سرور خلیلی، شهروندخبرنگار ایران وایر، تهران
سالهاست که با حقوق ناچیز و امید استخدام تدریس میکنند؛ هر چند وقت یکبار، خبری و وعدهای و دیگر هیچ. معلمانی که در روزهای اخیر دست به تظاهرات و اعتصاب زدهاند، میگویند سالها در انتظار رسمیشدن ماندهاند؛ اما حال که مجلس قانون استخدام ۳۲ هزار نفر از آنان را ابلاغ کرده، دولت اجرایش نمیکند.
***
«اولین اعتراضات و تجمعاتی که من در آن حضور داشتم، مربوط به چهارم و پنجم شهریور ۱۳۸۶ بود که دو روز پشت سر هم جلوی مجلس جمع شدیم و اعتراض کردیم. آن موقع رییس مجلس آقای حدادعادل بود و هر چقدر اصرار کردیم که با ایشان ملاقات کنیم، قبول نکردند. گفتند مشکل شما باید از طریق دولت حل شود و مجلس اگر بیمقدمه وارد شود، به هیچ جایی نمیرسد.»
اینها بخشی از صحبتهای «صفورا» است، معلمی که از سال ۱۳۸۳ تا به امروز به امید استخدام به صورت حقالتدریس فعالیت میکند.
صفورا میگوید: «یادم هست آن سال دوبار آزمون استخدامی داده بودیم و میخواستند دوباره بیست و هفتم مهرماه همان سال آزمون برگزار کنند تا استخدام شویم. این داستان همچنان بعد از سیزده سال ادامه دارد. من سرپرست خانواده سه نفرهام هستم، سال ۱۳۸۶، مبلغ ۴۰ هزار تومان حقوق میگرفتم با کلی تاخیر در پرداخت؛ الان هم به هشتصدهزار تومان رسیده است و من هر ماه دو میلیون تومان فقط اجاره خانهام است. اگر به بچههای دبستان تدریس خصوصی نکنم، باید گوشه خیابان بنشینم و گدایی کنم.» صفورا معتقد است که مجلس در این زمینه تلاشهایی کرده است: «حتی قانون استخدام معلمان حقالتدریسی بدون برگزاری آزمون را هم چندی پیش تصویب کرد؛ اما خوشحالی ما دوامی نداشت، چون با مخالفت صریح آموزش و پرورش مواجه شد.»
همدلی خانوادهها با آموزگاران
«میترا»، مادر دانشآموز کلاس اولی است که در منطقه ۱۰ تهران سکونت دارند. او در مورد اعتراض معلمان حقالتدریسی میگوید: «از شنبه هجدهم بهمنماه کلاسهای فرزندم در سامانه شاد تشکیل نشده است. بعد از کلی پرسوجو از مدرسه و آموزش و پرورش منطقه فهمیدیم که معلم بیچارهشان با هفت سال سابقه تدریس، حقالتدریسی است و بیمه ندارد و قرار است بهازای هر یک ساعت تدریس به اندازه سیوپنج دقیقه حقوق دریافت کند که این مبلغ ناچیز را هم که حدود یک میلیون تومان در ماه است، از اسفند ماه پارسال دریافت نکرده است.»
میترا اینطور ادامه میدهد: «بچههای بیچاره ما در این سالهایی که پایه تحصیلاتشان است، همهچیز را تجربه میکنند؛ از کرونا و تعطیلی مدارس و آموزش مجازی تا اعتصاب معلمان. البته دلم برای معلمشان هم میسوزد. این چندرغاز حقوق را با این همه گرانی، وقتی یک سال به طرف نمیدهند، با چه انگیزهای قرار است کار کند؟»
میترا عمده این مشکلات را متوجه مدارس دولتی میداند و میگوید در مدارس غیر انتفاعی معلمها از موسس مدرسه حقوق خود را دریافت میکنند. در مدارس هیاتامنایی هم چون اولیا وجهی را بابت ثبتنام بچهها پرداخت میکنند، معمولا مشکلی نیست. اما بیشترین تعداد معلمان حقالتدریسی در مدارس دولتی و مناطق محروم مشغول هستند و طبیعتا بیشترین آسیب را بچههای این مناطق میبینند.
مشکلات معلمان و بهطور کلی کارمندان آموزش و پرورش محدود به یک قشر خاص و یک شکل نیست. اما همه این مشکلات مربوط به کارمندان و معلمان حقالتدریسی و غیراستخدامی است. عدهای به تعویق در پرداخت همین حقوق محدودشان در یک ساله گذشته اعتراض دارند. عدهای معتقدند بعد از چند سال تدریس و با تصویب قانون توسط مجلس باید بدون آزمون استخدام شوند. و عدهای دیگر در آزمون استخدامی پذیرفته شدهاند و خبری از استخدام آنها نیست.
به گزارش تابناک «محسن حاجیمیرزایی»، وزیر آموزش و پرورش روز یکشنبه نوزدهم بهمن ماه ضمن تکذیب کسری پرداخت حقالتدریسها و تغییر روش محاسبه کارکرد حقالتدریس غیرموظف، از فرهنگیان خواست اخبار مربوط به این وزارتخانه را فقط از طریق پورتال اطلاعرسانی وزارت آموزش و پرورش و رسانههای معتبر پیگیری کنند.
زورگویی دولت و شغل انبیا
«احمد» از معلمان حقالتدریسی است و در مورد اعتراضاتشان میگوید: «آخرین تجمع ما روز سهشنبه چهاردهم بهمنماه بود و نکته جالب این تجمع این بود که همه کسانی که آمده بودند، کارنامه قبولی در آزمون استخدامی داشتند و حداقل چهارسال سابقه تدریس داشتند؛ اما همچنان وضعیتمان نامعلوم است و هیچ کسی پاسخگو نیست. روی در و دیوار این شهر تا پانزده سال پیش، همهجا نوشته بود معلمی شغل انبیا است. سوال من از آقایان این است معلم گرسنه میتواند نسلی تربیت کند؟ با یک میلیون و دو میلیون میتواند معیشت خانوادهاش را تامین کند؟ در یک سال تعویق پرداخت از کجا باید زندگیاش را اداره کند؟ اگر شغل کفار را هم داشتیم، روا نبود با ما اینچنین رفتار شود.»
او سری تکان میدهد و با تاسف میگوید: «من در یک هنرستان در تهران ۱۲ سال است که به عنوان نیروی حقالتدریس مشغول به کار هستم. یک سال است که قرار است وزارت آموزش و پرورش، مجلس و سازمان امور اداری و استخدامی آییننامه استخدام معلمان حقالتدریس را تدوین کند؛ اما همچنان در دولت این آییننامه بلاتکلیف است. از طرف دیگر مجلس ۴۵۰ میلیارد تومان بابت استخدام ۳۲ هزار معلم حقالتدریسی تعیین کرده است. در حالی که آموزش و پرورش میخواهد فقط ۱۳ هزار نفر را استخدام کند؛ هیچکس هم نمیتواند جلویشان را بگیرد. زور است دیگر! زور.»
باوجود اینکه در سراسر نقاط کشور معلمان حقالتدریسی زیادی با درآمد حداقل و بدون بیمه و مزایای دیگر کارمندی، مشغول فعالیت هستند و حتی با وجود بودجه مصوب مجلس، باز هم آموزش و پرورش تمایل به استخدام نیمی از نیروهای حقالتدریسی هم ندارد. در همین حال «حسین خنیفر» رییس دانشگاه فرهنگیان طبق ماده ۲۸ اساسنامه دانشگاه فرهنگیان از جذب سالانه بیست هزار دانشجو-معلم توسط دانشگاه فرهنگیان خبر داد.
در ماده ۲۸ اساسنامه دانشگاه فرهنگیان اینگونه بیان شده است که تامین بخشی از نیازهای خاص آموزش و پرورش در رشتههایی که امکان توسعه آن از طریق «واحد دانشگاهی» وجود ندارد، مطابق با ضوابط و مقررات وزارت آموزش و پرورش و از میان دانشآموختگان سایر دانشگاهها و موسسات آموزش عالی و پژوهشی سراسر کشور و حوزههای علمیه، با شرط گذراندن حداقل دوره یکساله مهارتآموزی در «دانشگاه فرهنگیان» بلامانع است.
نوبت نورچشمیها
«زینب» معلم حقالتدریسی است و از استان لرستان به تهران آمده است تا در تجمعات اعتراضی معلمان جلوی مجلس شرکت کند. او در این زمینه میگوید: «با وجود کرونا و دو تا بچه کوچک، شاید هیچکس این همه راه را نمیآمد؛ اما آدمیزاد با امید زنده است. من هم فکر میکنم برای انجام هر کاری باید تلاشم را بکنم؛ اگر نتیجه نداد بعد غصهاش را بخورم. البته واقعا الان توی دلم نسبت به همهچیز پر از شک و تردید هستم.»
زینب لبخند تلخی میزند و میگوید: «۱۲ سال بهعنوان نیروی پیشدبستانی فعالیت کردم و حالا پنج سال است که حقالتدریس هستم. من چهل سالام است و تمام عمر و جوانیام در کلاسهای درس گذشته است. حالا هم که به جای ۳۲ هزار نفر میخواهند ۱۳ هزار نفر را استخدام کنند، آنقدر هم نورچشمی و عزیز کرده هست که جایی برای زینب نباشد. توی این سن و سال اگر استخدام نشوم که دیگر استخدام فقط به درد آخرتم میخورد.»
زینب ناامید شده است و احساس میکند، عمرش را تلف کرده است. از روزی که وارد سیستم آموزش و پرورش شده، هر چند وقت یکبار، اخبار ضد و نقیضی آمده است: «یکبار گفتهاند امسال استخدام میشوید، یک بار گفتهاند سال بعد و هیچ کدام هم به واقعیت تبدیل نشده است.»
روز چهارشنبه ۱۵ بهمنماه و یک روز بعد از آخرین تجمع معلمان حقالتدریسی روبهروی ساختمان مجلس، محسن حاجیمیرزایی، وزیر آموزش و پرورش در گفتگو با شبکه خبر از اخذ مجوز برای استخدام ۳۰ هزار نفر دیگر از معلمان حقالتدریس خبرداد و گفت: «طبق محاسبات ما ۳۰ هزار معلم حقالتدریسی دیگر در کشور وجود دارد و در تلاش هستیم به سرعت ردیف استخدامی دیگری برای آنها دریافت کنیم و نهایتا تا پایان سال آینده همه حقالتدریسیها استخدام میشوند.»
آیا اینبار وعدهها عملی خواهند شد؟
مطالب مرتبط:
معلمان حقالتدریس مقابل وزارت آموزش و پرورش تجمع کردند
معلمان حقالتدریسی در دوراهی بیم و امید؛ آیا استخدام میشویم؟
ثبت نظر