تجمع اعتراضی ونکوور با حضور جامعه رنگین‌کمانی

شایا گلدوست

روز یک‌شنبه ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۲، برابر با سوم مهر ۱۴۰۱، ایرانیان در تجمع گسترده‌ای در شهر ونکوور کانادا حمایت و همراهی خود را با مردم معترض در خیابان‌های ایران نشان دادند. در این تجمع گسترده که چندین هزار ایرانی در آن شرکت کرده بودند، شعارهایی علیه جمهوری اسلامی و شخص «علی خامنه‌ای» سر داده شد. 

افراد حاضر در این تجمع با در دست داشتن پلاکارد‌هایی با تصویر «مهسا امینی» و شعار «زن، زندگی، آزادی»، صدای خود و هم‌وطنان‌شان در داخل ایران را به گوش مردم و مقامات کشور کانادا رساندند. 

در این تجمع که توسط رسانه‌های داخلی و بین‌المللی پوشش داده می‌شد، فعالان اجتماعی و سیاسی، خانواده‌های کشته شده‌های هواپیمای اوکراینی، شخصیت‌های حقوقی و دیگر اقشار حضور داشتند و به سخنرانی پرداختند.

در بین حاضران، تعداد بی‌شماری از اعضای جامعه رنگین‌کمانی نیز دیده می‌شدند. در میان پرچم‌های سه رنگ ایران، پرچم‌های رنگین‌کمانی به نشانه حضور، همراهی و حمایت این قشر از آن‌چه خواسته اکثریت ملت ایران، چه در داخل و چه در خارج از کشور است، به چشم می‌خورد. 

«شایا گلدوست»، زن ترنس و کنش‌گر مسایل جنسی و جنسیتی در این تجمع به عنوان عضوی از جامعه رنگین‌کمانی ایرانی با تاکید بر حفظ و تحکیم اتحاد در بین همه اقشار و گروه‌های سیاسی و اجتماعی سخنرانی کرد. 

او سخنرانی خود را با اشاره به این که بسیاری از اعضای جامعه رنگین‌کمانی ایرانی به دلیل همه تبعیض‌ها، خشونت‌ها و سرکوب‌های سیستم حاکم، امروز در غربت زندگی می‌کنند، ادامه داد: «این روزها که در گوشه گوشه سرزمین‌مان ایران، مردم به خیابان‌ها آمده‌اند تا حقوق غصب شده خود را در چهل و اندی سال گذشته از حاکمان فاسد بازپس بگیرند، ما نیز در هر کجای این دنیا که هستیم، مشت‌های‌مان را برای همراهی و حمایت هم‌وطنان‌مان گره کرده‌ایم و قلب‌های‌مان برای آن‌ها می‌تپد.»

گلدوست اضافه کرد: «من به عنوان یک زن ترنس ایرانی، درد زنان سرزمینم را با پوست و گوشت و استخوانم چشیده‌ام‌ و با صدای رسا به عنوان عضوی از جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو‌پلاس ایرانی فریاد می‌زنم که ما نیز با شما و در کنار شما هستیم، این انقلاب، انقلاب زنان است.»

او در ادامه صحبت‌هایش گفت: «رنج ما رنج مشترکی است؛ رنجی که جنس، جنسیت، گرایش جنسی، دیدگاه سیاسی، مذهبی، قومی و هر آن‌چه بخشی از هویت ما است را نمی‌شناسد. امروز فارغ از هر آن‌چه در همه این سال‌ها بازیچه‌ای شد که ما را از یک‌دیگر جدا کنند، تا آزادی ایران با یک‌دیگر خواهیم ماند. هر چند شاخه به شاخه جدا افتاده‌ایم اما از ریشه به هم پیوسته‌گان هستیم.»

شایا گلدوست گفت: «امروز صدای اعتراض ملت ایران نه تنها در کوچه و خیابان‌های کشور بلکه در جای جای دنیا به گوش جهانیان خواهد رسید. همه ما مهسا‌ هستیم و امروز برای همه آن‌هایی که به جرم هویت جنسی و جنسیتی خود در ایران سرکوب می‌شوند و ما که درد غربت را به جان خریده‌ایم، برای ساره و الهام که در زندان جمهوری اسلامی با حکم اعدام اسیرند، برای علیرضا‌هایی که قربانی تعصب و جهل شدند، برای همه مادران داغ‌دار، برای خانواده‌های کشته شده‌های هواپیمای اوکراینی، کارگران، کشاورزان، معلمان، بازنشستگان، همه عزیزانی که این روزها به دست سرکوب‌گران حکومت به خاک و خون کشیده می‌شوند، فریاد آزادی سر می‌دهیم و به جمهوری اسلامی و دست‌نشانده‌هایش می‌گوییم که بدا به حال شما که تا همیشه رو سیاه تاریخ‌ هستید. ننگ بر شما که نفرین یک ملت را به جان خریده‌اید. باشد که از صحنه روزگار حذف شوید. به امید آزادی ایران.»

پس از آن، تجمع‌ کنندگان ساعاتی را به راهپیمایی در خیابان‌های مرکز شهر‌ ونکوور ادامه دادند. آن‌چه از تصاویر منتشر شده و بازتاب آن در بین شهر‌ندان ونکوور و رسانه‌های محلی به دست می‌آید، حاکی از آن است که این تجمع اعتراضی در نوع خود بی‌نظیر بوده است.