اعتراض نوید میهن‌دوست به تبعیض میان زندانیان سیاسی و مالی در اوین

«نوید میهن‌دوست»، نویسنده و کارگردان محبوس در زندان اوین، با انتشار نامه‌ای که متن کامل آن در خبرگزاری «هرانا» منتشر شده نسبت به «تبعیض میان زندانیان مالی و سیاسی» در این زندان اعتراض کرد. 

این نویسنده، کارگردان و تدوینگر سینما دی۱۳۹۹ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به‌اتهام «اقدام علیه امنیت ملی از طریق عضویت و همکاری با گروه‌های مخالف نظام به قصد براندازی»، به سه سال حبس تعزیری، و به‌اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام از طریق شعارنویسی» به شش ماه حبس تعزیری محکوم شد.

او در نامه سرگشاده خود بدون اشاره به نام فردی معین نوشته است: «در اینجا شما می‌توانید یک مفسد مالی باشید که عکس‌تان سوار بر موتور و در حال کشیدن کلت بر روی مردم بی دفاع، حسابی در فضای مجازی دست‌به‌دست شده باشد و محکومیتی طویل‌المدت داشته باشید  ولی هر روز با کت و شلوار از اوین خارج شوید و شب هنگام برای خواب و استراحت به آنجا بازگردید و به ریش داشته و نداشته انبوه زندانیان سیاسی بخندند که از یک مرخصی کوتاه که هیچ، حتی از اعزام به بیمارستان برای درمان نیز محروم هستند».

به‌نظر می‌رسد منظور از زندانی مالی مورد اشاره آقای میهن دوست، «حسن رعیت»، از دوستان و نزدیکان «بابک زنجانی» باشد که تصویر او د حال سرکوب معترضان در سال ۱۳۸۸ پس از اعتراضات مردم به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری در آن سال منتشر شده و بعدها به‌عنوان یکی از مفسدان مالی در دادگاه انقلاب محاکمه شده است.

او در بخش دیگری از نامه خود به یکی از وزرای دولت احمدی‌نژاد اشاره کرده و نوشته است که «به‌خاطر فساد مالی بیست سال حکم حبس گرفته، ولی در کمتر از پنج سال از بند آزاد شده است. در‌حالی‌که افرادی با همان میزان حکم به‌خاطر افکار و اعمال سیاسی‌شان، تا روز آخر رنج ماندن در آن را تحمل می‌کنند».

این کارگردان اضافه کرده که در زندان اوین «ستم‌های ریز و درشتی» بر محکومین اعمال می‌شود که ازجمله آن، قطع تماس‌های تلفنی محدود زندانیان «به‌راحتی و با هر بهانه کودکانه‌ای» است.

زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین بارها درخصوص رفتارهای سلیقه‌ای مقامات زندان با زندانیان سیاسی و جرایم عادی و زندانیان مالی سخن گفته‌اند.

زندانیان سیاسی اغلب از روش‌هایی مانند ممنوعیت ملاقات و تماس با خانواده، محرومیت از مرخصی حتی از نوع درمانی و عدم دسترسی به دارو و درمان در داخل زندان برای پذیرفتن اتهاماتی که به آن‌ها نسبت داده می‌شود تحت فشار قرار می‌گیرند.

شماری از زندانیان سیاسی در سال‌های گذشته، سلامت و گاه جان خود را به‌دلیل عدم دسترسی به درمان در دوران زندان از دست داده‌اند.

«آرش صادقی، علیرضا رجایی، محمد حبیبی، رضا شهابی»، و بسیاری از کنشگران صنفی، سیاسی و مدنی، به‌دلیل محرومیت از دارو و درمان آسیب‌های جدی جسمی دیده‌اند.

«بکتاش آبتین»، «بهنام محجوبی» و برخی دیگر از زندانیان سیاسی نیز طی سال‌های گذشته به‌دلیل اهمال در رسیدگی پزشکی به آن‌ها در دوران بازداشت جان باخته‌اند.