شایا گلدوست
اول ماه دسامبر مصادف با دهم آذر، از سال ۱۹۸۸ به این سو، «روز جهانی ایدز» نام‌گذاری شده است. ایدز نوعی بیماری نقص ایمنی بدن است که توسط ویروسی به نام اچ‌آی‌وی بوجود می‌آید.
معمولا هر ساله نیمه اول ماه دسامبر به برگزاری همایش‌ها و اطلاع‌رسانی درباره این بیماری، راه‌های پیشگیری و درمان آن اختصاص داده می‌شود. هدف از نام‌گذاری این روز تشویق به افزایش بودجه برای پژوهش و درمان، افزایش آگاهی، آموزش و مبارزه با این بیماری در جوامع مختلف است. از زمان کشف ویروس ایدز در سال ۱۹۸۱ تا کنون این بیماری باعث مرگ ده‌ها میلیون نفر در جهان شده است.
سازمان بهداشت جهانی امسال، اول دسامبر را به مناسبت روز جهانی ایدز، با شعار «اجازه دهید خود جوامع رهبری کنند» گرامی می‌دارد. جامعه رنگین‌کمانی و کارگران جنسی جزو اقشار آسیب پذیر در مقابل این بیماری هستند. این گروه‌ها بیشتر در معرض روابط جنسی پرخطر و حفاظت نشده قرار دارند و همینطور به دلیل تبعیض‌ها و محرومیت‌هایی که در جوامع مختلف تجربه می کنند، در بسیاری از مواقع امکان دسترسی برابر به امکانات پزشکی و درمانی و روش‌های جلوگیری از انتقال بیماری را ندارند.
«سینا» مرد همجنسگرای ساکن کانادا، که با اچ‌آی‌وی زندگی می‌کند، در گفتگو با ایران‌وایر از تجربه خود در مواجهه با این ویروس و تاثیر آن بر زندگی‌اش می‌گوید:
«همیشه اسم اچ‌ای‌وی برایم مثل یه کابوس بود، کابوسی که از آن فرار می‌کردم. حتی دوست نداشتم که به این موضوع فکر کنم، یا حتی اطلاعاتم را درباره آن افزایش دهم. روزی که خودم با اچ‌آی‌وی روبرو شدم یکی از تلخ ترین روزهای زندگی‌ام بود. در ابتدا شوکه بودم و نمی‌دانستم چه اتفاقی قرار است برایم رخ دهد. یادم می‌آید که بیشتر از ۲۴ ساعت فقط گریه می‌کردم. به همه چیز فکر می‌کردم، ترس از مرگ، ترس از دادن دوستانم، ترس از دست دادن پارتنرم و هرچیزی که فکر کنید از ذهنم می‌گذشت».
سینا که سال‌ها در ترکیه به عنوان یک پناهنده رنگین‌کمانی زندگی کرده است، می‌گوید که دیگر انتظار این اتفاق را در زندگی‌ام نداشتم. شرایط سخت پناهندگی و انتظاری نا‌معلوم برای رسیدن به کشور مقصد به اندازه کافی غیر قابل تحمل بود و حالا اچ‌آی‌وی بار مضاعفی بود که شانه‌هایم توان حمل کردن آن را نداشت:
«تجربه من از این موضوع، تجربه تلخی بود. پارتنر سابقم با اینکه در ابتدا بسیار خوب و منطقی با این موضوع برخورد کرد، در نهایت من را تنها گذاشت. نمی‌دانم شاید در ابتدا به دلیل خوب نبودن حالم و شوکی که هر دو نفر ما درگیر آن بودیم سعی می‌کرد مراعات کند، اما بعد از این که پروسه درمانم را در کانادا آغاز کردم و دیگر حتی ناقل نبودم، برای همیشه رابطه جنسی‌اش را با من قطع کرد. همه چیز را می‌دانست، با هم پیش دکتر می‌رفتیم و مطمئن بود که خطری او را تهدید نمی‌کند، اما انگار این موضوع بهانه‌ای برای پایان دادن به رابطه‌مان شد. حتی دیگر از بوسیدن من هم امتناع می‌کرد و در نهایت به بهانه داشتن وسواس فکری و اینکه نمی‌تواند با یه فرد اچ‌آی‌وی مثبت زندگی کند مرا برای همیشه ترک کرد.»
«رها غیاثی» فعال بهداشت و سلامت جنسی درباره ویروس اچ‌آی‌وی و نحوه انتقال آن می‌گوید:
«ویروس اچ‌آی‌وی یا ویروس نقص ایمنی انسانی، ویروسی است که به صورت بسیار آهسته و با سرعت تکثیر پایین وارد بدن انسان می‌شود و شروع به رشد می‌کند و در نهایت به بیماری ایدز منجر می‌شود. این ویروس از زمان وارد شدن به بدن انسان تا زمان تبدیل شدن به بیماری ایدز می‌تواند شش ماه تا ۱۰ سال به طول بینجامد. در این بازه زمانی، سه مرحله وجود دارد؛ مرحله اول، ابتلای حاد یا عفونت حاد اچ‌آی‌وی است که دو تا چهار هفته ابتدایی ورود ویروس به بدن بوده و علایم این مرحله شبیه به بیماری آنفلوآنزاست. مرحله دوم، دوره نهفتگی یا اچ‌آی‌وی بی‌نشانه است که ویروس در بدن انسان شروع به گسترش و حمله به سیستم ایمنی می‌کند و ممکن است دوره طولانی نهفته باشد. اگر در این دوره فرد از سیستم درمانی کنترلی استفاده نکند، سیستم ایمنی بدن تخریب و فرد مبتلا به ایدز می‌شود. مرحله سوم، ابتلا به ایدز است که به سندرم نقص ایمنی اکتسابی معروف است. در این مرحله، سیستم ایمنی کاملا از بین می‌رود و عفونت‌ها روی بدن تاثیر مخرب خود را می‌گذارند و راه بازگشتی نیز وجود ندارد».
وی می‌گوید که ویروس اچ‌آی‌وی از طریق خون یا مایعات بدن مثل منی و ترشحات واژنی وارد بدن انسان می‌شود؛ رابطه جنسی محافظت نشده که می‌تواند رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی باشد. استفاده از سرنگ مشترک در افرادی که مواد مخدر استفاده می‌کنند، یکی دیگر از راه‌های انتقال است. خون و فرآورده‌های خونی، یعنی هر چیزی که خونی را از جایی دیگر وارد خون ما بکند نیز یکی از راه‌های انتقال است. هم‌چنین انتقال از طریق شیردهی مادر مبتلا به ویروس اچ‌آی‌وی به نوزاد، در صورتی که مادر تحت درمان نباشد.
متاسفانه هنوز هم در بسیاری از جوامع مانند ایران افرادی که با اچ‌آی‌وی مثبت زندگی می‌کنند قربانی قضاوت‌ها و انگ‌انگاری‌های جامعه و اطرافیان هستند، تجربه‌ای که «سینا» نیز از آن مستثنی نبود:
«این اتفاق کم و بیش برای من هم می‌افتد، اینکه مورد قضاوت‌های ناآگاهانه دیگران قرار بگیرم و معمولا هم از سر بی‌اطلاعی فرد مقابل است. در حال حاضر سعی می‌کنم با هر فردی راجع به این موضوع صحبت نکنم، چون زمانی که دارو مصرف می‌کنم و عفونت کنترل شده است حتی دیگر ناقل نیستم و لزومی برای علنی کردن این موضوع در هر جایی و برای هر کسی نمی‌بینم. شاید اینطور بهتر بتوانم از خود در برابر انگ‌ها و قضاوت‌ها محافظت کنم».
او درباره تفاوت زندگی با اچ‌آی‌وی در کشوری مانند کانادا در مقایسه با جامعه‌ای مانند ایران می‌گوید: «تفاوت زیادی میان این دو وجود دارد. در کانادا کاملا راجع به این موضوع اطلاع‌رسانی شده است. بر روی آگاهی جامعه کار شده و افراد اطلاعات کافی راجع به اچ‌آی‌وی دارند. اینجا کسی شما را برای اچ‌آی‌وی مثبت بودن قضاوت نمی‌کند و این مسئله چیزی نیست که به یک چالش در زندگی شما تبدیل شود، اما متاسفانه در کشورهایی مانند ایران و ترکیه اینطور نیست. اطلاع‌رسانی در این مورد بسیار کم است و افراد سعی می‌کنند راجع به این مسائل صحبت نکنند.»
به گفته او از نظر خدمات پزشکی هم کانادا بسیار خوب و مثبت عمل کرده است: «فرد اچ‌آی‌وی مثبت می‌تواند به جدیدترین داروها برای درمان دسترسی داشته باشد و حتی از مرحله خوردن روزانه دارو گذر کرده و تنها با تزریق آمپول هر دوماه یک بار این عفونت را کنترل و متوقف کند. در کانادا همیشه می‌توانید سازمان‌هایی رو ببینید که در این زمینه برنامه‌هایی را برگزار می‌کنند و اطلاعات درمانی و حقوقی خوبی را به افراد مبتلا می‌دهند، موضوعی که در کشورهایی مانند ایران کمتر به آن توجه می‌شود».
«رها غیاثی» در توضیح راه‌های پیشگیری و درمان اچ‌آی‌وی می‌گوید:
«وقتی از رابطه جنسی صحبت می‌کنیم، به دو شکل کلی رابطه جنسی اشاره می‌کنیم؛ محافظت شده و محافظت نشده. تنها تفاوت این دو، استفاده از کاندوم است؛ به این دلیل که استفاده صحیح از کاندوم، نه تنها در برابر ویروس اچ‌آی‌وی بلکه در مقابل ابتلا به تعداد زیادی از بیماری‌های مقاربتی، مفید و موثر است. همینطور در مقابل بارداری‌های ناخواسته. هم‌چنین بهداشت فردی در اندام‌های جنسی و بهداشت دهان در رابطه جنسی دهانی در جلوگیری از ابتلا به بیماری‌های مقاربتی بسیار مفید است.
استفاده نکردن از سرنگ مشترک یکی از نکات مهمی است که به افرادی که مواد مخدر مصرف می‌کنند، توصیه می‌شود. در مورد شیردهی مادر به فرزند نیز بسیار اهمیت دارد که فرد پیش از اقدام به بارداری، حتما تست اچ‌آی‌وی را انجام دهد چون ممکن است در دوره نهفتگی باشد. در این صورت، از درمان‌های موجود استفاده و از انتقال ویروس به فرزند شیرخوار جلوگیری می‌شود».
او می‌گوید که برای اچ‌آی‌وی یک درمان کنترلی وجود دارد. داروهای مورد استفاده این امکان را به فرد می‌دهند که سیستم ایمنی کاملا سالم و طبیعی داشته باشد. کار این سیستم درمانی، مهار ویروس از تکثیر و تا حد امکان، از بین بردن ویروس‌های باقی مانده در بدن است. هیچ‌وقت این عدد به صفر نمی‌رسد اما تا ۹۹ درصد درمان مفیدی برای مهار ویروس است و میزان ویروس در بدن فرد به نقطه غیر قابل تشخیص، برابر با غیر قابل انتقال خواهد رسید.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر