یکی از همبندیان سابق اشکان بلوچ: او دوباره احضار شده بود

روز جمعه یکم دی‌ماه ۱۴۰۲ خبر مرگ خودخواسته اشکان بلوچ جوان ۳۰ ساله و زندانی سیاسی سابق در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد.

بعد از انتشار این خبر که نخستین بار توسط میلاد عبدی زندانی سیاسی سابق که مدتی را در سالن یک زندان فشافویه با اشکان بلوچ هم‌بند بود در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد یکی از بازداشت‌شدگان جنبش زن، زندگی، آزادی که مدتی را با اشکان بلوچ همبند بوده است به ایران‌وایر از ویژگی‌های اخلاقی او و فشارهایی که در دوران بازداشت به او وارد شده بود صحبت کرد: « اشکان بالاخره خودش را از زندگی و سختی‌هایش، از زمانه و ناملایماتش، از افسردگی و بیماری بزرگی که جمهوری اسلامی در جان آن‌هایی که نکشت انداخت خلاص کرد.»

این زندانی سیاسی سابق که به دلایل امنیتی نمی‌خواهد  فاش شود درباره اشکان بلوچ می‌گوید: « اشکان سال‌ها ورزش حرفه‌ای می‌کرد و مربی کیک‌بوکس بود، این رشته رزمی شاید یک پاسخ بود به نیازی روانی او؛ بیا مشکلات را بزنیم. اما اشکان حداقل از سال ۱۳۹۸ فهمیده بود که ریشه مشکل کجاست.»

به گفته این زندانی سابق، آقای بلوچ در اعتراضات آبان ۱۳۹۸ نیز حضوری فعال داشت و بازداشت شد: « همان‌وقت‌ها تلاش زیادی کرده بودند که آتش زدن یک پمپ بنزین را به گردنش بیاندازند اما او تن به اعتراف اجباری در این باره نداد.  اما وقتی در  اعتراضات ۱۴۰۱ دوباره دستگیر شد، تحقیر و آزار، شکنجه و سختگیری و حکم سنگین و بازی روانی سرانجام او را تخریب کرد.»

بر اساس اطلاع ایران‌وایر اشکان بلوچ چند روز قبل مجددا برای «ارایه پاره‌ای توضیحات» به دفتر پیگیری وزارت اطلاعات احضار شده بود.

اشکان بلوچ به گفته زندانیان سابق در زندان تهران بزرگ دوبار تلاش ناموفق برای خودکشی داشته است. یک‌بار در زندان و یک بار هم در بیمارستان لقمان.

زندانی سیاسی که با ایران‌وایر گفتگو کرده است می‌گوید: «حاصل این دو خودکشی اگر مرگ نبود اما شکستگی و آسیب جدی بود، طوری که در این ماه‌ها به‌تنهایی قادر به انجام کارهای شخصی نبود. و نیازمند کمک اطرافیان بود. »

اشکان بلوچ تنها یک پدر و یک خواهر داشت. او در کودکی از مادرش جدا شده بود و در بزرگسالی موفق شده بود رابطه با مادرش را اندکی ترمیم کند اما مرگ زودهنگام مادر زخم‌های کهنه کودکی او را تازه کرد.

همبندی سابق او می‌گوید: «از دست دادن مادر بخاطر مشکلات خانوادگی و جدایی، مرگ عمویش که اشکان بسیار دوستش می‌داشت، و در نهایت مرگ برادرش، ضربه‌هایی بودند که به بر جان او وارد شدند؛ تازه این چیزهایی است که ما می‌دانیم. انگار در سالهای اخیر ما با شمایل زیبایی از یک مرد خسته و تنها روبرو بودیم.»

این همبندی سابق اشکان بلوچ می‌گوید که بعد از بازداشت او در اعتراضات سراسری به تیپ شش زندان فشافویه وارد شد: « در بند ۵ سرانتظامات بود و رابطه هم‌بندی‌ها با او بسیار خوب بود. خوش‌مشرب بود و باروحیه. مرامی صمیمی داشت و هر جا می‌توانست به بچه‌ها کمک می‌کرد و حتی روحیه می‌داد. راستش کسی باور نمی‌کرد که اشکان بخواهد چنین کاری کند.»

به گفته این زندانی سیاسی این اقدام اشکان بلوچ باید هشداری برای جامعه مدنی باشد: «چند نفر از بازداشت‌شدگان سال پیش مثل اشکان‌اند؟ چند نفر از آنها علی‌رغم اینکه امروز درگیر زندگی هستند و بگو و بخند و روحیه خوب دارند، از درون درگیر طوفان‌اند و فرداروزی قرار است چنین اقدامی کنند؟ در این یک سال کسی از آنها درباره اعدام مصنوعی پرسیده؟ می‌دانید اعدام مصنوعی چیست؟ کسی پرسیده در ساعات طولانی انفرادی، چه کشیدید؟ کنار بازی‌های سیاسی و سیاه و سفید کردن این و آن، کنار عقده‌گشایی و جلوه‌گری و بلکه حتی عشوه‌گری‌ها، کسی از بازداشت‌شدگان ۱۴۰۱ احوالی پرسیده؟ یا این یک کار چون شهرتی ندارد،  طرفدار هم ندارد؟»

این زندانی سیاسی سابق مسبب همه این رخدادهای تلخ را «هیولای نحس» جمهوری اسلامی می‌داند که «فعلا خیال ندارد برود و جوی خون راه می‌اندازد تا بماند،  حقیر می‌شود تا بماند.»

او همچنین به عملکرد دولت‌های غربی در «تحریف تاریخ» و چهره‌های سلبریتی «که مراقب هستند نانشان قطع نشود» انتقاد می‌کند و می‌گوید: «فکر می‌کنم ما مردم، باید حواسمان بیشتر به همدیگر باشد. ما جز هم، کسی را نداریم.»

هشدار: اگر  شما یا نزدیکا‌نتان به خودکشی فکر می‌کنید، در ایران با «اورژانس اجتماعی» به شماره تلفن ۱۲۳ یا «اورژانس شهری» به شماره ۱۱۵ یا «صدای مشاور» با شماره ۱۴۸۰و  یا «اورژانس روانپزشکی تهران» با تلفن ۴۴۵۰۸۲۰۰ تماس بگیرید. در افغانستان به تلفن ۱۱۹، در بریتانیا با خیریه «سماریتن ۱۱۶۱۲۳» و در آمریکا و کانادا به شماره ۹۱۱ تلفن کنید.