بنیاد بهنام دهش پور، پسری که سرطان را مغلوب کرد

زهره ذوالقدر، شهروند خبرنگار

«بهنام دهش پور» یکی از معدود کسانی است که معنای درست این شعر سهراب سپهری هستند:«مرگ پایان کبوتر نیست»؛ پسر جوان ورزشکاری که سرطان را سرودی کرد برای زندگی کردن. هر چند خودش نتوانست از این بیماری بگذرد اما یکی از مهم ترین خیریه های کمک به بیماران سرطانی را در ایران بنیان نهاد. این بنیاد سالانه تعداد زیادی از بیماران سرطانی نیازمند را زیر پوشش خود قرارداده و علاوه بر تامین هزینه های درمانی، سعی در کم کردن راه درمانی آن ها با همراهی برخی مراکز بهداشتی درمانی دارد.

بهنام متولد سوم مرداد  1353 در تهران بود. او که علاقه زیادی به ورزش داشت، وقتی 17 ساله بود، در حین ورزش ضربه ای خورد و  دچار درد شدیدی در پهلو شد؛ دردی که مشخص شد ناشی از سرطان پیشرفته کبد است.

مادر بهنام دهش پور در گفت وگویی، با یادآوری خاطره روزی که او با سرطانش مواجه می شود، گفته است که پذیرش این مساله از طرف نوجوانی ۱۷ ساله کار آسانی نبود. اما وقتی بهنام خبر بیماری‌ خود را از زبان پدرش شنید، پس از سکوت گفت:«این بیماری خواست خدا بوده‌است.‌ آن را می پذیریم و با بیماری‌ام مبارزه می‌کنم.»

بهنام در حالی که دکترها کم تر از یک سال زندگی برایش پیش بینی کرده بودند، به مقابله با بیماری رفت و درمان هایش را در خارج از ایران پی گیری کرد. او در همین زمان بود که با حقیقتی تلخ رو به رو شد و آن این بود که سرطان تنها دردی نیست که مقابله با آن پهلوانی می خواهد. او فهمید هستند کسانی که درد نداشتن برایشان از بیماری هم تلخ تر است. این درد وقتی بیش تر می شود که تو در مقابله با بیماری سخت هم باشی.

بهنام روزهایی که در اتاق های ایزوله بعد از شیمی درمانی ها بستری بود، به فکر افتاد تا کاری را آغاز کند که بیماران سرطانی در ایران کم تر درد بکشند.
او در جریان آخرین دوره معالجات خود وقتی به ایران بازگشت، متوجه شد امکانات پرتونگاری در مراکز خصوصی وجود ندارد و دستگاه  رادیوتراپی بیمارستان «شهدای تجریش» تنها با یک دستگاه «کبالت» موجود، در ساختمانی نیمه تمام مشغول به درمان بیماران سرطانی است. بهنام که به شدت تحت تاثیر شرایط نامطلوب بیماران قرار گرفته بود، با وجود پیشرفت بیماری و شدت گرفتن دردهایش، با کمک خانواده و دوستانش تصمیم گرفت تا این بخش را تجهیز کند.

او با برگزاری بازارچه خیریه در تهران و هم چنین با همکاری دوستانش، کنسرت پیانویی در فرهنگ‎سرای «ارسباران» برگزار کرد و مبلغی را گردآورد. بهنام حتی در آخرین شب زندگی اش با فروش شمع های تزیینی، به کمک بیماران شتافت.

او در چهارم اسفند 74 در 21 سالگی درگذشت و در قطعه هشت «بهشت زهرا» به خاک سپرده شد. اگر چه زندگی خاکی بهنام دهش پور در اسفند 74 به پایان رسید اما او در حقیقت مغلوب سرطان نشد و با شکست دادن آن، به زندگی تازه سلام داد. زندگی او در خیریه بهنام دهش پور و کمک به مداوای بیماران سرطانی ادامه یافت.

چند ماه بعد از درگذشت بهنام، خانواده و دوستانش عواید حاصل از برنامه های خیریه ای که او به کمک مردم جمع آوری کرده بود را به همراه سایر کمک های جمع شده، صرف تکمیل و تجهیز سالن انتظار بخش رادیوتراپی و اتاق بازی کودکان کردند و بنیان خیریه ای را به وجود آوردند که به نام خود او در بیمارستان شهدا تجریش در حال فعالیت است. این خیریه در ابتدای راه، در همان ساختمان نیمه تمام رادیوتراپی و انکولوژی به پیشنهاد دکتر «حسین مدنی»، ریاست وقت این بخش آغاز به کار کرد. بیمارستان دفتری نیز برای همراهی هر چه بیش تر به منظور تکمیل و تجهیز این بخش در اختیار هیات مدیریه خیریه ای گذاشتند که دی ماه سال ۱۳۷۷ تقاضای تأسیس آن با حضور «شهلا لاجوردی» مادر بهنام، «بهمن دهش پور» پدر بهنام، «محمد لاجوردی» دایی بهنام و دکتر «حسین مدنی» ثبت شد.

براساس اساس نامه این خیریه، کمک و مساعدت برای تامین هزینه های درمانی بیماران مبتلا به سرطان، انجام کلیه امور خدماتی بر اساس نیاز و درخواست بخش سرطان بیمارستان های دانشگاهی، جلب هم‎یاری و مشارکت مادی و معنوی مردم در حمایت از بیماران نیازمند و جذب نیروهای علاقه‎مند و مردمی جهت ارایه خدمات درمانی و جانبی به افراد نیازمند و خانواده آن ها از اهداف آن تعیین شد.

موسسه در سال 79 تاسیس شد و کار خود را به صورت رسمی آغاز کرد. لوگوی این موسسه که با تلفیقی از نام بهنام و فردی است که از بستر بیماری برخاسته، حالا برای خیلی ها آشنا است.

موسسه خیریه بهنام دهش پور یکی از مهم ترین بنیادهای مردم نهاد در ایران است که از زمان تاسیس تا کنون توانسته است با‌گسترش و ارتقای فعالیت‏‌های خود با هدف حمایت از بیماران مبتلا به سرطان و خانواده‏‌های آن ها، مجموعه‌‏ای گسترده از آخرین امکانات و دست‎آوردهای پیشرفته پزشکی، بهداشتی و فرهنگی را برای بیماران فراهم کند. این بنیاد با جلب حمایت و مشارکت هنرمندان و ورزشکاران، می‏‌کوشد تا از راه‌های مختلف، در زمینه پیش گیری از ابتلا به سرطان فعالیت و با ارایه خدمات درمانی به بیماران، با آن ها همراهی کند.

بنیاد بهنام دهش پور با برخورداری از یکی از بزرگ‌ترین گروه‏‌های داوطلبان علاقه‎مند، همواره از پیشتازان حمایت از بیماران مبتلا به سرطان در کشور بوده است.

این موسسه هم چنین علاوه بر ارایه شماره حسابی، اقدام به ساخت قلک هایی برای جمع آوری کمک های نقدی کرده است. هم زمان، با طراحی تابلوهای تسلیت با قیمت های متفاوت، هزینه ای که صرف تهیه گل برای مراسم ترحیم می شود را به بیماران و درمان آن ها اختصاص می دهد.

اما شاید کاری که بنیاد خیریه بهنام دهش پور را پیش رو خدمات درمانی کرده، طرح جمع آوری دارو است. این بنیاد در فراخوانی دایمی، داروهایی مازاد خانواده ها را جمع و بعد از بررسی و کارشناسی، آن ها را به صورت رایگان در اختیار بیماران قرار می دهد.

این طرح به ویژه در زمان تحریم ها که بسیاری از داروها به ایران نمی رسیدند، باعث شد تا برخی از افراد از خارج از کشور داروهای مورد نیاز بیماران سرطانی را به ایران آورده و در اختیار بنیاد قرار دهند.

خیریه بهنام دهش‏‌پور با مدیریت شهلا لاجوردی، در آستانه پانزدهمین سال تاسیس، توانسته است با برگزاری بازارهای مختلف، کنسرت، نمایشگاه نقاشی و جمع‌‏آوری کمک‏های نقدی و غیر‏نقدی افراد نیکو‌کار، نهادها، موسسات و کارخانه‏‌ها، اقدام به تکمیل، تجهیز و نگه داری بخش رادیوتراپی (آنکولوژی) بیمارستان های مختلف کند.

این موسسه، فارغ از محدودیت سنی، جنسی، ملیتی، مذهبی و در هر مرحله بیماری، به ارایه خدمات درمانی و مددکاری و کمک هزینه به بیماران مبتلا به سرطان و خانواده هایشان می کند.

بنیاد بهنام دهش پور جایگاه خود را در جمع نام‏‌آوران سازمان‏‌های غیردولتی در سطح بین‏‌المللی قرار داده و موفق به دریافت گواهی‎نامهٔ بین‌المللی «NGO BENCHMARKING» به‏‌عنوان معتبر‌ترین نشان کیفیت سازمان‌های غیردولتی در جهان شده است.

این بنیاد با تاسیس یک نگارخانه در تهران، از طریق برگزاری نمایشگاه های خیریه، عواید فروش آثار هنری را به حساب بیماران سرطانی واریز می کند.
این نگارخانه در خیابان  فرمانیه، خیابان لواسانی، کوچه جباریان(فروردین)، کوچه مسجدی، کوچه مرمری، پلاک ١٣قرار گرفته است و یکی از مراکز اصلی بنیاد دهش پور در تهران است.

بنیاد خیریه دهش پور از کسانی که علاقه مند به همراهی با آن هستند، دعوت می کند تا در کنارش قرار بگیرند.

این بنیاد به یاد بهنام و آرزوهایش در بیمارستان های «مفید»، «کودکان» و «بهرامی» تهران درخت هایی را گذاشته است که کودکان آرزوهایشان را بر این درخت ها می نویسند. روی این درخت، آرزوها بیش تر برای بهتر شدن و سلامتی است؛ هدفی که آرزوی بهنام دهش پور و کسانی بود که دنبال راه او را گرفتند؛ قرهمانی که مغلوب سرطان نشد.

اگر دوست داشته باشید با آرزوی بهنام دهش پور و این بنیاد همراه شوید، کافی است سری به سایت بنیاد به این آدرس  یا آدرس تهران، میدان تجریش، بیمارستان شهدا، موسسه خیریه بهنام دهش پور بزنید.  شماره تلفن بنیاد 22718082 در تهران است.