عواقب حضور یا عدم حضور دانش آموزان در اردوهای راهیان نور چیست؟

اینکه معلمان و به تعبیر گسترده‌تر فرهنگیان و فعالان این صنف در ایران چه دغدغه‌هایی را دنبال می‌کنند، ممکن است سئوال متداول خیلی از ما ایرانیان باشد. اما چطور می‌توانیم از دغدغه‌های فعالان صنفی و فرهنگیانی (معلمانی) که ممکن است در همسایگی ما یا در میان اعضای فامیل یا خانواده‌مان باشند، آگاه شویم؟ چطور می‌توانیم حرفها و دغدغه‌های خودمان را برای دورانی که در کلاس‌های درس گذراندیم؛ با آن‌ها در میان بگذاریم؟

ایران وایر به‌عنوان یک رسانه تلاش می‌کند تا ضمن انتشار اخبار و گزارشات مرتبط با فرهنگیان و آموزش و پرورش، ارتباط میان آنها و مخاطبان خود را از سوی دیگر برقرار سازد. پس از نظرسنجی‌های انجام شده از مخاطبان، پرسش‌های از مخاطبان دریافت و به معلمان منتقل کرده ایم. پاسخ معلمان به یکی دیگر از این پرسش‌ها را در ادامه بخوانید:

سئوال: آیا شرکت در اردوهای دانش آموزشی و به خصوص اردوهای بازدید از مناطق جنگی که به نام "راهیان نور" شناخته می‌شود برای دانش آموزان اجباری است؟ با توجه به مشاهدات‌ شما آیا شرکت در این اردوها مزایا و یا عدم شرکت عواقبی می‌تواند برای دانش‌آموز داشته باشد؟

پاسخ معلم اول: شرکت در این اردوها علی الظاهر اجباری نیست. اما با در نظر گرفتن شرایطی و‌ با توجه به هیجانات دانش آموزان در این سنین عملا مسیر را به سمت و سویی می‌برند که شرکت کنندگان از مزایایی نظیر نمره انضباطی و یا بسیج فعال برخوردار شوند. اما متاسفانه برای جان این دانش آموزان از کمترین اهمیتی قائل نیستند و متاسفانه اغلب این دانش آموزان با سوانح سخت و صعب و گاهی مرگ مواجهه شده اند.

پاسخ معلم دوم: خیر، با توجه به اینکه در این زمینه بررسی کرده‌ام  اجباری در کار نیست. شاید بتوان گفت که تمام دانش‌آموزان در سیستم آموزشی فعلی مزایایی ندارند. به دلیل اینکه سیستم آموزشی ایران یک سیستم رقابتی و مخرب است که هدفش یادگیری و تحویل انسانهای نرمال به جامعه نیست، سیستم آموزشی فعلی، فقط دانش آموزانی عصبی و خشن بر اثر رقابت شدید برای نمره گرفتن را تحویل اجتماع می‌دهد.

اصلا یادگیری مطرح نیست. هدف گذراندن دوران تحصیلات و قبولی در دانشگاه‌ها آنهم با تکنیک جواب دادن به سوالات چهار جوابی است. تجزیه و تحلیل مطرح نیست. بیشتر دانش‌آموزان مظلوم، بدون فعالیت اجتماعی و کنش‌گرانه تحویل اجتماع داده می‌شوند .