد بسیاری از خانواده‌ها ترجیح می‌دهند که فرزندان‌شان به مدرسه نروند و مجبور نباشند شهریه بسیار زیاد مدرسه را تقبل کنند و در مقابل، ایدئولوژی مزخرف خودشان را به کودکان آموزش دهند. انگار خانواده‌ها می‌خواهند هزینه‌هایی که برای آموزش کودکان می‌دهند نپردازند، چون می‌گویند وقت تلف کردن است و هیچ آموزشی فرانگرفته و مهارت‌های زندگی را آموزش نمی‌بینند. در مدارس، تنها به ایدئولوژی پرداخته می‌شود.»
تهدید به اخراج در قبال جان کودکان
آزاده مادر یک دختر و پسر دبستانی و ساکن شرق تهران است. او به «ایران‌وایر» از تهدید روزانه مدیر مدرسه فرزندان خود عصبی شده و می‌گوید: «پسر من کلاس چهارم است و در مدرسه غیرانتفاعی درس می‌خواند. دخترم مدرسه دولتی و کلاس سوم دبستان است. روزی نیست که مدیر مدرسه به‌دلیل غیبت بچه‌ها مرا تلفنی تهدید نکند. مدیر مدرسه پسرم که غیرانتفاعی است بیشتر هم تهدید می‌کند که اگر بچه را مدرسه نفرستید اخراج می‌شود و حق برگشتن به مدرسه را ندارد، در حالی‌که کودکان من دچار اختلال بیش‌فعالی شدید است و هیچ مدرسه‌ای او را قبول نمی‌کند.»
به‌نظر نمی‌رسد که حملات شیمیایی به مدارس در ایران متوقف شود؛ خانواده‌ها در ترس عجیبی روزگار می‌گذرانند.
حق تحصیل در قانون اساسی ایران به‌صورت مشخص برای تمام افراد تا پایان دوران متوسطه در نظر گرفته شده است و کسی نمی‌تواند چنین حقی را از کودکان در ایران سلب کند.
«موسی برزین خلیفه‌لو»، حقوقدان و وکیل دادگستری با تاکید بر غیرقانونی بودن چنین تهدیدهایی می‌گوید آموزش‌و‌پرورش و مدیران مدارس چنین حقی ندارند.
به گفته او، حضور پیدا نکردن دانش‌آموزان در کلاس درس را می‌توان در قالب غیبت بررسی کرد و دلیل عدم حضور دانش‌آموز به‌دلیل ترس از مسمومیت نیز موجه است. اخراج از مدرسه به‌دلیل غیبت دانش‌آموز هم در قانون پیش‌بینی نشده است. در نهایت دانش‌آموز یک سال از درس عقب می‌ماند. به‌هیچ عنوان امکان اخراج به‌دلیل غیبت وجود ندارد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر