محمد حبیبی، سخن‌گوی کانون صنفی معلمان ایران بازخرید و اخراج شد

استان‌وایر- در آستانه «روز جهانی معلم»، «محمد حبیبی»، سخن‌گوی «کانون صنفی معلمان تهران» بار دیگر از آموزش و پرورش اخراج شد.

بر اساس گزارش «شورای هماهنگی تشکل‌های فرهنگیان ایران»، هیات تجدیدنظر بررسی تخلفات وزارت آموزش و پرورش با ارسال نامه‌ای به اداره آموزش و پرورش شهرستان شهریار، با اعلام حکم قطعی خود، رای به بازخرید اجباری و اخراج این فعال صنفی از آموزش و پرورش داده است.

اردیبهشت ۱۳۹۹، هیات تخلفات وزارت آموزش و پرورش و در زمانی که این فعال صنفی دوران حبس خود را می‌گذراند، حکم بازخرید و اخراج را صادر کرده بود. ولی این حکم با شکایت به دیوان عدالت اداری و بنا بر حکم دیوان، حکم اخراج و بازخرید به صورت موقت متوقف شده بود.

اما روز سیزدهم مهر ۱۴۰۰ و با حکم جدید هیات تجدیدنظر، این معلم و فعال صنفی برای بار دوم از آموزش و پرورش اخراج و امکان حضور حبیبی در فضای آموزشی از او گرفته شد .

محمد حبیبی کیست؟

«محمد حبیبی خوزانی»، نویسنده و عضو کانون صنفی معلمان ایران، یکی از زندانیان سیاسی محبوس در زندان «اوین» است. او دوازدهم آذر ۱۳۵۸ در شهر قم متولد شده و فارغ‎التحصیل کارشناسی دبیری مکانیک با گرایش ساخت و تولید از «دانشگاه شهید رجایی» تهران در سال ۱۳۸۲ است.

حبیبی کارشناسی ارشد خود را هم در رشته علوم سیاسی از «دانشگاه تهران» دریافت کرده است.

سخن‌گوی کانون صنفی معلمان ایران در دوران دانشجویی، عضو «انجمن اسلامی دانشگاه شهید رجایی» بود و دو دوره به عنوان عضو شورای مرکزی این تشکل دانشجویی فعالیت کرد.

او پس از پایان تحصیلات، از مهر ۱۳۸۲ در شهرستان دیلمِ استان بوشهر معلم شد. دو سال هم در شهرستان نجف‌آباد اصفهان به تدریس مشغول بود. او در سال ۱۳۸۴ با «خدیجه پاک ضمیر» ازدواج کرد. همسرش هم معلم است و مدرک کارشناسی ارشد در رشته فیزیک دارد.

پاک ضمیر علاوه بر شغل آموزگاری، با روزنامه‌های سراسری نیز در زمینه‌های آموزشی همکاری می‌کند.

محمد حبیبی در سال ۱۳۸۴ برای مقطع کارشناسی ارشد رشته علوم سیاسی، در دانشگاه تهران پذیرفته شد. او برای دریافت مدرک خود، از پایان‌نامه‌اش با موضوع «گفتمان مشروطه اسلامی» دفاع کرد. این پایان‌نامه در قالب کتابی به همین نام، در سال ۱۳۸۸ توسط «انتشارات گام نو» منتشر شد.

این فعال صنفی معلمان ایران با اتمام کارشناسی ارشد، برای ادامه خدمت آموزگاری، به شهرستان گچساران رفت و در نهایت در سال ۱۳۹۰ به استان تهران بازگشت تا در شهرستان شهریار مشغول به کار شود.

سال ۱۳۹۲ با انتقال محل خدمت محمد حبیبی به آموزش و پرورش تهران، فعالیت جدی خود را در امور صنفی معلمان ایران آغاز کرد. او از سال ۱۳۹۳ تاکنون با کانون صنفی معلمان ایران همکاری کرده است.

حبیبی در سال ۱۳۹۵با رای اعضای کانون صنفی معلمان تهران، به عضویت هیات مدیره این تشکل درآمد. اما نخستین بار آن‌چه در مورد محمد حبیبی خبرساز شد، دستگیری ‌او توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران بود.  اولین بار، روز ۱۲ اسفند۱۳۹۶، در محل کارش بازداشت و به زندان اوین منتقل ‌شد.

دوازدهم اسفند ۱۳۹۶، دانش‌آموزان هنرستان کامپیوتر شهریار با صحنه عجیبی مواجه شدند. ماموران لباس شخصی، معلم آن‌ها ‌را در حالی که با اسپری فلفل و ضرب و شتم او را مجروح کرده و کلتی که روی سرش نشانه گرفته بودند، سوار بر یک ماشین شخصی کرده و با خود بردند.

بازداشت او در حالی رخ داد که سایر معلمان حاضر در هنرستان مداخله نکردند. ولی دانش‌آموزان ۱۶، ۱۷ ساله با چشمانی متعجب صحنه را دنبال کردند. 

محمد حبیبی عضو فعال کانون صنفی معلمان آن روز، در مقابل چشم دانش‌آموزان و همکارانش با خشونت و ضرب و شتم بازداشت شد. او ۴۴ روز را در بازداشت سپری کرد. سرانجام در ۲۶ فروردین ۱۳۹۷، پس از تودیع وثیقه ۲۵۰میلیون تومانی، تا زمان برگزاری دادگاه آزادش کردند.

 بازداشت دوم او در بیستم اردیبهشت ۱۳۹۶ رخ داد. به دنبال فراخوان «شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران» در اعتراض به وضعیت معیشتی و کالایی‌سازی آموزش و پرورش، عده‌ای از فرهنگیان مقابل ساختمان سازمان برنامه و بودجه تجمع کردند. حبیبی در این تجمع، همراه با تعداد دیگری از معلمان معترض، با ضرب و شتم نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.

یک منبع آگاه در گفت‎وگو با «ایران‎وایر»، شرایط بازداشت او را این‌گونه توضیح می‌دهد: «در جریان بازداشت او و سایر همکارانش، تعدادی از زنان معلم حاضر در تجمع هنگامی که قصد دفاع از همکاران خود در برابر ضرب وشتم توسط ماموران را داشتند، مورد هتاکی و ضرب و شتم شدید قرار گرفتند. چشم یکی از بانوان شرکت کننده در این تجمع به شدت آسیب دیده است.»

«حسین تاج»،‌ وکیل محمد حبیبی ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۷ از ارسال پرونده این معلم زندانی به دادگاه و هم‎چنین از ضرب ‌و ‌شتم موکلش در دوران بازداشت خبر داده و گفته بود: «به طور اتفاقی همسرشان هفته گذشته به دادسرای امنیت رفته و موکلم را پابرهنه و با لباس‌های پاره دیده بودند. هنوز آثار ضرب و شتم بر روی صورت وی مشهود بوده است.»

اول مرداد ۱۳۹۷، قاضی «احمدزاده»، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران ابتدا او را به ۱۰ سال و نیم حبس محکوم کرد. ولی با توجه به ماده ۱۳۴ «قانون مجازات اسلامی»، در نهایت به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» به هفت سال و نیم حبس، به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به ۱۸ ماه حبس، به اتهام «اخلال در نظم» به ۱۸ ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق و هم‌چنین دو سال ممنوعیت از فعالیت در احزاب، گروه‌ها و دسته‌های سیاسی و اجتماعی و ممنوعیت خروج از کشور به عنوان مجازات تکمیلی محکوم شد.

محمد حبیبی که نزدیک یک سال در سالن سه بند چهار زندان اوین ایام حبس خود را می‌گذراند، سه شنبه دوم مهر۱۳۹۸، بدون اطلاع قبلی و ارایه دلیل، توسط زندان‌بان‌ها به بند هشت این زندان منتقل شده بود. اما پنج بهمن ۱۳۹۸، این عضو کانون صنفی معلمان ایران به یک‌باره با دستور مستقیم دادستان تهران، از اوین به زندان تهران بزرگ منتقل شد.

«کمیته دفاع از محمد حبیبی» با صدور بیانیه‌ای، ضمن محکوم کردن این اقدام غیرقانونی و ناعادلانه دادستانی، مقامات زندان و قوه قضاییه و دادستانی را مسوول حفظ جان و سلامتی این معلم زندانی دانست و نسبت به هر گونه خطر جسمی و روحی برای او هشدار داد.

حبیبی در مدت زندان خود به مدت شش هفته ممنوع‌ از ملاقات بوده و از ابتدای بازداشت و زندانی شدن، حتی یک روز هم به مرخصی اعزام نشده بود. مقامات مسوول او را از درمان و رسیدگی پزشکی در رابطه با تومور دست چپش در  خارج از زندان هم محروم کردند.

سرانجام سایت «اطلس زندان‌های ایران» روز سه‌شنبه ۲۰ آبان ۱۳۹۹ خبر آزادی حبیبی را منتشر کرد. آزادی این زندانی سیاسی پس از تحمل دو سال و نیم از دوره محکومیت هفت سال و نیم او رخ داد. اما به رغم همه پی‌گیری‌ها این فعال صنفی، با حکم هیات تجدیدنظر وزارت‌خانه، از ادامه تدریس به دانش‌آموزان منع شده است.

📩اگر به اطلاعات تکمیلی درباره این خبر دسترسی دارید، لطفاً با این ایمیل با ما تماس بگیرید: [email protected]

📞اگر می‌خواهید درباره موضوع این خبر با افراد مسوول تماس بگیرید، لطفاً به فهرست مسوولان در سراسر ایران مراجعه کنید: www.ostanwire.com