دکتر «یاسر رحمانیراد»، پزشک معترضان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ و آسیبدیدگان چشمی، بازداشت شد.
براساس گزارش وبسایت دادبان، مامورین امنیتی ساعت ۶ صبح روز۳۰شهریور۱۴۰۲ با حمله به منزل پدری این پزشک در خرمآباد او را بازداشت کردهاند.
بر اساس این گزارش، ماموران امنیتی تمام وسایل الکترونیکی و تلفنهای همراه کلیه اعضای خانواده را با خود بردهاند. تا لحظه تنظیم این خبر اطلاعی از نهاد بازداشتکننده و علت بازداشت در دست نیست.
دکتر یاسر رحمانیراد سال گذشته نیز، در جریان اعتراضات سراسری «زن، زندگی، آزادی»، روز ۱۲آذر۱۴۰۱، همراه با دو تن دیگر از پزشکان با کلیه تجهیزات دارویی و پزشکی که با خود داشتند، در شهر مهاباد بازداشت شده بود.
او پساز آزادی از زندان هم، بهصورت مستمر با قربانیانی که ماموران امنیتی عامدانه به چشم آنها شلیک کرده بودند؛ در ارتباط بود و به آنها خدمات درمانی مناسب میرساند.
یاسر رحمانیراد پیشاز این در گفتوگو با «ایرانوایر» از محرومیتهای متعددی که از زمان تحصیل تا امروز به واسطه دغدغههای حقوق بشری خود با آن مواجه شده، سخن گفته بود.
یاسر رحمانیراد، پزشک ۳۴ ساله اهل خرمآباد که در جریان اعتراضات ۱۴۰۱ بهدلیل کمک پزشکی به مردم مجروح مهاباد همراه با دو پزشک دیگر بازداشت شده بود، با مرور خاطرات نوجوانی خود میگوید در دسترس بودن کتاب و روزنامه از دوران کودکی موجب شد که او هرگز نسبت به اخبار در جامعه و سرنوشت شهروندان بیتفاوت نباشد.
آذر۱۴۰۱، شهر مهاباد یکی از کانونهای اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» بود. همزمان با انتشار اخبار زخمی و کشته شدن شهروندان در این شهر به دست نیروهای امنیتی، یاسر رحمانیراد همراه با «بهنام اوحدی» روانپزشک ۴۹ ساله و «همایون افتخاریاننیا» تکنسین ۲۳ ساله اتاق عمل روز چهارشنبه ۹ آذر با انتشار پستی در اینستاگرام اعلام کردند بر حسب انجام وظیفه حرفهای خود، برای کمک به زخمیشدهها به مهاباد سفر میکنند.
۱۳آذر۱۴۰۱ اما اخبار بازداشت این تیم پزشکی توسط ماموران اداره اطلاعات این شهر در رسانهها منتشر شد. یاسر رحمانیراد میگوید: «بعد از ضبط همه داروها و تجهیزات پزشکی، من را به یکی از سلولهای انفرادی پلیس امنیت و اطلاعات نیروی انتظامی مهاباد منتقل کردند. ۴۶ روز در انفرادی بودم و مدتی بعد هم به بازداشتگاه بند عمومی زندان مهاباد انتقال داده شدم. ۲۸دی هم با تودیع قرار وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی، بهطور موقت آزاد شدیم. اطلاعرسانی من درباره آنچه در آن روزها، چه در انفرادی و چه در بند عمومی دیدم، هم درباره وضعیت خودمان و هم سایر زندانیان، به مذاق آقایان خوش نیامده است.»
پیشاز این، «نظامالدین میثاقی»، متخصص بیهوشی ساکن امریکا درباره شکنجه اعمال شده بر این تیم پزشکی به «ایرانوایر» گفته بود: «پزشکان دستگیر شده در حالی توسط یاسر گوزلی، بازپرس شعبه سوم دادسرای عمومی و انقلاب مهاباد با چنین موارد اتهامی روبهرو شدهاند که درمان آسیب دیدگان را مطابق سوگند بقراط، وظیفه اخلاقی و انسانی خود میدانند. آقای گوزلی به این سه پزشک گفته است که سرنوشت شما باید درس عبرتی برای سایر پزشکان باشد تا دیگر هیچ پزشکی جرات نکند به مخالفان نظام اسلامی که همگی مستحق مرگ هستند، خدمات پزشکی ارایه دهد!»
یاسر رحمانیراد میگوید: «چند روز قبل که خانم مژگان کشاورز درباره آزار جنسی در زمان ورود به بازداشتگاه از طریق برهنه شدن و بازرسی بدنی حرف میزد، یاد خودم افتادم. تجربه ناخوشایند و مشابهی داشتیم از برهنه شدن مقابل بازجوها و ضابطان و بازرسی بدنی در زمان ورود به بازداشتگاه. بازجوها طریق تحمیل بیخوابی طولانیمدت، انتقال اخبار دروغ مانند مرگ مادر و سکته پدر و سایر شکنجههای شدید روانی، سعی در اخذ اعترافات کذب و اجباری مبنیبر ارتباط با حزب دموکرات کردستان، از احزاب مخالف جمهوری اسلامی از ما داشتند، اما در نهایت ما از تمامی اتهامات انتسابی تبرئه شدیم. با این همه، من همچنان اجازه از سر گرفتن فعالیت پزشکی را ندارم.»
این پزشک منتقد در ادامه میگوید: «مطبم هنوز تعطیل است. بارها تلفنی به مرگ و حذف فیزیکی تهدید شدهام. با این که بعد از صدور قرار منع تعقیب، سطح تهدیدها کم شده اما به صفر نرسیده است، به شکلی که اگر مطب باز شود هم ترس دارم از این که به آن جا بروم.»
ثبت نظر