آهنگر پارس آبادی با ضايعات آهن مجسمه های غول پیکر مي سازد

استان وایر: یک آهنگر پارس آبادی با استفاده از ایده ی تبدیل ضایعات آهنی به مجسمه های در حجم بزرگ تاکنون موفق به ساختن چندین مجسمه آهنی بزرگ شده است.

به گزارش آران مغان، توحید نوری در دانشگاه مجسمه‌سازی نخوانده و هرگز به كلاس‌های هنری نرفته، اما با استعدادی كه دارد موفق شده ده‌ها مجسمه‌ی غول پیكر را طراحی کند و بسازد.

توحید نوری می گوید:«یك روز بعد از خواندن مطلبي در روزنامه  كه درباره ساخت مجسمه‌های بزرگ آهنی بوده تصمیم گرفتم كه ساخت مجسمه‌های غول پیكر را آغاز كنم و از همان ابتدا با خودم قرار گذاشتم كه هيچ وقت تقليد نكنم.»

او در ادامه می گوید:«شغلم آهنگری است، يك شغل سنگين و تا حدی خشن، اما هر وقت كه می خواهم به آرامش برسم نقاشی و طراحی می كنم البته كلاس نرفته ام و تنها از روي علاقه نقاشی می كنم می خواستم يك مجسمه آهنی بسازم با چهره ای شبيه به مادرم كه «بی بی» صدايش می كنيم؛ زنی آذری با همان پوشش بومی كه زنان مغانی دارند.»

مجسمه «كودك من» و «سرباز» از دیگر کارهای مورد علاقه این هنرمند پارس آبادی است و در زمان ساخت این مجسمه ها دچار صدماتی نیز شده است وی در مورد سختی های کار گفت:« يك روز داشتم تنديس نظامي كلاه كج را مي ساختم سنگ فرز دستم را بريد و باعث شد چند روزی نتوانم دستم را تكان بدهم به شدت درد داشتم و حتي از پس كارهای ساده هم بر نمی آمدم. يك بار هم وقتی می خواستم موهای يكی از مجسمه ها را درست كنم صورتم بر اثر جوشكاری سوخت كه تا چند روز از سوزش اين درد نمی توانستم بخوابم و كارم به بيمارستان كشيد و مجبور شدم چند روزي از پماد سوختگی استفاده كنم.»

مجسمه های توحید نوری تا كنون مشتريان زيادي پيدا كرده، اما فعلا قصد فروش آنها را ندارد و می گوید :«اين مجسمه ها را به سختی و با عشق ساخت و شده هنگام ساخت آنها بارها دچار آسيب جسمی شدم. به همين خاطر اصلا قصد ندارم كه مجسمه هايم را به هر قيمتی بفروشم و ترجيح می دهم جلوی چشمم باشند.»

این مجسمه ساز پارس آبادی قصد دارد تا در آینده مجسمه ها مشاهير ایران را بسازد.