close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
اخبار

راهکار برای تغییر؛ محمدجواد اکبرین: استبداد دینی از فاشیسم‌ هم نکبت‌تر است

۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
ایران‌وایر
خواندن در ۴ دقیقه
«محمدجواد اکبرین» روزنامه‌نگار و فعال سیاسی در آغاز پنل اول نشست «در جستجوی راهکارهای لازم برای تغییر» با عنوان «یک هدف یک مطالبه؛ وحدت در عین کثرت» با تاکید بر اینکه «استبداد دینی از فاشیسم هم نکبت‌تر است» به ترسیم چارچوب گفتگوهای این بخش پرداخت.
«محمدجواد اکبرین» روزنامه‌نگار و فعال سیاسی در آغاز پنل اول نشست «در جستجوی راهکارهای لازم برای تغییر» با عنوان «یک هدف یک مطالبه؛ وحدت در عین کثرت» با تاکید بر اینکه «استبداد دینی از فاشیسم هم نکبت‌تر است» به ترسیم چارچوب گفتگوهای این بخش پرداخت.

نخستین پنل هفتمین جلسه از سلسله نشست‌های «در جستجوی راهکارهای لازم برای تغییر» با سخنان «محمدجواد اکبرین»، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی آغاز شد. این مجموعه نشست به همت «مرکز ایرانی مطالعات سیاسی» در آسیب‌شناسی «جنبش مهسا» با هدف جمع‌بندی برنامه‌های پیشین در پاریس در حال برگزاری است. «ایران‌وایر» هم‌زمان با برگزاری این جلسه متن گفتارهای سخنران‌ها را منتشر می‌کند. 

محمدجواد اکبرین، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی در آغاز پنل اول نشست در جستجوی راهکارهای لازم برای تغییر با عنوان «یک هدف یک مطالبه؛ وحدت در عین کثرت» با تاکید بر اینکه «استبداد دینی از فاشیسم هم نکبت‌تر است» به ترسیم چارچوب گفت‌وگوهای این بخش پرداخت. 

در این پنل «منصوره شجاعی»، «احمد علوی»، «نوشین کشاورزنیا»، «بهزاد کریمی» و «محمدجواد اکبرین»، به طرح دیدگاه‌های خود می‌پردازند. 

اکبرین، با اشاره به تجربه حضورش در دو زلزله بزرگ ایران به‌عنوان امدادگر و چگونگی مواجهه با مردم زلزله‌زده توضیح داد:‌ «ما یک جامعه مخاطب داریم که این جامعه چند صدا می‌شوند، صدای سیاست‌مدار یعنی کسی که به لحاظ دیپلماتیک به صحنه نگاه می‌کند یا توازن قوا را در صحنه در نظر می‌گیرد و نقشه‌ای پیشنهاد می‌کند.»

این روزنامه‌نگار و فعال سیاسی با تاکید بر اینکه بسیاری از این صداها با هم مخدوش شده است گفت: «صداهای دیگر صدای کنشگر و تحلیلگر سیاسی و صدای روزنامه‌نگار به‌عنوان راوی واقعه. این صداها با هم مخدوش شده است. مثلا وقتی روزنامه‌نگار صحنه‌ای را روایت می‌کند، جامعه خشمگین از روایت واقعیت شکایت دارد، ولی چون این واقعیت خوشایند نیست، فریاد او بلند می‌شود. گویا از روزنامه‌نگار توقع کنشگر سیاسی یا سیاستمدار دارد. مرزها مخدوش شده است. تحلیلگر کار روزنامه‌نگار انجام می‌دهد مثلا. به هم ریختن این مرزها صداهایی تولید می‌کند شبیه به هیاهو و وسط هیاهو صدا به صدا نمی‌رسد.»

اکبرین همچنین از «بحران ترجمه» به‌عنوان یکی از مشکلات پیش روی کنشگری موجود و فضای حاکم بر جامعه یاد کرد و در تشریح این دیدگاه توضیح داد: «وقتی استبداد از حد می‌گذرد، مخاطب آنچه را که می‌پسندد از حرف شما می‌فهمد، یا آنچه فشار زیر آوار ایجاب می‌کند از شما می‌شنود و نه آنچه شما می‌گویید.»

او از مصادیق و نمونه‌های بحران ترجمه به مساله فلسطین و اسراییل و این جنگ هشت ماهه در منطقه اشاره کرد و افزود: «شما وقتی می‌گویید فلسطین، مخاطب زیر فشار استبداد می‌شنود جمهوری اسلامی. یعنی گمان می‌کند شما از جمهوری اسلامی دفاع می‌کنید. حرف‌هایی در ذهن مخاطب ترجمه می‌شود و این بحران است. این چالش نیست، بلکه بحران است.»

اکبرین به تعبیر هایدگر استناد کرد که «زبان را خانه آدمی» توصیف کرده و در توضیح بحران ناشی از «ترجمه در ذهن مخاطف» گفت: «وقتی شما در خانه‌ای زندگی می‌کنید، زبان مشترک برای ارتباط دارید. وقتی زبان ارتباطی از دست می‌رود، خانواده از هم می‌پاشد. خانه، خانه بودنش را از دست می‌دهد. ما دچار اختلال زبانی شده‌ایم. هرکس صحبت می‌کند نمی‌تواند انتظار داشته باشد مخاطب زبان او را متوجه شود، چون زیر فشار و آوار است.»

او از تجربه‌اش به‌عنوان امدادگر دو زلزله رودبار و بم اشاره کرد و گفت: «در هر دو تجربه امدادی، ما آدم‌هایی را می‌دیدیم که یا از زیر آوار بیرون آمده‌ بودند، سالم بودند یا اصلا زیر آوار نبودند، ولی خانواده‌هایشان زیر آوار از دست رفته بودند. ما برای هرکاری با این آدم‌ها دچار اختلال ارتباطی بودیم. مثلا برای فردی در رودبار که اصلا غذا نمی‌خورد، باید غذا می‌بردم. او حتی یک لیوان آب را هم نمی‌توانست بگیرد و بنوشد. وقتی یک لیوان آب به دستش دادم، اول به آن نگاهی کرد، بعد به من نگاه کرد، بعد آن را گذاشت روی زمین و بعد اصلا آن را ریخت و حتی ننوشید. حتی نمی‌توانست با یک لیوان آب ارتباط برقرار کند.»

اکبرین با تکیه بر مثال خود از امدادگری در زلزله و طرح این پرسش که در چنین مواقعی «ما به‌عنوان امدادگر بایستی چه می‌کردیم» تاکید کرد: «ما باید مدارا می‌کردیم. در مورد آن فرد زلزله‌زده باید می‌فهمیدیم که او اشتباهی زنده است. توقعش این بود که باید در کنار از دست رفته‌ها از بین می‌رفت. هیچ تصوری از زندگی پس از این ماجرا نداشت. ما مجبور به مدارا بودیم و باید زبان ارتباطی با او را پیدا می‌کردیم.»

این فعال سیاسی همچنین در سخنان خود برای آغاز پنل نخست این نشست افزود: «ارتباط با جامعه مخاطب ما در ایران و جریان‌های مختلف از جنبش زلزله‌زدگان بیرون آمده از آوار است. همه خسته و مستاصل و بریده‌اند. بیش از چهار دهه با یکی از سیاه‌ترین پدیده‌های تاریخ مواجه شده‌اند. حتی فاشیسم و نازیسم هم به این سیاهی نبود. چون دینی نبود. استبداد نکتب است اما استبداد دینی نکبت‌ترین است. دین به تنهایی قدرت نابودی انسان را دارد چه برسد به استبداد دینی.»

ایران‌وایر هم‌زمان با برگزاری این نشست، متن و ویدیوی سخنرانی شرکت‌کنندگان را منتشر خواهد کرد.

از بخش پاسخگویی دیدن کنید

در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید

صفحه پاسخگویی

ثبت نظر

اخبار

اخراج دسته‌جمعی کارگران پالایشگاه ستاره سبز سیراف

۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
خواندن در ۱ دقیقه
اخراج دسته‌جمعی کارگران پالایشگاه ستاره سبز سیراف