زیبا یاری، شهروند خبرنگار
نامش «مطلب احمدیان» است، زندانی سیاسی کُردی که باوجود پشت سر گذاشتن تجارب دردناک در زندان‌های جمهوری اسلامی، تاکنون اخبار بسیار کمی از او منتشر شده است. مطلب احمدیان چهارده سال است که بدون حتی یک روز مرخصی در حبس به سر می‌برد و متحمل شکنجه‌های جسمانی و روحی بسیاری شده است. او از ابتدایی‌ترین حقوق متهم و زندانی بی‌بهره مانده است.
مطلب احمدیان کیست و چه بر او گذشته است؟
***
مطلب احمدیان، متولد سال ۱۳۶۲ و از اهالی شهرستان «بانه» است. این زندانی سیاسی از سال ۱۳۸۸ تاکنون بدون حتی یک روز مرخصی در زندان به سر می‌برد. روزهای تمام نشدنی حبس او مدت‌ها است که با درد شدید ناشی از بیماری‌های متعددی از جمله «عفونت بیضه» و «سرطان اثنی‌عشر» همراه شده است. درد طاقت‌فرسایی که به‌دلیل بی‌توجهی و تعلل مسوولان زندان در اعزام او به بیمارستان، دامنه‌اش هر روز گسترده‌تر و تحملش دشوارتر می‌شود.
گزارش پیش‌رو، تلاشی است در جهت به تصویر کشیدن چهارده سال رنج، محرومیت و نقض حقوق انسانی این زندانی سیاسی که در‌حال‌حاضر با وخامت حال، در بند چهار زندان اوین دوران محکومیت ۳۰ ساله خود را سپری می‌کند.
شکنجه، بیماری‌های متعدد و عدم رسیدگی پزشکی
حال جسمی مطلب احمدیان، زندانی سیاسی کُرد، به‌دلیل عدم رسیدگی پزشکی در زندان اوین، روز‌به‌روز وخیم‌تر می‌شود. او که از بیماری‌های متعدد جسمی رنج می‌برد، باوجود حال نامساعد جسمی، با بهانه‌تراشی و بی‌توجهی مسوولان زندان از مرخصی درمانی و رسیدگی پزشکی به‌موقع و تخصصی محروم مانده است.
برای مطلع شدن از آ‌نچه بر این زندانی سیاسی گذشته است، «ایران‌وایر» گفت‌وگویی با یکی از آشنایان او انجام داده است. این منبع آگاه می‌گوید: «مطلب قربانی انواع شکنجه در بازداشتگاههای سردشت، ارومیه، مهاباد، سقز، سنندج، کرمانشاه و ۲۰۹ اوین است. در همان روزهای ابتدایی پس از دستگیری، سه مهره کمر، دندان‌های جلو، زانوی راست و بینی او در اثر ضربوشتم شکسته شد. ابتلای او به پارگی بیضه، عفونت ادراری، تضعیف شدید سیستم ایمنی و ناراحتی‌های اعصاب، همه از عوارض این ضربوشتم توسط ضابطان در دوران بازداشت است.»
«طناز کلاهچیان»، حقوق‌دان و وکیل مطلب احمدیان، ضمن تاکید بر نبود امکانات پزشکی مناسب در زندان‌های تهران و شهرستان‌ها به ایران‌وایر می‌گوید: «اگر اعزام به‌موقع به مراکز درمانی و رسیدگی پزشکی مناسب در همان سال‌های نخست صورت گرفته بود، امروز بیماری او تا این حد شدید و گسترده نمی‌شد.»
در همین رابطه، «امیرسالار داودی»، وکیل دادگستری و زندانی سیاسی، در برنامه‌ای که در تاریخ ۱۱بهمن۱۴۰۰ در اتاق «روایت یک پرونده» در کلاب‌هاوس «آموزشکده توانا» برگزار شد، گفته بود: «مطالبی که در مورد بیماری‌های متعدد مطلب منتشر شده همگی درست هستند. در دورانی که در زندان رجایی‌شهر کرج با او هم‌بند بودم، از نزدیک شاهد بودم که چطور مطلب درد می‌کشد. او به‌دلیل بیماری‌های عدیده‌ای که دارد بسیار ضعیف شده و باوجود اینکه برخی از بیماری‌های او حالت اورژانسی دارند، با اعزام او به بیمارستان مخالفت می‌شد.»
در آخرین مورد از کارشکنی‌های مسوولان زندان در مهر۱۴۰۲، مقامات زندان به دستور «هدایت فرزادی»، رییس زندان اوین، از اعزام اضطراری مطلب احمدیان به بیمارستان جلوگیری کردند. درحالی‌که قرار بود مطلب احمدیان جهت پیگیری درمانی به بیمارستان اعزام شود، به او گفته شد که «خودرویی برای انتقالش به بیمارستان وجود ندارد.»
تعلل در اعزام مطلب احمدیان به بیمارستان درحالی به‌طور مداوم در زندان تکرار می‌شود، که طبق تبصره دو ذیل ماده ۶۰ «آیین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و امنیتی»، زندانیان بیمار در موارد فوری (اورژانسی) باید «به دستور مسوول واحد بهداشت و درمان و اجازه رییس موسسه یا جانشین آن‌ها، به بیمارستان و مراکز درمانی خارج از موسسه انتقال یابند.»
امیرسالار داودی در قسمتی دیگر از صحبت‌هایش در اتاق «روایت یک پرونده»، ضمن اشاره به «هزینه‌های سنگین داروهای مطلب احمدیان» که ماهانه ناچار به تهیه آن‌ها است، یادآور شده بود که «زندان هیچ‌کدام از هزینه‌های دارویی او را تقبل نمی‌کند.» این درحالی‌ست که اکثر بیماری‌های مطلب احمدیان، ریشه در شرایط دشوار او در اوایل بازداشتش دارد.
داستان شکنجه‌های مطلب احمدیان اما به اینجا ختم نمی‌شود. به گفته شخص آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده است، مطلب احمدیان تجربه «ساعت‌ها آویزان شدن با کتف شکسته» و «تحمل یک ماه حبس در سلول یک متر در یک متر تاریک و نمناک، بدون پتو و تنها با یک وعده غذایی» را دارد.
یکی از خاطرات بسیار دردناک این زندانی سیاسی به سال ۱۳۸۹ برمی‌گردد، یعنی زمانی که «در اداره اطلاعات ارومیه چندین بار با باتوم به او تجاوز» می‌کنند. همچنین در زمستان همان سال، او را برای ساعت‌ها در حیاط اطلاعات سنندج «لخت مادرزاد» کرده و بعد از خیس کردن با آب سرد، مورد ضربوشتم قرار می‌دهند.
شش ماه فلج کامل عضلانی در سلول انفرادی، از نتایج این شکنجه‌ها بوده است.
پس از وخیم شدن شرایط جسمی مطلب احمدیان و در نتیجه گزارش سازمان‌های حقوق‌بشری در مورد وضعیت این زندانی سیاسی، در سال ۱۳۹۶ یک هیات متشکل از نمایندگان وزارت اطلاعات، حفاظت قوه‌قضاییه و استانداری کردستان، به ملاقات او در زندان می‌روند. اندکی بعد از این ملاقات، مطلب احمدیان با شرایط بسیار وخیم جسمی از زندان سنندج به زندان تهران منتقل شده و بعد از اعزام اورژانسی به بیمارستان، به کمر او دیسکوژل که ماده‌ای ژله‌ای جهت تسکین درد است تزریق می‌شود.
منبع آگاه ایران‌وایر در ارتباط با نتیجه این درمان می‌گوید: «بعد از مرخصی از بیمارستان، مطلب برای مدتی در زندان سرپا شد، اما متاسفانه به‌دلیل عدم مراقبت‌های کافی، ماده تزریق شده به نخاع او وارد شد و منجر به تنگی کانال نخاع و در نتیجه بی‌حسی و فلج مکرر دست و پای او شد.»
اکنون و پس از ۱۴ سال حبس زیر سایه شکنجه و بیماری، همچنان وضعیت جسمانی مطلب احمدیان ناگوار است. این زندانی سیاسی از شش ماه پیش، از ابتلای خود به سرطان اثنی‌عشر مطلع شده، اما به‌علت «مفقود شدن پرونده پزشکی» او، اعزام‌های درمانی‌اش به بیمارستان به تاخیر افتاده است.
این منبع آگاه می‌گوید که به‌دلیل «عدم رسیدگی درمانی کافی در تجربه پیشین»، او دیگر تحت هیچ شرایطی حاضر نیست در دوران زندان تن به عمل جراحی دهد. همچنین طبق مدارک پزشکی ارائه شده از سوی پزشکان معتمد پزشکی قانونی، این زندانی سیاسی به‌دلیل بیماری صعب‌العلاج و وضعیت جسمانی ناپایدار، شرایط تحمل کیفر را ندارد، اما با «دخالت مستقیم نهادهای امنیتی»، باوجود طی تمامی مراحل قانونی، این حق نیز از او سلب شده و پس از ماه‌ها بلاتکلیفی، مشمول عدم تحمل کیفر نشده است.
به گفته طناز کلاهچیان، پرونده مطلب احمدیان با «سنگ‌اندازی‌های مداوم» روبه‌رو است. این وکیل دادگستری که امروز خارج از ایران زندگی می‌کند، با یادآوری مراجعات پیشین خود به دادیاری زندان اوین می‌گوید که دائما با این پاسخ تکراری مواجه بوده است که چون «اصل پرونده اینجا نیست، نمی‌توانیم به شما کمک کنیم.» با توجه به اینکه مطلب احمدیان به زندان اوین تبعید شده، لازم است برای ارسال پرونده‌های او از سقز و سنندج درخواستی ارسال شود.
طی سال‌های اخیر اما اجرای احکام و دادیار ناظر زندان اوین با کوتاهی از ارسال و تبادل پرونده‌ها، در عمل مانع از رسیدگی به وضعیت این زندانی سیاسی شده‌اند.
طناز کلاهچیان ضمن ابراز تاسف از عدم موافقت با درخواست عدم تحمل کیفر مطلب احمدیان به ایران‌وایر می‌گوید: «طبق نظر کارشناسی کمیسیون پزشکی قانونی، آقای احمدیان واجد عدم تحمل کیفر هستند و در این شرایط حتی به نظر کمیسیون تخصصی نیز احتیاجی نیست. چالش کار اما این است که چون نامه عدم تحمل کیفر باید به تایید دادستان برسد، این اتفاق به‌دلیل همان کامل نبودن مدارک ایشان در پرونده اجرای احکام تهران، صورت نمی‌گیرد.»
طناز کلاهچیان همچنین با تاکید بر اینکه عدم رسیدگی پزشکی مناسب موجب تشدید بیماری‌های مطلب احمدیان شده است، می‌گوید که جان او به‌واسطه «دور گردشی و باطل دادستان، ضابط، اجرای احکام و پزشکی قانونی» در خطر جدی است.
مطلبِ امروز به روایت آشنایان
منبع آگاه ایران‌وایر می‌گوید مطلب احمدیان در سال‌های زندان، کتاب‌های بسیاری را مطالعه کرده که به بازاندیشی در رفتارها و افکارش منجر شده است. او همچنین می‌افزاید: «مطلب امروز دیگر خود را عضو حزب کومله نمی‌داند. او حامی جنبش‌های مدنی خشونت‌پرهیز و مدافع حقوق زنان، دموکراسی و تمامیت ارضی ایران است.»
در همین رابطه امیرسالار داودی، در بخش دیگری از صحبت‌هایش در کلاب‌هاوس آموزشکده توانا گفته بود: «در‌حال‌حاضر مطلب یک انسان روشن‌فکر است. انسانی که دوست داری در محضر او بشینی و یاد بگیری. او خیلی آگاه است و از بیش از یک دهه حبس خود به درستی استفاده کرده است.»
بازداشت با خشونت، اتهامات سنگین و ۲۳۰ روز انفرادی
مطلب احمدیان در سال ۱۳۸۸ در «سردشت» واقع در استان «آذربایجان غربی»، با خشونت بسیار بازداشت شد. او به مدت ۲۳۰ روز در سلول انفرادی بازداشتگاههای امنیتی سردشت، سقز و سنندج تحت بازجویی قرار گرفت. در دوران بازداشت، خانواده او از محل نگهداری و وضعیت او هیچ‌گونه اطلاعی نداشتند. در واقع، نهاد بازداشت‌کننده او یعنی وزارت اطلاعات، تا مدت‌ها منکر بازداشت مطلب می‌شد.
احمدیان در نخستین پرونده خود به‌اتهام محاربه از «طریق عضویت در کومله» به ۳۰ سال حبس در تبعید در زندان «میناب» محکوم شد و در اردیبهشت۱۳۹۵ به زندان سقز انتقال یافت.
منبع آگاه ایران‌وایر در ارتباط با نحوه دستگیری مطلب احمدیان می‌گوید: «مطلب را در حین یک درگیری که به کشته شدن یکی از نیروهای مرزبانی منجر شد دستگیر کردند. او پیش‌تر گفته که در زمان بازداشت هیچ‌گونه سلاحی با خود به‌همراه نداشته است. با‌این‌حال هنگام بازداشت، با او بسیار خشن برخورد کرده و او را از بالای تپه به پایین پرتاب کرده بودند.»
پایین افتادن مطلب احمدیان از بلندی و برخورد او با صخره، منجر به شکستگی و آسیب‌های جسمی جدی می‌شود که نتایج آن تا امروز همراه با او است.
این زندانی سیاسی همچنین در سال‌های ۱۳۸۷ و ۱۳۹۰، در دو پرونده با اتهام «تردد غیرمجاز از مرز»، به پرداخت یک میلیون ریال جزای نقدی در حق صندوق دولت و یک سال حبس تعزیری محکوم شد.
احمدیان در مرداد ۱۳۹۷ توسط شعبه یک دادگاه کیفری استان کردستان با اتهام «مشارکت در قتل»، به هشت سال حبس تعزیری و پرداخت نصف دیه کامل (دو دیه کامل برای چهار متهم پرونده) و به اتهام «ضرب و جرح عمدی» از بابت همان پرونده، به یک سال حبس و پرداخت ۲۰ میلیون تومان (۸۰ میلیون تومان برای چهار متهم پرونده) بابت دیه فرد مجروح شده در درگیری محکوم شد.
در ابتدای شهریور۱۳۹۷ و پس از ابلاغ این حکم، مطلب احمدیان از زندان مرکزی سنندج به زندان اوین منتقل شد. او را یک سال بعد، از این زندان به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل کردند. در تاریخ ۱۱مرداد۱۴۰۲ و در پی تعطیل شدن زندان رجایی‌شهر، این زندانی سیاسی برای دومین‌بار به زندان اوین منتقل شده و پس از چند ماه حبس در بند هشت، در نهایت به بند چهار انتقال یافت. او هم‌اکنون در این بند از زندان اوین زندانی است.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر