پوستتان شاداب نیست، اصلا نگران نباشید، روزی چهار بار به مدت یک ماه تا ۴۰ روز با گلاب صورت خود را بشویید، سبزی «خرفه» موسوم به سبزی «حضرت زهرا» بخورید، پوستتان شاداب میشود!
کچلی گرفتهاید؟ ریزش مویتان زیاد شده است؟ اصلا نگران نباشید، ایستاده دوش نگیرید، بنشینید و دوش بگیرید، چون ایستاده دوش گرفتن ریزش مو را تشدید میکند. عسل و روغن زیتون یا روغن بادام تلخ به سرتان بمالید، نیم ساعت صبر کنید، بعد بروید حمام و نشسته دوش بگیرید، ریزش موی سرتان قطع میشود!
کک و مک دارید؟ زیاد جوش میزنید؟ اصلا جای نگرانی نیست، جای جوش و آکنه را مخلوط سرکه سیب و پودر سیاهدانه و یا پوست خیار و سرکه سیب خیلی سریع از بین میبرد. فقط کافی است یک ماه تا ۴۰ روز مداوم این کار را انجام دهید!
اینها نسخههای نگارنده نیستند، منِ روزنامهنگار نه تخصصی در طب کلاسیک و دانشگاهی دارم و نه شناختی روی طب سنتی، فقط نسخههای «علیرضا ابوالفضلی» که خبرگزاری «فارس» او را متخصص طب سنتی معرفی کرده است را در این جا آوردهام تا بگویم اخبار جعلی یا «فیکنیوز» دایره خیلی وسیعی دارند.
هر ادعای بدون منبع و غیرمستند، اطلاعات جعلی هستند و نباید به آنها اعتنا کرد. خبر جعلی هم میتواند در حوزه سیاسی رخ دهد و هم در حوزه علمی و هم در سایر حوزهها. برای شناسایی درست یا نادرست بودن خبر، به منبع آن مراجعه کنید. آیا ادعای مطرح شده منبع معتبر دارد؟ آیا گوینده فرد معتبری است؟ آیا رسانه منتشر کننده اعتبار لازم را دارد؟
پرسش این است که چرا اطلاعات پزشکی، معتبر و غیر معتبر در رسانهها خریدار دارند و آیا رسانهها به دلیل پرمخاطب بودن یک محتوا، میتوانند بدون توجه به اعتبار دادهها، آن را منتشر کنند؟
***
یکی از مهمترین دلایلی که مردم سراغ رسانهها میروند، کسب اطلاعات است؛ مخصوصا اطلاعاتی که در زندگی شخصی آنها کاربرد دارند، مشکلی از آنها حل میکنند و یا بر دانش آنها میافزایند. اطلاعات پزشکی به دلیل همین خصوصیات، معمولا بیشترین توجهها را به خود جلب میکنند چون با سلامت مردم سروکار دارند و چه چیزی مهمتر از سلامت؟
چالش اصلی با رسانههای دیجیتال این است که هرکس، هرچه بخواهد، میتواند منتشر کند. تا قبل از شیوع ویروس کرونا، شاید «فکت چکینگ» و مبارزه با تئوریهای توطئه و اخبار جعلی این قدر اهمیت پیدا نکرده بود. این مساله بعد از انتشار ادعاهای ضد و نقیض در خصوص نحوه مبارزه با کرونا و درمان آن، بیش از پیش توجهها را به خود جلب کرد. حال پرسش این است که آیا هر کسی، هر حرفی در حوزه سلامت میتواند منتشر کند؟
با حذف دروازهبانی خبر در شبکههای اجتماعی و رسانههای دیجیتال، قاعدتا هنوز هر کسی، هر حرفی را میتواند منتشر کند، حتی در حوزه سلامت؛ به جز مواردی که برخلاف سیاستهای شبکههای اجتماعی است و این شبکهها اتوماتیکوار یا با گزارشدهی توسط کاربران، آنها را فیلتر میکنند
پس در دنیای مجازی، امکان انتشار هر اطلاعاتی وجود دارد ولی آیا یک رسانه حرفهای که قاعدتا باید اصول حرفهای را رعایت کند، میتواند هر محتوایی را منتشر کند؟
روشن است که همیشه در دنیای علم بین متخصصان در خصوص دادهها اختلافنظر وجود داشته و دارد و بیشتر محتوایی که رسانهها منتشر میکنند، برگرفته از تحلیلها و اطلاعاتی هستند که از متخصصان دریافت میکنند.
اینجا باید دو نکته را در نظر داشت: اول این که طرف متخصص باشد و دوم این که ادعاها براساس دادههای علمی مطرح شده باشند. در این حالت، انتشار چنین اظهاراتی هرچند مخالف نظر سایر متخصصان باشد، به لحاظ حرفهای، عملی صحیح و قابل دفاع است. اما آیا هرکسی میتواند خود را متخصص بخواند و بدون سند و مدرک هر حرفی را به عنوان داده معتبر مطرح و رسانهای آن را منتشر کند؟
بررسی اعتبار دادهها و دقت در صحت و مستند بودن اطلاعات، بخشی از اخلاق حرفهای است. به صرف پرمخاطب بودن یک محتوا، نمیتوان هر اطلاعاتی را منتشر کرد.
پرهیز از آسیب رساندن به دیگران یکی از مهمترین اصولی است که هر روزنامهنگار باید رعایت کند. ورود به حوزه درمانی و سلامت، یکی از حوزههایی است که احتمال ورود آسیب به دیگران در آن بسیار است و سهلانگاری در آن جایز نیست.
ترویج طب سنتی یکی از پروژههای ترویجی رسانههای وابسته به حکومت در ایران است. این مقاله منتشر شده توسط خبرگزاری فارس، بخشی از این پروژه ترویجی است. ترویجگری یکی از کارکردهای مهم رسانهها است. برخی رسانهها اساسا برای ترویجگری ایجاد میشوند و برخی به پروژههای ترویجی کمک میکنند و یا بخشی از یک پروژه ترویجی میشوند. ایرادی هم به آن وارد نیست بلکه از کارکردهای مهم رسانهها است. اما رسانه زمانی که برای ترویج یک ایده به اخبار جعلی متوسل میشود، از رسانه ترویجی به پروپاگاندا و رسانه مخرب تبدیل شده است، چرا که ترویجگری، حتی ترویج مهمترین ارزشهای بشری، مجوزی برای توسل به اخبار جعلی نیست. دقیق بودن، مسوولیت اخلاقی رسانهها است.
رسانهها در حوزه علم همیشه دنبال دستآوردهای تازه میگردند و به مجرد آن که دانشمندی، مدرکی تازه پیدا میکند که میتواند فرضیهای را اثبات کند، بخشی از داستان رسانهها میشود ولی به شرط آن که مدرکی تازه، کشفی تازه و یا ادلهای تازه و معتبر یافت شده باشد. اما متاسفانه رسانههایی که در ایران تریبون پروژه ترویجی طب سنتی شدهاند، فقط به این میاندیشند که طب سنتی را در برابر طب کلاسیک تبلیغ کنند، بدون آن که به نتایج آن بیندیشند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر