تهدید پیامکی روزنامه نگاران و خانواده زندانیان سیاسی

طی دو روز گذشته، تعدادی از روزنامه‌نگاران و فعالان مدنی، دانشجویی  و حتی خانواده‌های زندانیان عقیدتی با دریافت یک پیامک، تهدید شده اند: «هشدار: هرگونه ارتباط و همکاری با عناصر معاند خارج از کشور از طریق ایمیل، پورتال‌های امن و سایر وسایل ارتباطی عملی مجرمانه و موجب پیگرد قضایی است. ضروری است ارتباطات خود را قطع نمایید. این پیامک به منزله آخرین هشدار امنیتی است.»

پیامکی که فرستاده شده، از طرف سازمان یا یک نهاد مشخص نیست و از یک شماره مشابه تلفن همراه «ایرانسل» فرستاده شده است؛ شماره‌ای که وقتی آن را ذخیره می‌کنند، در اپلیکشن «ایمو» هم ظاهر می‌شود. پروفایل اپلیکشن ایمو تصویر مردی را به عنوان دارنده این خط نشان می‌دهد که از نام مستعار «گلبدین» استفاده کرده است.

یکی از روزنامه‌نگارانی که این پیامک را دریافت کرده است، به «ایران‎وایر» می‌گوید: «وقتی این پیامک را گرفتم، در جواب نوشتم: شما؟ در جواب نوشت "این آخرین هشدار است و از این به بعد وارد فاز عمل می‌شویم" و دوباره مسیج قبلی را فوروارد کرد.»

یکی دیگر از روزنامه‌نگاران می گوید قبل از شروع انتخابات مجلس شورای اسلامی هم روزنامه‌نگاران تحت فشار قرار گرفتند: «ایمیل، فیس بوک و حتی تلگرام بسیاری از روزنامه‌نگاران را هک کردند و ایمیل‌های فیشینگ زیادی از سوی نهادهای اطلاعاتی و امنیتی به ایمیل روزنامه نگاران فرستاده شد.»

یکی از خبرنگاران حوزه «آی تی» که به بررسی این موضوع پرداخته است، می‌گوید: «مثلا به روزنامه‌نگاران، ایمیل‌هایی با موضوع "خبر مهم" و یا "خبر فوری" فرستاده می‌شد و وقتی آن‌ها ایمیل را باز می‌کردند، یک پاورپوینت در صفحه می دیدند. این پاور پوینت حاوی نرم افزاری بود که تمام اطلاعات داخل ایمیل و حتی کامپیوتر مورد نظر را رصد می‌کرد.»

او معتقد است که نهادهای زیرنظر سازمان اطلاعات سپاه تلاش زیادی برای به دست آوردن رمز چهار رقمی اپلیکیشن تلگرام انجام داده اند: «آن‌ها برنامه‌ای نوشته‌اند برای حدس زدن رمز چهار رقمی که تلگرام برای فعال کردن این اپلیکیشن در اختیار کاربرانش قرار می‌دهد.»

در چند سال اخیر، «ارتباط با رسانه‌های معاند» یکی از جرم‌هایی است که بارها علیه روزنامه‌نگاران استفاده شده است. رسانه‌های معاند نظام عنوانی است که از سوی جمهوری اسلامی به رسانه‌‌های فارسی زبان خارج از کشور داده شده است. «احسان مازندرانی»، «سامان صفرزایی»، «آفرین چیت‌ساز» و «عیسی سحرخیز» روزنامه‌نگارانی هستند که آبان ماه سال گذشته تحت عنوان «پروژه نفوذ» بازداشت شدند. علت دستگیری آن‌ها در رسانه‌های رسمی، «ارتباط با رسانه‌های بیگانه» عنوان شد. هم‏زمان با دستگیری این چهار روزنامه نگار، «داود اسدی»، برادر «هوشنگ اسدی»، سردبیر سایت «روز آنلاین» نیز بازداشت شد. جرم داود اسدی هم مشابه جرم دیگر روزنامه‌نگاران بود.

این بار اما جامعه هدف نهادهای امنیتی تنها روزنامه‌نگاران نیست، فعالان دانشجویی، فعالان حوزه کودک و حتی برخی ناشران نیز همین پیامک را از شماره‌های دیگری دریافت کرده‌اند. خانواده زندانیان سیاسی اما پیامک را از همان شماره‌ای که روزنامه‌‌نگاران دریافت کرده‌اند، گرفته‌اند.
یکی از آن‌ها می‌گوید: «به طور معمول، از اولین روزهای بازداشت عضو یک خانواده، مدام بازجو به سایر اعضای خانواده می‌گوید اگر قضیه را رسانه‌ای نکنید، پرونده‌اش زودتر بسته می‌شود اما اگر با "بی بی سی"، "صدای امریکا" یا رسانه‌های دیگر حرف بزنید، جرمش سنگین‌تر می‌شود.»

بسیاری از خانواده‌های زندانیان امنیتی روزهای اول با وعده این‌که در صورت رسانه‌ای نشدن خبر، فرد بازداشت شده زودتر آزاد می‌شود، از اطلاع‌رسانی خودداری می‌کنند. یکی از آن‌ها می‌گوید: «من با جایی مصاحبه نکردم اما از طریق شبکه‌های اجتماعی مثل فیس بوک و... درباره وضعیت فرزندم اطلاع رسانی کردم. یک بار که از زندان تماس گرفت، بازجو گوشی را گرفت و گفت اگر فیس بوک نویسی را ادامه بدهی، وضعیتش بدتر می‌شود.»

او با اشاره به این‌که اخبار وضعیت زندانیان عقیدتی در رسانه‌های داخلی منعکس نمی‌شود، می‌گوید: «وقتی نمی‌توانیم وضعیت عزیزانمان و ظلمی که به آن‌ها می‌شود را از طریق رسانه‌های داخلی به گوش مردم و مسوولان برسانیم، خب با رسانه‌هایی که حرف دل‌مان را منتشر می‌کنند، حرف می‌زنیم. حالا هم این طور تهدید می‌کنند. البته این شماره بازجو نیست، نمی‌دانیم از کجا است.»

در حال حاضربرخی از روزنامه‌نگارانی که این پیامک را دریافت کرده‌اند، متن و تصویر آن را در فضاهای مجازی انتشار داده‌اند. برخی اما از نهادهایی مثل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت اطلاعات و حتی نهاد ریاست جمهوری موضوع را پی گیری کرده‌اند اما همه این ‌نهادها از ارسال چنین پیامکی اظهار بی اطلاعی می کنند. برخی مسوولان دولتی به خبرنگاران قول داده اند که موضوع را پی گیری خواهند کرد.

یکی از روزنامه‌نگاران با انتشار تصویر این پیامک در شبکه‌های مجازی، نوشته است: «در نخستین روز کاری، از فرستنده پیامک شکایت رسمی می‌کنم. امیدوارم بقیه همکاران هم به من بپیوندند و مسوولان نیز رسیدگی کنند.»

عده‌ای از خبرنگاران و فعالان مدنی  که این پیامک را دریافت کرده‌اند، قرار است به پلیس «فتا» مراجعه کنند و از مالکان خطوطی که پیامک‌ها از آن‌ها ارسال شده اند، شکایت کنند. آن‌ها یک پاسخ روشن می‌خواهند: «چه فرد یا افرادی این پیامک‌ها را فرستاده‌اند؟»