معلمان ایران شیوه جدیدی را برای اعتصاب خود ابداع کردند. به دنبال انتشار ویدئوی اعلام اعتصاب «سعید مطهری» معلم اسفراینی و امتناع از حضورش در کلاس درس، جمع دیگری از معلمان ایران نیز با انتشار ویدئوهای دیگری به این حرکت اعتراضی او پیوستند.
سعید مطهری که معلمی با ۲۵ سال سابقه تدریس در مدارس شهر اسفراین در خراسان شمالی است. در ویدئویی که روز ۲۳ مهرماه از او منتشر شده این معلم میگوید: «دلواپس نفسهای خوزستان بودیم، سوگوار هموطنان بلوچستان شدیم. غم کردهای غیور خواب را از چشمانمان ربود و با پر پر شدن دانشاموزان ترکمان تیری در فلبمان نشست. پای رفتن به مکتب نیست. من از روز ۲۳ مهرماه ۱۴۰۱ در هیچ کلاس درسی تدریس نخواهم کرد.» او در پایان این ویدئو خطاب به بسیجیان میگوید: «تو ای برادر بسیجی! چشمانت را خوب بگشای. آنکه در نوک مگسک تفنگ تو نشسته است، یک ایرانی است. همانی است که باید حافظ جان و مال و ناموس او باشید.»
آنا خستوان یکی دیگر از فرهنگیان استان مازندران نیز با انتشار تصویر کارت پرسنلی خود ضمن اعلام اعتصاب اعلام کرد: «در طول یازده سال معلمی، همواره شاهد بیعدالتیهای حاکم بر آموزش و پرورش و مردم بوده است. دیگر توان تحمل سکوت در برابر این ظلم و بی عدالتی را ندارد. چرا که نانی که به خون مردم آغشته شده را بر خود و فرزندش حرام میداند.»
خانم خستوان که از تاریخ ٢٦ مهر ١٤٠١ اعلام اعتصاب تدریس کرده در پایان یادداشت همراه تصویر برای دختران ایران آرزوی «بهاری پر از شکوفه و تازگی برای دختران ایران» دارد.
«عاتکه رجبی» معلم مدارس ابتدایی منطقه احمدآباد مشهد هم با اعلام حمایت از اعتصاب و امتناع از حضور در کلاس درس «سعید مطهری» در پیام تصویری خود با اعلام اینکه از دوم مهرماه در اعتصاب است، افزود: «در روزهای اخیر با کودکان و نوجوانان سرزمین مان به گونهای رفتار شد که شایسته و سزاوار آن نیستند. بنده با آموزش و پرورشی که بهجای ایجاد محیطی مناسب برای گفتوگو و رفع نیازها و نگرانیهای نوجوانانمان اجازه میدهد نیروهای سرکوبگر، احساس آرامش و امنیت را از فرزندانمان سلب کنند، حاضر به همکاری نیستم.»
او در پایان یکی دیگر از خواستههای خود را «آزادی بدون قید و شرط تمامی معلمان و دانشآموزانی» اعلام کرد که تنها جرمشان داشتن اندیشهای آزاد است.
هشدار شورای هماهنگی به مدیران مدارس
بر اساس گزارشهای ارسالی به شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان «روز دوشنبه ۱۸مهرماه، دانشآموزان چند دبیرستان دخترانه ناحیه یک آموزش و پرورش استان قزوین، تجمع اعتراضی در خیابان دستغیب این شهر برگزار کردند. دانش آموزان ضمن راهپیمایی شعارهایی در حمایت از مهسا امینی سر دادند که با ورود نیروهای نظامی و امنیتی خاتمه یافته بود. در این بین تعدادی از مدیران دبیرستانهای دخترانه این خیابان از جمله دبیرستان دخترانه شایستگان، شاهد نرگس و... اطلاعات دانشآموزان را به نیروهای امنیتی ارسال کردند تا زمینه برخورد با آنان فراهم شود.»
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، خطاب به مدیران و معاونانی که این روزها به جای امانتداری از فرزندان معصوم، در همدستی با نهادهای سرکوب، دانش آموزان نجیب ایران را قربانی می کنند هشدار داد: «این خوش رقصیها با وجود غیراخلاقی بودن و معلم ستیزانه بودن، کمترین نفع فرصتطلبانه و دنیاگرایانه برای آنها نخواهد داشت و سرمایه اجتماعی و آبروی آنها در سطح کشور و نزد همه مردم بسیار زودتر از آنچه تصور میکنند، بر باد میرود.»
جواب اعتراض مدنی و مسالمتآمیز سرب داغ و ساچمه و باروت است؟
انجمن صنفی معلمان مریوان و سروآباد - کردستان هم با صدور بیانیهای خطاب به مردم آزادیخواه ایران و جهان با اشاره به گفتههای وزیر آموزش و پرورش که دانشآموزان معترض را مجرم دانسته از اعزام آنها به کانونهای اصلاح و تربیت سخن گفته بود، نوشت: «ایشان حرمت آموزش و پرورش را به کلی زیر سوال برده و ثابت کرده است که فاقد هر نوع تدبیری برای محاظت از دانشآموزان و مدارس است.»
انجمن صنفی معلمان کردستان-مریوان و سروآباد در ادامه با ارائه گزارشی از وضعیت مدارس مریوان و سروآباد نوشت: «اگرچه وضعیت مریوان و سروآباد آئینهای تمام قد بلوچیستان به خون غلتیده و اردبیل به غم نشسته نیست اما، حال روز مریوان و سروآباد نیز تعریفی ندارد. امروز ما در شرایطی کلاسهای درس را دایر میکنیم، ذهنمان پیش صندلی خالی شاگردان بازداشتی است. همزمان چشممان به تخته سیاه و در مدرسه است مبادا نیروهای امنیتی به مدرسه حمله کنند. آنچنان که به مدارس سروآباد حمله کرده و کودکان را بازداشت کردند. هر روز شاهد گزارشی از مرگ و دستگیری و شکنجه دانشآموزی هستیم. آیا مردم و دانش آموزان حق اعتراض ندارند؟ آیا جواب اعتراض مدنی و مسالمت آمیز سرب داغ و ساچمه و باروت است؟ آیا این آداب کشورداری و آداب انسانیت است؟»
این انجمن با اعلام اینکه بدترین مانع آموزش و یادگیری، نبود آزادی و جو خفقان است، افزود: «نیروهای نظامی و امنیتی که به طرق مختلف به مدارس هجوم میآورند و مدرسه را آماج بیرحمانهترین شیوههای سرکوب قرار میدهند. حراست اداره آموزش و پرورش، فضایی صددرصد امنیتی در مدارس ایجاد کرده است. مدارس دیگر مکانی امن برای آموزش و یادگیری و گردش آزاد اطلاعات نیستند. بلکه به مکانی برای شناسایی، دستگیری، ربایش و اذیت و آزار دانشآموزان و معلمان معترض تبدیل شدهاند. مدیران مدارس از طرف حراست و نهادهای امنیتی مورد تفتیش و فشار قرار میگیرند تا حافظه دوربینهای مدارس را به آنها تحویل دهند.»
به گفته این انجمن، مدیران و معلمانی که در مقابل این خواستههای غیرقانونی و غیر اخلاقی مقاومت کنند عزل، تهدید و بازداشت می شوند: «البته هستند معدود مدیرانی که به قصد خود شیرینی به خواستههای غیرقانونی تن میدهند. از آنها میخواهیم که به جای سهیم شدن در سرکوب معلمان و دانشآموزان در کنار مردم بایستند و از دانشآموزان دبستانی درس آزادگی یاد بگیرند.»
انجمن صنفی معلمان کردستان-مریوان و سروآباد با بیان اینکه روزها و هفتههای اخیر شاهد دست درازی به فضاهای آموزشی بودهاند، افزود: «در حرکتی غیرانسانی چند دانشآموز در سروآباد بازداشت شده و جو رعب و وحشت عجیبی خلق ایجاد شده است. هر روز شاهد این هستیم نیروهای لباس شخصی در قالب والدین دانشآموزان برای ایجاد رعب و وحشت به مدارس میآیند. با منطق هیچ نوع حاکمیتی، نمیتوان تعرضی از این دست را توجیه کرد. این سیاستها کاملا با روح آزاد آموزش مغایرت دارد. آموزش با تکنولوژی و آزادی عجین است قطع اینترنت و فیلتر کردن شبکههای اجتماعی بیشتر از کرونا و جنگ به آموزش و پرورش ضربه میزند. قطع اینترنت و فیلتر کردن شبکههای اجتماعی جنگ تمام عیار با آموزش و مدرسه و کودک است.»
این انجمن با بیان اینکه «ما معلمان هر نوع تحقیر و بازداشت و زندان و سرکوب را تحمل کردیم تا از مدرسه و کودکان صیانت کنیم. اما همه این تلاش ها در بلوچستان، اردبیل، سروآباد و سنندج سلاخی شد»، افزود: «نیروهای سرکوب تنها به مدارس اکتفا نکردهاند؛ آتش ویرانگر زندان اوین نمونهای دیگر این سرکوبها است. آتش زندان اوین و تهدید جان اسکندر لطفی و مسعود نیکخواه و دیگر زندانیان چنان وحشتی را در ما پدید آورد که خواب را از ما ربود. هنوز خبر دقیقی از دلیل بازداشت اسکندر لطفی و مسعود نیکخواه و دیگر معلمان زندانی نداریم. در حالیکه آنها با وثیقههای سنگین آزاد شده بودند، نیروهای امنیتی در اقدامی غیرحقوقی با شکستن در منزل، وارد خانه آنها شده و بدون هیچ ابلاغ قضایی به بهانه ترس فرار، آنها را بازداشت کردند. از مسئولین باید پرسید چرا حاکمیت از فرار معلمان بازنشسته که با وثیقه آزاد بودند میترسد؟»
این انجمن با طرح این پرسش که «دلیل شکنجه اسکندر لطفی بعد از بازداشت و قبل از انتقال به اوین را چگونه توجیه می کنید؟» مینویسد: امروز انجمن صنفی معلمان مریوان و سروآباد کردستان بیش از آنچه که نگران وضعیت این عزیزان و آینده کودکان و آموزش باشد، نگران جان کودکان است. چه توجیهی برای کشتن کودکان و بازداشت آنها دارید؟»
این انجمن در ادامه از همکاران خود خواست تا در این روزهای حساس، با هوشیاری بیشتری در مدارس حاضر شوند، و از دانش آموزان مراقبت کنند: «هر نوع مماشات در مراقبت از کودکان لطمههای جبران ناپذیری برای مدرسه و دانش آموزان و خانوادههای آنها خواهد داشت. اجازه ندهیم که عدهای جنگطلب و سرکوبگر با نظامی کردن مدارس فضای بیاعتمادی و بدبینی را بر روح آموزش حاکم بکنند.»
انجمن صنفی معلمان کردستان-مریوان و سروآباد در ادامه خطاب به حاکمیت نوشته است: «اگر این سیاستهای شما جواب میداد، که الان حتی دانشآموزان مدارس ابتدایی در خیابانها شعار همراهی با مردم و اعتراضات را سر نمیدادند. مشاهدات ما در مدارس گویای این است که به میزانی که نیروهای امنیتی از سرکوببیشتری استفاده میکنند، به همان میزان هم عزم مردم و از جمله دانشآموزان برای مقاومت و اعتراض هم بیشتر میشود. ما از حاکمیت میخواهیم که به این سیاستهای سرکوبگرانه پایان دهد و صدای اعتراض به حق مردم را بشنوند، دست از اذیت و آزار دانش آموزان و تعرض و دست درازی روز افزون به مدارس بردارد.»
ثبت نظر