close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
مشکلی را گزارش دهید
گزارش با موفقیت ارسال شد

چرا حکمرانی خوب بدون رسانه بیشتر به رویا شبیه است تا واقعیت؟

مسئولیت ویژه رسانه‌ها در جوامع مدرن که حکمرانی خوب را ممکن می‌سازد، ناشی از دو تحول اساسی است: 

۱- جریان آزاد اطلاعات؛  

۲- تمایل شهروندان به شفافیت؛ 

بدون وجود رسانه‌های آزاد، مستقل و حرفه‌ای، نه جریان آزاد اطلاعات و نه شفافیت محقق نمی‌شود. 

 

حکمرانی ذاتا به ارتباطات درون قدرت، شفافیت در تصمیم گیری، تفکیک قوا و نظارت رسانه‌ها مرتبط است. بنابراین می‌توان گفت که آزادی رسانه‌ها و آزادی بیان،‌ جنبه تزئینی و تشریفاتی ندارد، بلکه لازمه‌ بهره‌مندی شهروندان از حکمرانی خوب است. 

 

رسانه‌های آزاد، مستقل، پایدار، متکثر و حرفه‌ای، عاملی اساسی در حکمرانی خوب به شمار می‌آیند و شفافیت و پاسخگویی را ممکن می‌کنند. 

 

فقدان حکمرانی خوب در ایران، دلایل متعددی می‌تواند داشته باشد ولی یکی از مهمترین دلایل آن را باید در فقدان آزادی رسانه‌ها جستجو کرد. «ایران وایر» درhttps://iranwire.com/fa/jinac/48023/ گزارشی با عنوان «رده‌بندی جهانی آزادی رسانه‌ها: ایران از میان ۱۸۰ کشور در رتبه ۱۷۴ جا گرفت» از قرار گرفتن نام ایران در میان ۱۰ کشور اول دنیا با بیشترین محدودیت برای رسانه‌ها خبر داد. 

 

در این گزارش که توسط سازمان گزارشگران بدون مرز منتشر شده، آمده: «ایران در حیطه اطلاع‌رسانی آزاد در میان ۱۸۰ کشور جهان که مورد بررسی قرار گرفته، رتبه ۱۷۴ را دارد. به عبارتی، ایران همچنان یکی از کشورهایی است که با محدودیت اطلاع‌رسانی مواجه است. مقامات حکومتی افزون بر مهار اطلاعات در رسانه‌های سنتی، رسمی و در اینترنت تهدید، احضار و بازداشت و محکوم کردن روزنامه‌نگاران و شهروندخبرنگاران را افزایش داده‌اند. از سوی دیگر ایران در ۵۰ سال گذشته بیشترین شمار احکام اعدام علیه روزنامه‌نگاران را صادر و یا اجرا کرده است.» 

 

ممکن است این پرسش مطرح شود که وقتی در نبود آزادی رسانه‌ها، حکمرانی خوب محقق نمی شود، چگونه می‌توان این خلاء را پر کرد؟ چگونه رسانه‌ای می‌تواند موثر باشد؟  

در پاسخ باید گفت این معادله واقعی و انکار‌ناپذیر است که بدون دموکراسی، دولت موثر، کارآمد و پاسخگو محقق نمی‌شود و بدون استقلال و آزادی رسانه‌ها، دموکراسی پدیدار نمی‌شود. حال برای اینکه این خلاء به طریقی جبران شود دو فعالیت می تواند موثر باشد: اول مطالبه‌گری، به معنای تبدیل «آزادی رسانه ها» به یک مطالبه ملی، دوم استفاده از فرصت شبکه‌های اجتماعی برای مقابله با کمپین‌های ضد اطلاعات، اطلاع رسانی و به چالش کشیدن سیاست‌های ناقض حقوق شهروندی.  

 

رسانه‌های متضمن حکمرانی خوب چه ویژگی‌هایی دارند؟  

 

رسانه‌ای که بتواند: 

  • دسترسی عموم مخاطبان را به اطلاعات فراهم کند؛ 
  • آگاهی عمومی را نسبت به قوانین و سیاست‌های مربوط به دسترسی آزاد به اطلاعات افزایش دهد و به آنها بیاموزد چگونه از اطلاعات برای پاسخگو کردن دولت بهره ببرند؛ 
  • متعهد به گزارش‌نویسی عادلانه و حرفه‌ای باشد؛ 
  • متعهد به افشای فساد، نقض حقوق بشر، تجاوز به محیط زیست باشد؛ 
  • متعهد به پاسخگو کردن دولت در برابر سوء‌استفاده از قدرت باشد؛ 
  • متعهد به انتقال پیام مردم به دولت باشد؛ 
  • خود را متعهد به برنامه‌ریزی‌های آموزشی مداوم، برای روزنامه‌نگاران جهت تقویت استانداردهای حرفه‌ای و اخلاقی بداند؛ 
  • مشارکت مردم در فرآیند حکمرانی را ارتقاء دهد؛ 

 

به همین دلیل حکمرانی خوب، رسانه دولتی را به رسانه عمومی تبدیل و امکان استقلال حرفه‌ای و مالی آنها را فراهم می‌کند، چراکه در حکمرانی خوب این فرض پذیرفته شده که بدون اینکه رسانه‌ها به عنوان ناظر بر عملکرد دولت عمل کنند، اطمینان از کارایی، اثربخشی و پاسخگویی سازمان‌های دولتی دشوار خواهد بود.  

 

برای آشنایی بیشتر با «حکمرانی خوب» و تاثیرات آن، مطالب «ایران وایر» را اینجا دنبال کنید.