باب مارلی

باب مارلی در سال 1945 در کشور جامائیکا دیده به جهان گشود.
باب در دوران جوانی نزد دوست صمیمیش وینسنت فورد که یک سرآشپز بود زندگی می کرد و در همان دوران تمرین گیتار نوازی را انجام داد به همین دلیل در سال 1975 او آهنگ نه، زن، گریه نکن (No Woman No Cry) که یکی از بهترین آهنگ های باب است را به نام این دوستش آزاد کرد و حق کامل بهره برداری از این آهنگ را به وی سپرد.

در ادامه باب به همرا 2 تن از دوستانش یعنی بانی لیوینگستون و پیتر تاش گروه The Wailers را تشکیل دادند که چندان موفق نبود و بعد از پراکنده شدن آن هر 3 آنها تکخوان های بزرگی در دنیای موسیقی شدند.
باب مارلی در سال 1966 با ریتا مارلی که خود نیز خواننده بود ازدواج کرد و آن ها صاحب 3 فرزند شدند.

ریتا پیش از باب هم دو فرزند داشت که باب آنها را به فرزند خواندگی گرفت و نام خانوادگی مارلی را گرفتند. با حساب آنها و فرزندانی که باب بعدها از زنان دیگری به جز ریتا داشت، تعداد فرزندان تحت سرپرستی‌اش به ۱۳ نفر می‌رسید.

مارلی از آزادی می‌خواند، از تبعیض نژادی و جنگ می‌خواند.و در ستایش صلح آهنگ های خود را می‌سرایید.

در سال ۱۹۷۷ آشکار گردید که مارلی به نوعی سرطان پوست مبتلا بود. در سال ۱۹۸۰ او و گروه نوازندگان وی به عنوان بخشی از تور اروپا، بزرگترین کنسرت خود را درشهر میلان ایتالیا در برابر یکصد هزار نفر اجرا کردند. پس از آن و بعد از بازگشت به کشور آمریکا، مارلی دو بار دیگر در مدسن اسکور گاردنبه روی صحنه رفت، ولی تور آمریکای مارلی به دلیل رو به وخامت گذاشتن سلامتی وی ناتمام ماند.

او برای مداوا به آلمان سفر کرد. هنگامی که پس از هشت ماه تلاش برای مداوای او بهبودی قابل توجهی رخ نداد، مارلی تصمیم گرفت تا به زادگاهش جامائیکا برگردد. در زمان پرواز هواپیمای مارلی به سوی جامائیکا، حال وی بدتر شد. هواپیمای او در میامی به زمین نشست و مارلی به بیمارستان فرستاده شد. او در سحرگاه روز یازدهم ماه مه سال ۱۹۸۱ در سن ۳۶ سالگی درگذشت. 

.embed-container { position: relative; padding-bottom: 56.25%; height: 0; overflow: hidden; max-width: 100%; } .embed-container iframe, .embed-container object, .embed-container embed { position: absolute; top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; }