«گلرخ ایرایی»، فعال مدنی محبوس در بند زنان زندان اوین در تاریخ ۱۹اردیبهشت۱۴۰۳، همزمان با سالگرد اعدام «فرزاد کمانگر»، با انتشار نامهای خطاب به او نوشت: «گفته بودی قوی بمانیم با امید به آزادی، رهایی و نجات جان عزیزان محکوم به اعداممان از چوبههای دار. ایستادهایم و برای آزادی برابری و عدالت میجنگیم.»
گلرخ ایرایی فعال مدنی محبوس در زندان اوین در بخشی از این نامه با اشاره به جمله مشهور فرزاد کمانگر خطاب به دانشآموزانش نوشت: «گفته بودی به شعر، به آواز به لیلاهایمان، به رویاهایمان پشت نکنیم. امروز ۱۷ سال و ۸ ماه و ۲۲ روز از بازداشت و ۱۴سال تمام از اعدامت گذشت. فکر میکنم به تو که هنوز با نام فرزاد کمانگر، معلم آزاده یادت میکنیم. فکر میکنم به ۲۸مرداد۱۳۸۵، به لحظه دستگیریات درحالیکه برای پیگیری درمان بیماری برادرت به تهران رفته بودی، به ۱۳۶۰روز تحمل حبس و شکنجهات در زندانهای جمهوری اسلامی، به بیدادگاهی چند دقیقهای که به اعدام محکومت کرد.»
خانم ایرایی در این نامه با اشاره به اعدام مخفیانه فرزاد کمانگر، معلم کُرد که در پروندهای پر از نقص قضایی و بدون اطلاع وكیل و خانواده، در محوطه پارکینگ زندان اوین جایی، حوالی بند زنان همراه با «علی حیدریان»، «شیرین علم هولی»، «فرهاد وکیلی» و «مهدی اسلامیان» انجام شد، نوشت: «فکر میکنم به ناپدیدسازی قهریتان، به پنهانبودن محل دفن و مشخصنبودن سرنوشت پیکرهایتان ۱۴ سال پس از اعدامتان. فکر میکنم به دایه سلطنه رضایی، مادر دادخواهات که وقتی به او گفتند محل دفن پسرت فرزاد كمانگر مشخص نیست»، گفت: «فرزاد، قبر ندارد اما تا ابد در دل تمام آزادی خواهان مدفون است.»
او در نامه خود از مادر فرزاد کمانگر یاد کرد و به نقل از او نوشت: «چرا میگویید مادران عزادار؟ ما مادران سرافرازیم.» فکر میکنم به مادر سرافرازت. فکر میکنم که گفت: «فرزاد را بهار از من گرفتند، ولی هر بهار به میان مردم بر میگردد، مردم هم باید جلوی ظلمها و ستمها بایستند.»
گلرخ ایرایی در پایان این نامه نوشت: «گفته بودی قوی بمانیم با امید به آزادی، رهایی و نجات جان عزیزان محکوم به اعداممان از چوبههای دار. ایستادهایم و برای آزادی برابری و عدالت میجنگیم.»
گلرخ ابراهیمی ایرایی، فعال مدنی و حقوقبشر است که درحالحاضر دومین دوره زندان خود را سپری میکند. او پیشتر بهاتهام توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی ایران، به پنج سال حبس، محکوم شد.
خانم ایرایی در اردیبهشت۱۴۰۱ از زندان آزاد شد، اما بار دیگر در ۴مهر همان سال و همزمان با اعتراضات سراسری در منزل خود در تهران بازداشت و ۸آذر، به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
جلسه دادرسی پرونده او در ۱۴دی۱۴۰۱ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، بهاتهام «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» برگزار شد.
گلرخ ایرایی در ۲۴فروردین۱۴۰۲، از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست «ایمان افشاری»، به شش سال زندان بهاتهام «اجتماع و تبانی» و یک سال زندان به اتهام «تبلیغ علیه نظام» محکوم شد.
جدا از این، او به دو سال ممنوعیت خروج از کشور، دو سال ممنوعیت حضور در تهران، دو سال ممنوعیت حضور در احزاب، گروهها و دستهجات و ضبط گوشی تلفن همراه هم محکوم شده است.
فرزاد کمانگر کیست؟
فرزاد کمانگر، دبیر هنرستان کار و دانش شهرستان کامیاران در جنوب استان کردستان، عضو انجمن صنفی فرهنگیان و انجمن زیستمحیطی ئاسک (آهو) بود. او که با نام مستعار «سیامند» در ماهنامه فرهنگی، آموزشی رویان که به اداره آموزشوپرورش کامیاران تعلق دارد، مینوشت. او که ۱۲ سال سابقه تدریس در اموزشوپرورش را در کارنامه داشت، در زمینه حقوق اقوام و مسائل زنان هم فعالیت میکرد. کمانگر در مرداد ۱۳۸۵ هنگام سفری به تهران، بههمراه یکی از دوستانش بازداشت شد.
این معلم اعدامی، پس از بازداشت ابتدا به بند ۲۰۹ زندان اوین و سپس به بازداشتگاههای اطلاعات سنندج و کرمانشاه منتقل و در این مدت بازجویی و شکنجه شد. در طول این دوره ۳۳ ماهه زندان، ماهها در سلولهای انفرادی زندانهای اوین و رجاییشهر و سنندج مورد آزارواذیت قرار گرفت. مقامات زندان در هنگام شکنجه و آزار او، با صدای بلند قرائت قرآن پخش میکردند.
صدور حکم اعدام بدون مدارک مستند و قابل استناد
علیرغم آنکه فعالان مخالف اعدام معتقد بودند هیچ مدرک مستند و قابل استنادی در پرونده کمانگر وجود نداشته است و عدم ارتباط او با گروههای مخالف جمهوری اسلامی، روشن بود، با همه این، انتقادات باتوجه به مستندات پرونده که تنها بخشی از آن در رسانههای دولتی انتشار عمومی یافت، او سرانجام در اسفند۱۳۸۶ برای اتهام «عضویت در پ. ک. ک»، از سوی شعبه ۳۰ دادگاه انقلاب تهران حکم اعدام گرفت.
خلیل بهرامیان وکیل کمانگر و سه اعدامشده دیگر، با انتقاد از اجرای این حکم گفته بود: «قاضی پرونده، حرفهای کمانگر و من را نشنید. من معتقدم کمانگر صددرصد بیگناه بود. حتی عضو گروه پ ک ک هم نبود. اصلا نه عضو بود، نه هوادار بود. اصلا شخصیتی نبود که اهل این برنامهها باشد. آقایان حتی یک سرسوزن مدرک ندارند. اگر ادعا کنند بیاورند پیش یک سری از قضات بینظر و باشرف ایرانی که قضات دادگاهها بودهاند و قضات بینالمللی بگویند. اگر کوچکترین دلیلی علیه فرزاد دارند، من علاوهبر اینکه حاضرم پروانه وکالتم را برای همیشه پاره کنم، حاضرم هرگونه مجازاتی را تحمل کنم.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر