روایت شکنجه خالد پیرزاده در زندان؛ «دو بار طناب دار گردنم انداختند»

همزمان با اعتصاب عمومی و اعتراض گسترده به ادامه روند اعدام زندانیان سیاسی در ایران،  روایتی تلخ و دردناک از شکنجه‌های دوران زندان «خالد پیرزاده»، قهرمان بدن‌سازی و زندانی سیاسی منتشر شده است.

این زندانی سیاسی در مورد شکنجه‌های روانی در زمان زندانش می‌گوید: «دو بار طناب دار گردنم انداختند. حکم وحشت اعدام! در بازجویی‌های روزهای اول چون ورزشکار بودم، بدن قوی و روی فرم و ۱۲۷ کیلو وزن داشتم و دور بازوی من ۵۳ سانتیمتر بود. اینها از حرصی که داشتند به من رحم نکردند و مرا تا حد مرگ شکنجه می‌کردند.»

آقای پیرزاده در تشریح شکنجه‌ها افزوده: «دست‌های مرا می‌گذاشتند لای در فلزی اتاق بازجویی و در را بهم می‌کوبیدند! در دوران بازجویی دو نفر از بغل سوار زانوی من شدند؛ زیر زانوم خالی بود. زانوم شکست و از جایش درآمد! رباط صلیبی و ای‌سی‌ای و پی‌سی‌ال پایم پاره شد و اینقدر وضعیت حادی پیش آمد که در بیمارستان آرمان تحت عمل جراحی قرار گرفتم.»

شبکه حقوق بشری دادبان با انتشار این متن نوشته که «این روایت تلخ خالد پیرزاده از شکنجه‌اش است که اکنون علی‌رغم تحمل این شکنجه‌ها، در اعتصاب غذا است و حاضر به شکستن آن نیست.»

بر اساس این گزارش توقف اعدام‌های پیش‌رو، رسیدگی به وضعیت یکی از هم‌بندی‌هایش و آزادی او، سامان دادن به وضعیت بند اوین از خواسته‌های این ورزشکار پرورش اندام است. خالد پیرزاده، زندانی سیاسی محبوس در اوین، اخیرا به اتهام «اجتماع و تبانی» و «تبلیغ علیه نظام» به پنج سال و هشت ماه زندان محکوم شد.

دادگاه انقلاب اسلامی تهران این زندانی سیاسی را برای اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» به «پنج سال حبس» و بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» به «هشت ماه زندان» محکوم کرد.

این زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین به دلیل تبعات بیماری و آسیب‌دیدگی‌های قبلی در زندان و همچنین، اعتصاب غذایی که از روز ۵ دی ماه آغاز کرده، دچار مشکلات شدید شده است.

پیرزاده خرداد ۱۳۹۸ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و در بهمن‌ همان سال توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی «محمد مقیسه»، به  اتهام «اجتماع و تبانی» و «توهین به رهبری»، به هفت سال حبس تعزیری محکوم شد. 

این قهرمان بدنسازی که در سال ۲۰۱۸ در مسابقات «فدراسیون جهانی بدن‌سازی و تناسب‌اندام» سنگاپور، مقام سوم  را کسب کرده بود در طول دوران زندان بارها دست به اعتصاب غذا زده و در دی ماه ۱۴۰۰ در اعتراض به وضعیت خود پلک چشم راست خود را دوخته بود.