گزارشها حاکی از بازداشت «مژگان ولیانزاده»، شهروند ساکن بهبهان به دلیل ضبط ویدیویی از یک فرد آزارگر است که به بهانه «امر به معروف و نهی از منکر»، برای او ایجاد مزاحمت کرده بود.
به گزارش «هرانا» روز چهارشنبه۱۴دی، ماموران امنیتی مژگان ولیان زاده را با خشونت و ضربوشتم بازداشت، و به زندان سپیدار اهواز منتقل کردهاند.
در این گزارش به نقل از یک منبع نزدیک به خانواده خانم ولیانزاده آمده است: «روز یکشنبه۱۱دی، مژگان به همراه مادر خود به یک مغازه طلا فروشی رفته بودند که یک زن در مورد پوشش او ابراز نظر کرد. مژگان از این اتفاق فیلم گرفته و این ویدیو در شبکههای اجتماعی منتشر شده است. به همین سبب روز چهارشنبه۱۴دی، نیروهای اطلاعات سپاه و انتظامی به منزل خانوادگی مژگان ولیان یورش برده و بعد از ضربوشتم، او را بازداشت کردند.»
به گفته این منبع مطلع، مژگان ولیان زاده در همان روز در شعبه یک کیفری دادگستری بهبهان به ریاست «صاحب مرادی» تفهیم اتهام شده است.
#بهبهان
— Sirwan Mansouri (@MansouriSirwan) January 5, 2023
خانم #مژگان_ولیان_زاده از بهبهان بخاطر انتشار این فیلم دستگیر و در زندان سپیدار اهواز به مرگ تهدید شده است.
این خانم چادری در فیلم اسمش «رویا آقایی» و از نیروهای بسیج بهبهان میباشد.
صدای مژگان باشیم.#مهسا_امینی pic.twitter.com/mJpyAR6aHZ
زنان ایران مدتهاست در مواجهه با افراد آزارگری که با شعار «امر به معروف» در خصوص نوع پوشش آنها اظهارنظر میکنند واکنش نشان میدهند.
چندماه پیش از کشتهشدن «مهسا امینی» بعد از بازداشت به دست ماموران پلیس امنیت اخلاقی، ویدیوی مشاجره «سپیده رشنو»، زن جوان نویسنده، با یکی از آمران معروف در اتوبوس بیآرتی در شبکههای اجتماعی خبرساز شد.
خانم رشنو با شکایت فرد آزارگر توسط ماموران امنیتی بازداشت شد و به ناچار درحالی که آثار ضربوجرح و کبودی اطراف چشمانش دیده میشد، مقابل دوربینهای اعتراف اجباری نشست.
شامگاه سهشنبه ۶دی۱۴۰۱، برادر او «سامان رشنو»، از صدور حکم ۵ سال «حبس تعلیقی مراقبتی» برای سپیده خبر داده بود.
بر اساس این حکم، خانم رشنو باید درباره «وطندوستی، ادب و آسیبرسانی به افکار عمومی»، با اقتباس از کتابهای مورد حمایت حکومت تحقیق کند. او حق خروج بدون مجوز قضایی از کشور را ندارد و باید هر سه ماه یک بار، خود را به دفتر وزارت اطلاعات معرفی کند.
سپیده رشنو اما بعد از اعلام حکم ۵ سال حبس، یادداشت کوتاهی منتشر کرد و با تصویری بدون حجاب اجباری نوشت: «آدمی که میجنگد، میترسد. سکوت، دیدن حقارتِ هر روزهاش، از دست رفتن آزادی و کرامتش، او را بیش از هر چیز دیگری میترساند. آدمی که میجنگد، به پیروزی فکر میکند. میداند که حرفش، رفتارش، زخمی شدنش، اسیر شدن و حتی مرگش، خودِ پیروزی است.»
او بدون اشاره به رخدادهای اخیر در ایران و جنبش «زن، زندگی، آزادی»، در بخش دیگری از این یادداشت نوشت: «انقلابها به طول میانجامند، ولی شکست نمیخورند»، او همچنین نوشته است: «آدمی که میجنگد دست از زندگی برنمیدارد. نمیشود برای زندگی جنگید و دست از زندگی برداشت. آدمی که میجنگد، مقاومت میکند. گاهی سنگر گرفتن مهمتر از سینه سپر کردن است. آدمی که میجنگد کودکِ دیروز است. میداند اگر خود، طعم آزادی را نچشد، کودکانِ امروز خواهند چشید.»
ثبت نظر