بازداشت مجدد مریم ابراهیم‌وند، مقابل ساختمان وزارت ارشاد

«مریم ابراهیم‌وند»، کارگردان، تهیه‌کننده و مستندساز صبح روز ۳۱ مرداد ۱۴۰۰ مقابل ساختمان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در تهران بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شد.

یکی از نزدیکان این کارگردان به وبسایت حقوق‌بشری «هرانا» گفت: «او جهت پیگیری مجوز فیلم‌های توقیف شده خود به آنجا مراجعه کرده بود. چند ماه قبل از سوی وزارت ارشاد به خانم ابراهیم‌وند گفته شده بود که به دنبال دریافت نامه ممنوع‌الکاری او از سوی سازمان اطلاعات سپاه، امکان اعطای مجوز برای فیلم‌های او وجود ندارد.»

مریم ابراهیم‌وند ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۰ با قرار وثیقه سه میلیارد و پانصد میلیون تومانی از زندان اوین به مرخصی اعزام شده بود و روز ۱۱ خرداد ۱۴۰۰ نیز نامه آزادی دائمی و پایان دوران محکومیتش به وی ابلاغ شد.

این مستندساز به اتهامات «نشر اکاذیب» و «تبلیغ علیه نظام» از سوی شعبه ۱۰۵۹ دادگاه کارکنان دولت به مدت ۱۰ سال و ۶ ماه به زندان محکوم شده بود که از تیرماه ۱۳۹۷ تا اردیبهشت امسال در زندان به سر می‌برد. مجازات اشد او ۷ سال زندان بود که در نهایت پس از گذراندن حدود نیمی از این حکم، آزاد شد.

از مهم‌ترین دلایل عنوان‌شده از سوی دادگاه برای صدور حکم زندان، ساخت فیلم «پانسیون دختران» بوده که به مسئله تجاوز به دختران در ایران پرداخته است. از دیگر دلایل صدور این حکم ساخت فیلمی با نام «۲۴ سپتامبر» بود که به حادثه فاجعه‌آمیز منا در عربستان می‌پرداخت.

مریم ابراهیم‌وند ابتدا شهریورماه سال ۱۳۹۵ توسط «سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» و در محل کارش در تهران بازداشت شد و به بازداشتگاه سپاه در اوین منتقل شد. پس از تحمل ۳۵ روز بازداشت در سلول انفرادی و پایان مراحل بازجویی، او با تودیع قرار وثیقه ۳۰۰ میلیون تومانی از بازداشتگاه این نهاد امنیتی آزاد شد، اما در سال ۱۳۹۷ مجددا برای اجرام حکم زندان بازداشت شد.

این کارگردان و مستندساز شهریور ۱۳۹۹ نیز در زندان اوین و در اعتراض به وضعیت بلاتکلیف خود با خوردن قرص دست به خودکشی زده بود. چرا که او ۲ شهریور سال گذشته در نامه‌ای خطاب به «علی خامنه‌ای» رهبر ایران، ضمن تشریح شرایط بد زندان اوین و شیوع ویروس کرونا، خواستار روشن شدن تکلیفش شده بود و گفته بود که اگر آزادش نکنند، خودش را خواهد کشت.

ابراهیم‌وند پس از بازداشت اول خود در گفت‌وگو با رسانه‌ها گفته بود: «بازجو در طول مدت بازجویی به من می‌گفت که چرا این فیلم را ساختی؟ و فلان کارگردان که با بنیاد فارابی همکاری می‌کند، می‌بایست این فیلم را می‌ساخت.»