وضعیت کارگران در گروه ملی صنعتی فولاد خوزستان و اعتراضات آنها به این شرایط برای ماههای متمادی در صدر اخبار رسانه‌های ایران قرار داشت. اگر چه هم‌چنان صدای اعتراض کارگران این شرکت به وضعیت معیشت و سایر مطالبات صنفی‌شان شنیده می‌شود. درمان و مسکن‌های موقتی که تا این لحظه برای حل مسائل کارگران این شرکت تجویز شده نه تنها کافی نبوده که منجر به پیچیده‌تر شدن وضعیت آنها شده است.
«پیمان شجیراتی» کارگر سابق گروه ملی صنعتی فولاد خوزستان با انتشار روایت دو سال پیگیری مطالبات کارگران این شرکت در سال‌های ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۷ به بررسی خواسته‌ها، مطالبات و پاسخهای دولت و کارفرمایان شرکت و برخورد نیروهای امنیتی و دستگاه قضایی پرداخته است. ایران وایر به سبب اهمیت این روایت و نکات آموزنده آن برای سایر کارگران، با کسب اجازه از وی، اقدام به بازنشر آن در روزهای آتی می‌نماید. پنجمین بخش آن را در ادامه بخوانید:
شروع سال ۱۳۹۷ با اخراج، ایجاد گروه فشار کارفرما و اقدامات نظارتی کارگران
در سال جدید، یعنی سال ۱۳۹۷، باز هم «عبدالرضا موسوی»، مالک «شرکت هواپیمایی زاگرس» نه تنها اهتمامی برای راه‌اندازی خطوط تولید کارخانجات از خود نشان نداد بلکه با قلدری و به اصطلاح شاخ و شانه کشیدن برای کارگران و فعالان حقوق آنها و ایجاد فضای ارعاب و تهدید، سعی در خاموش کردن صدای معترضان و بالاخص سازمان‌دهندگان اصلی اعتراضات می‌کرد.
در فروردین همان سال، به دستور مقامات امنیتی و البته به درخواست موسوی و گماشته وی در اداره حراست، از ورود تعدادی از کارگران به محل کار ممانعت و کارت تردد آنها مسدود شد.
طبق گفته‌های گماشته موسوی که سرپرستی اداره حراست را برعهده داشت و خود از نیروهای اطلاعاتی و امنیتی سابق در یکی از استان‌های کشور بود، هیات مدیره شرکت تسویه حساب و اخراج این کارگران را مصوب کرده بود. به‌دنبال این اقدام، اعتراضات در داخل شرکت شکل گرفتند و کارگران هر روز مقابل دفاتر مدیریت و حراست تجمع می‌کردند.
موسوی که خود را در مقابله با کارگران ناتوان می‌دید، در اقدامی عجیب و باور نکردنی، تعدادی از اوباش منطقه را که پرونده‌های متعدد سرقت مسلحانه و درگیری با اسلحه داشتند، به استخدام درآورد و با همکاری و همراهی مأموران نیروهای امنیتی و انتظامی، آنها را وارد شرکت کرد.
این عده وظیفه داشتند ضمن مراقبت و حفاظت از برادر موسوی و نیز سرپرست اداره حراست، با ایجاد درگیری با کارگران پیش‌رو و سازمان‌دهنده در داخل و خارج شرکت و تهدید آنها، مانع از گسترش اعتراضات به بیرون از شرکت شوند.
این افراد به وابستگان و گماشته‌های موسوی در خارج کردن شبانه بعضی تجهیزات و اقلام انبارها به بهانه مستعمل و مستهلک بودن آنها هم کمک می‌کردند. از آن جا که ماه‌ها از توقف تولید کارخانجات می‌گذشت، کارگران اغلب شیفت‌های صبح و عصر در محل کار خود حاضر می‌شدند و شیفت شب کمترین تعداد حضور را داشت. طراحان غارت شرکت از همین مسأله استفاده کرده و شب‌ها با مساعدت گروه اوباش و قداره‌کش، در حال خارج کردن اموال شرکت بودند.
نکته جالب توجه این که تأمین کامیون برای حمل اموال مسروقه از شرکت به‌صورت قرارداد پیمان‌کاری به همین گروه اوباش واگذار شده بود. علاوه بر این، امتیاز بهره‌برداری از هر چهار پارکینگ شرکت در ازای حفاظت و مراقبت از دارودسته موسوی و سرکوب معترضان، به اوباش هبه شد.
پس از چند روز، پرسنل از این اقدام‌های شبانه و مخفیانه مطلع شدند و تعداد زیادی از کارگران خود را به محل بارگیری‌ها رساندند و از ادامه بارگیری اموال مسروقه جلوگیری کردند. سپس با انتشار اطلاعیه‌ای در کانال تلگرامی «کارگران فولاد» و شرح واقعه از همکاران، خواسته شد تا ضمن حضور در شیفت‌های شب‌کاری کارخانجات، مراقب اوضاع و تحولات پیرامونی باشند.
بنا به اظهارات برخی کارگران، گماشته موسوی در اداره حراست برای تشدید فضای ارعاب، شبانه با حمل علنی اسلحه و با همراهی گروه اوباش در بخش‌های مختلف شرکت اقدام به قدرت نمایی می‌کرد.
در همین مدت، موسوی به موازات اقدامات دارودسته خود در شرکت، هر روز در صفحه اینستاگرامش کارگران معترض را تهدید می‌کرد و با روحیه قلدرمآبانه خود حتی زبان به توهین به کارگران می‌گشود. از یک سو در نبود موسوی(مالک جدید شرکت)، جانشین وی که سمت مدیر خرید و تدارکات را داشت، خبر از رفع موانع تولید و حل مشکلات در جلسات با وزرای مختلف می‌داد و از سوی دیگر اعلام می‌کرد پرداخت حقوق‌های معوق کارگران به او ارتباطی ندارد و تا اوضاع به شرایط عادی بازنگردد، اجازه پرداخت دستمزد کارگران را نخواهد داد.
(مالک جدید شرکت)، هم که در کاخ شخصی خود در یکی از جزایر یونان اقامت داشت، از طریق اینستاگرام خود این گونه وانمود می‌کرد که در تهران حضور دارد و به‌طور مداوم در جلسات با وزیر و وکیل و رییس در حال تلاش برای راه‌اندازی کارخانجات است. حال آن که مدیرعامل فاسد منصوب وی که با سفارش قوه قضاییه و تایید بانک ملی بر این مسند تکیه زده بود، به جای وی و به نمایندگی از سوی او در جلسات نمایشی و بی‌فایده که هیچ‌گونه دست‌آوردی برای کارگران نداشت، شرکت می‌کرد.
مطالب مرتبط:
روایتی از دوسال سازماندهی و مبارزه کارگری در گروه ملی صنعتی فولاد خوزستان - ۱
روایتی از دوسال سازماندهی و مبارزه کارگری در گروه ملی صنعتی فولاد خوزستان - ۲
روایتی از دوسال سازماندهی و مبارزه کارگری در گروه ملی صنعتی فولاد خوزستان - ۳
روایتی از دوسال سازماندهی و مبارزه کارگری در گروه ملی صنعتی فولاد خوزستان- ۴
آینده مبهم گروه ملی صنعتی فولاد
روایت یک کارگر از اعتراضات گروه ملی فولاد ایران؛ مشکل ما معیشت بود، گفتند شما دشمن هستید
زندگی مخفی یک کارگر معترض؛ گفت‌و گو با میثم آل مهدی
محرومیت در جوار نفت؛ مرور اعتراضات کارگری استان خوزستان-بخش نخست
صدای اعتراض اسماعیل و همکارانش؛ مرور اعتراضات کارگری در استان خوزستان -بخش دوم
یورش شبانه نیروهای امنیتی به منزل کارگران گروه ملی فولاد اهواز
ادامه اعتراضات کارگران خوزستان با وجود بازداشت‌های شبانه
زمزمه واگذاری هفت تپه و فولاد خوزستان به سپاه یا آستان قدس
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر