نامه جمعی از کنشگران حقوق زنان به نماینده حقوق بشر سازمان ملل

بر اساس نامه‌ای که از طرف «جمعی از کنشگران حقوق زنان» برای ایران وایر ارسال شده، این کنشگران از معاون  کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد خواسته‌اند که در سفر به ایران «حجاب اجباری» را نپذیرد و «دیدار با  زندانیان سیاسی در اعتصاب غذا و خانواده های زندانیان سیاسی» را در اولویت قرار دهد. 

این کنشگران زن نوشته‌اند: «ما جمعی از کنشگران حقوق زنان باخبر شدیم که شما در تاریخ سوم تا پنجم فوریه برای بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران به تهران سفر خواهید کرد. برای ما فعالین زنان که بیش از چهار دهه برای روشنگری در زمینه آپارتاید جنسیتی و سرکوب در ایران تلاش می کنیم، سفر شما هم نوید بخش و هم نگران کننده است.»

آنها افزودند: «شما در وضعیتی به ایران می روید که رژیم اسلامی با افزایش تهدید و ارعاب، دستگیری و اعدام به سرکوب جنبش انقلابی زن، زندگی، آزادی برخاسته است. فرزندان هزاران خانواده  یا در زندان هستند، یا در انتظار اجرای حکم اعدام  ویا درماهها وروزهای اخیر اعدام شده اند. هم اکنون بیش از شصت زن زندانی سیاسی در اعتراض به اعدام ها در اعتصاب غذا هستند و زندانیان سیاسی دیگری از آنان اعلام پشتیبانی کرده اند. نگرانی ما این است که  اگر امکان دیدار شما با زندانیانی که در اعتصاب غذا هستند ویا  خانواده های اعدام شدگان و معترضا ن محکوم به  اعدام فراهم نشود، چگونه از وضعیت اسفبار نقض حقوق بشر و حقوق زنان در ایران  مطلع خواهید شد ؟‌»

«ندا النشیف»، قرار است از ۱۳ تا ۱۶ بهمن‌ در سفری برنامه‌ریزی‌شده برای بررسی دو موضوع که به‌طور رسمی «اعدام» و «حقوق زنان» اعلام شده، به ایران سفر کند.

پیشتر نیز در پی درخواست‌ها از معاون کمیساریای عالی حقوق‌بشر سازمان ملل برای لغو سفر به ایران، شماری از نویسندگان داخل و خارج از کشور و تشکل‌های کوییر ایرانی نیز، به این مقام ارشد حقوق بشری نامه سرگشاده نوشتند.

متن کامل نامه جمعی از کنشگران حقوق زنان را در زیر بخوانید:

خانم ندا النشیف معاون محترم کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد،

ما جمعی از کنشگران حقوق زنان باخبر شدیم که شما در تاریخ سوم تا پنجم فوریه برای بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران به تهران سفر خواهید کرد. برای ما فعالین زنان که بیش از چهار دهه برای روشنگری در زمینه آپارتاید جنسیتی و سرکوب در ایران تلاش می کنیم، سفر شما هم نوید بخش و هم نگران کننده است.

شما در وضعیتی به ایران می روید که رژیم اسلامی با افزایش تهدید و ارعاب، دستگیری و اعدام به سرکوب جنبش انقلابی زن، زندگی، آزادی برخاسته است. فرزندان هزاران خانواده  یا در زندان هستند، یا در انتظار اجرای حکم اعدام  ویا درماهها وروزهای اخیر اعدام شده اند. هم اکنون بیش از شصت زن زندانی سیاسی در اعتراض به اعدام ها در اعتصاب غذا هستند و زندانیان سیاسی دیگری از آنان اعلام پشتیبانی کرده اند. نگرانی ما این است که  اگر امکان دیدار شما با زندانیانی که در اعتصاب غذا هستند ویا  خانواده های اعدام شدگان و معترضا ن محکوم به  اعدام فراهم نشود، چگونه از وضعیت اسفبار نقض حقوق بشر و حقوق زنان در ایران  مطلع خواهید شد ؟‌

 نگرانی دیگر ما فعالان  زن این است که تا سالها پیش بسیاری از زنان سیاستمدار ملل دیگر تحت تاثیر تبلیغات  جمهوری اسلامی که بیش از چهار دهه کوشید حجاب اسلامی را بعنوان سنت جامعه ایران به جهانیان معرفی کند، با حجاب به ایران سفر می کردند. اما جنبش انقلابی زن، زندگی ، آزادی روشن نمود که  حجاب اسلامی نه سنتی ملی، بلکه پرچم ایدئولوژیک رژیم حاکم است. هیچ دولتی برای حفظ سنت ملی نیاز به صرف هزینه میلیاد دلاری، استخدام پلیس حجاب بان، کشتار و زندان و ارعاب جوانان ندارد.

از اینرو ما فعالین حقوق زنان همصدا با دیگر فعالینی که تاکنون از داخل و خارج از ایران ابراز نگرانی خود را با شما در میان گذاشته اند، از شما میخواهیم که:

- در احترام به جانهای شریفی که برای ابتدایی ترین حق انسانی، حق انتخاب پوشش، در این سالها جان باخته و یا در زندان بسر برده و می برند، شما هم همگام با زنان ایران ، حجاب اجباری را به عنوان مصداق بارز نقض حقوق زنان نپذیرید.  چون پذیرش حجاب اجباری نمایندگی حقوق بشر سازمان ملل، نادیده گرفتن سالها مبارزات زنان و نادیده گرفتن حقوق و ارزش انسان هایی است که درراه مبارزه با حجاب اجباری طی سالها و به طور مشخص در جنبش زن زندگی آزادی جانباخته اند.

- در برنامه سفر خود دیدار با  زندانیان سیاسی در اعتصاب غذا و خانواده های زندانیان سیاسی اعدام شده و نیز محکومیت به اعدام  را دراولویت قرار دهید.

 درپایان از شما  میخواهیم که  با فعالان  و هواداران  جنبش زن زندگی آزادی همصدا شوید که همصدایی با جامعه مدنی کشورهای تحت ستم است که  سبب ایجاد قدرت بیشتر برای  از میان بردن قوانین ضد حقوق بشر و برقراری عدالت،‌ برابری و صلح خواهد شد.

با احترام

آزاده دواچی، اشرف میر هاشمی، افسانه سادات موسوی، الهه امانی، بهار حسینی، پروانه کیایی، پروین ابراهیم زاده، پروین اردلان، پروین شهبازی، پروین ملک، پری جعفرزاده، پریسا پوینده، توران همتی، تونیا ولی اوغلی، حمیلا نیسگیلی، خدیجه مقدم، روح انگیز کراچی، رضوان مقدم، روحینه شفیعی، زویا سپهری، ژاله گوهری، سرور علیمحمدی، سهیلا ابطحی، سهیلا دالوند، سوسن رخش، سیمین اصفهانی، سیمین مردوک، شعله پاکروان، شهرزاد ارشدی، شهره قنبری، شهین حیدری، شیوا محبوبی، صبری نجفی، صدیقه فخر آبادی، فرحناز محمدی، فردوس دینی، فریبا پارسا، فریبا ثابت، فریدا رضوی، فریده موسی پور، فهیمه فرسایی، گلرخ جهانگیری، گیتا جهانبخش، گیسو جهانگیری، مرسده قائدی، مریم اشرفی، مریم سطوت، مریم شریف، منصوره شجاعی، منیره برادران، منیره کاظمی، منیرو روانی پور، مهرانگیز کار، مهشید پگاهی، مهشید نجفی، مهناز متین، میهن روستا، ناهید امیری، ناهید حسینی، ناهید ناظمی، نسرین ستوده، نورا بیانی، نیره توحیدی، نیلوفر بیضایی، هاله باقرزاده، هلن زکی، هلن نصرت، هما مرادی، ویدا سلیمان نژاد، یاسمن بیانی

انجمن فمینیستی بن

انجمن زنان ایرانی آلمانی کلن

زن زندگی آزادی - کلن