شکوه صادق نیا، خوی
مردم خوی و روستاهای اطراف آن چهار شب است که در سرمای منفی هشت درجه در خیابان میخوابند و کمکهای دولتی در مورد اقلام ضروری مثل چادر، وسایل گرمایشی، پتو، لباس و غذای گرم اصلا در اندازه مردم منطقه توزیع نشده است.
عکسهای فراوانی از حضور مردم در خیابانها بدون چادر و وسایل گرمایشی همزمان با بارش برف دیده میشود. این گزارش روایت چند نفر است که برای کمکهای مردمی عازم خوی شدهاند.
***
«صادق» که از اولین ساعتهای زلزله خوی خودش را از اردبیل به این منطقه رسانده است، میگوید: «اسم خیریه ما را ننویس، من نمیخواهم با بدبختی مردم برای خودم اسم در کنم. بنویس صادق از یک خیریه کوچک در اردبیل آمده است. بنویس این اولین بار نیست که بین مردم زلزلهزده حضور پیدا میکنم اما کمکهای مردمی مثل همیشه نیست، چون دیگر نمیگذارند چهرههای مردمی و قابل اعتماد مردم پای کار بیایند. علی آقای دایی همیشه پای کار بود اما الان با این وضعیت چه کند؟ نمیتواند از اسمش استفاده کند. هنرپیشهها و فوتبالیستها نیستند، چون اگر پول جمع کنند، حسابشان مسدود میشود؛ مثل کریم باقری که امروز حسابش را بستند. به مردم بگویید منتظر آدمهای سرشناس نباشند، الان همه آدم حسابیها، آدمهای مورد اعتماد و بانفوذ یا در زندان هستند یا حکم و پرونده دارند. بگویید هر که میتواند، به خیریهها و آدمهای مورد اعتمادش کمک کند. بگویید مردمی که شبها در خیابان میخوابند، تا همین پنج روز پیش خانه نرم و گرم داشتند. پس لرزهها اما همه را ترساندهاند. آوار روی برف غوز بالای غوز است.»
کمکهای مردمی و حضور گروههای امدادی خودجوش از سمت مردم در بلایای طبیعی مانند سیل، زلزله و ... همواره در ایران به شکلهای مختلف وجود داشتهاند اما به نظر میرسد پس از خیزش سراسری مردم ایران در چند ماه گذشته، جمهوری اسلامی نسبت به این اتحاد و همدلی حس خوبی ندارد.
«ایلیا» ۳۰ ساله که از طرف یک سازمان مردمنهاد از تبریز به خوی آمده است، میگوید: «اسم تشکل غیردولتی ما را ننویس، دردسر میشود. همینطوری حکومت با سازمانهای مردمنهاد مشکل دارد، اسم هر کدام بیاید، بیشتر لج میکند.»
او که با دو نفر از همکارانش و دو کامیون پتو، لباس گرم، وسایل گرمایشی و مقداری کنسرو از تهران عازم خوی شده است، در مورد شرایط منطقه میگوید: «راستش هنوز نسبت به روستاهای اطراف هیچ فعالیت امدادی جدی انجام نشده است. در مورد خود شهرستان خوی هم برف به شدت میبارد و چادر و وسایل گرمایشی اصلا کافی نیست.»
ایلیا صحبتهایش را این طور ادامه میدهد: «از تمامی کسانی که تمایل به کمک دارند، خواهش میکنم به سمت خوی نیایند، زیرا امکانات بسیار محدود هستند و قسمتی از همین امکانات محدود مثل چادر و وسایل گرمایشی و غذا هم به ناچار در اختیار نیروهای امدادی قرار میگیرند. بهترین کمک، جمعآوری وسایل گرمایشی برقی (هیتر)، پتو، چادر، لباس گرم و سه راهیهای چهار متر به بالا است. هر کس در هر تعداد میتواند، این اقلام را تهیه و به سمت خوی ارسال کند.»
«علی» ۳۵ ساله، مهندس عمران است. او از شرکتی که کار میکند، مرخصی گرفته و همراه چند نفر از دوستانش برای کمک به زلزله زدگان، همراه یک کامیون و یک وانت پتو و اقلام خوراکی از تهران به خوی رفته است. او میگوید: «راستش من بعد از دیدن فیلمی که مردم را بعد از درخواست کمک از هلال احمر، با شلنگ آبپاش آتش نشانی بدرقه کردند، دیگر طاقت نیاوردم و طی یک عملیات سریع، ۱۰ ساعت بعد در خوی بودم. کمکها را خودمان از دوست و آشنا و فامیل جمع کردیم.»
او توضیح میدهد که مرکز سنجش زلزله هر۳۰ تا ۴۵ دقیقه یک بار وقوع پسزلزلهای را در خوی نشان میدهد: «حرفهایی درباره تخلیه خوی بین مردم دهان به دهان میشود. فرمانداری اصلا پاسخگو نیست وعلنا هیچ کاری انجام نمیدهد. کمبود چادر به طور محسوس امنیت و جان شهروندان خوی و مخصوصا بچهها را تهدید میکند.»
علی میگوید: «زیر بارش برف به خانوادههایی که چادر ندارند، باید چند تا پتو بدهیم که بتوانند شب را در سرمای منفی هشت درجه بگذرانند. تازه در دادن پتو به مردم بیچاره هم دچار مشکل هستیم. ضمن این که مردم مثل همیشه لطف دارند و پتو و لباس گرم ارسال میکنند. اما چادر یک مقوله تخصصی است و کمبود چادر بسیار شرایط را اسفناک کرده است. خلاصه نبود غذای گرم، وسایل گرمایشی و چادر از یک طرف و ترس و استرس از وقوع دوباره زلزله از سوی دیگر، مردم خوی و روستاهای اطراف را در شرایط بسیار بدی قرار دادهاند.»
او از کسبه صنف ورزشی فروشها که چادر کمپینگ میفروشند، درخواست میکند تا حد امکان به زلزلهزدگان خوی کمک کنند. میگوید: «درخواست از مسوولان که فایده ندارد، در این مملکت فقط مردم میتوانند به داد مردم برسند. کسبه محترم خیابان منیره، کسبه محترم صنف لوازم ورزشی، کسبهای که وسایل کوهنوردی و کمپینگ میفروشید، مردم خوی را فراموش نکنید و لطفا چادر بفرستید.»
بسیاری از شهروندان ایرانی مثل علی بر این باورند که مسوولان کاری برای مردم نمیکنند. امروز چند نفر از چهرههای مشهور این متن را دراینستاگرامهای استوری کرده بودند: «مسئولین محترم فقط کافی است فرض کنید. فرض کنید خوی، کربلا است. کربلای ۱۴۰۰ سال بعد از قیام امام حسین و امروز روز عاشورا است. فقط فرض کنید، آن وقت مطمئنا میروید موکب میزنید، چادر میدهید و غذای گرم نذری را در تعداد بالا میپزید و بین مردم پخش میکنید. پس فقط کافی است فرض کنید . لطفا فرض کنید.»
اشاره آنها به امکانات و هزینهای است که هر سال جمهوری اسلامی برای راهپیمایی اربعین، چهلمین روز پس از درگذشت امام سوم شیعیان به زائرین میدهد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر