استان وایر- حمایت‌های داخلی و خارجی از اعتصاب سراسری کارگران صنعت نفت و صنایع وابسته ایران در یازدهمین روز هم ادامه یافت. «اتحادیه تشکل‌های کامیون‌داران و رانندگان ایران» با صدور پیامی، از اعتصاب کارگران پیمانی شرکت‌های پالایشگاهی حمایت و آن را علیه فساد سیستماتیک، فقر، تورم و بی‌کاری ناشی از آن اعلام کرد.
در این پیام که روز دهم تیر ۱۴۰۰ منتشر شده، آمده است: «این اعتصاب در ادامه سلسله اعتراضات اقشار زحمت‌کش جامعه صورت گرفته و علیه فساد سیستماتیک و چپاول و به هدر دادن سرمایه‌های عمومی کشور و فقر و تورم و بی‌کاری ناشی از آن است.»
اتحادیه تشکل‌های کامیون‌داران و رانندگان ایران ضمن حمایت از خواسته‌های کارگران پیمانی، از کارگران رسمی درخواست کرد در این اعتصاب مشارکت کنند زیرا همگی یک درد مشترک دارند: «همین‌جا نیز اعلام می‌کنیم در راستای حمایت از این حرکت اعتراضی، اگر به مطالبات این کارگران شریف و زحمت‌کش رسیدگی نشود و خواسته‌های برحق آن‌ها برآورده نگردد، ما رانندگان نیز در سراسر کشور به این اعتصاب خواهیم پیوست.»
اعلام هم‌بستگی با کارگران اعتصابی نفت در اردبیل
روز پنج‌شنبه دهم تیر، در سطح خیابان‌های شهر اردبیل هم پوسترهایی در حمایت از کارگران و اعتصاب سراسری کارگران نفت نصب شده است.
نامه یونیفور کانادا به حسن روحانی در حمایت از اعتصاب کارگران نفت ایران
اتحادیه کارگری «یونیفور» کانادا نیز با انتشار نامه‌ای خطاب به «حسن روحانی»، رییس‌جمهوری ایران، از اعتصاب کارگران نفت ایران حمایت کرد.
این اتحادیه که متعلق به کارگران نفت و گاز و ماشین‌سازی در کانادا است، در نامه خود ضمن اعتراض به اخراج۷۰۰ کارگر اعتصابی در جریان اعتصاب سراسری، از حسن روحانی خواستار اجرای مقاوله‌نامه‌های ٨۷ و ۹٨ شده است که درباره حق تشکل و حق اعتصاب کارگران هستند.
در ادامه این نامه که روز ۹ تیر صادر شده، آمده است: «ما حمایت خود را از ۶۰ واحد کاری که برای افزایش دستمزد، حقوق‌های معوقه و بهبود شرایط محیط کار در اعتصاب هستند، اعلام می‌کنیم. ما از دولت ایران می‌خواهیم که به این خواسته‌ها جامه عمل بپوشاند و منتظر عکس‌العمل شما هستیم.»
در فاصله صدور این نامه تا این لحظه بیش از ۷۵ مرکز پالایشگاهی، پتروشیمی و نیروگاهی و ده‌ها هزار نفر در ۱۰ استان کشور به اعتصاب پیوسته‌اند. رییس‌جمهوری ایران که گویا هم‌چون آن صبح جمعه آبان ۱۳۹۸ تازه از خواب برخاسته و اخبار را شنیده بود، اعلام کرد: «مشکلات این کارگران ارتباطی با بخش نفت ندارد ولی به هر حال آنان در حوزه‌های نفتی فعال هستند و باید مشکل‌شان پی‌گیری شود.»
او در ادامه با تقلیل مساله به ارتباط کارگر و پیمان‌کار گفت: «مشکلات این کارگران بین کارگر و پیمان‌کار است و باید وزارت کار مشکل آنان را پی‌گیری کند.»
حسن روحانی سعی کرد هم‌چون «بیژن زنگنه» که یک روز زودتر به اعتصاب گسترده کارگران واکنش نشان داده بود، شکافی میان کارگران رسمی و پیمان‌کاری ایجاد کند. او مشکل عدم افزایش حقوق کارکنان رسمی صنعت نفت را به قانون بودجه ۱۴۰۰ مرتبط دانست.
اعتصاب کارگران پیمان‌کاری و پروژه‌ای صنایع نفت ایران که از روز ۲۹ خرداد شروع شده، تا این لحظه حمایت بخش وسیعی از اتحادیه‌های بین‌المللی کارگری در سطح جهان را به خود جلب کرده است.
کارگران چه می‌گویند
«شورای سازمان‌دهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت» در بیانیه ۳۰ خرداد ۱۴۰۰ خود، هفت خواسته کارگران پیمانی را به این شرح اعلام کرده بود:
- مزد هیچ کارگر شاغل در نفت نباید کمتر از ۱۲ میلیون تومان باشد. افزایش مزدها با بالا رفتن نرخ تورم، افزایش دستمزد سایر سطوح مزدی با توافق نمایندگان کارگران
- پرداخت به موقع مزدها
- کوتاه شدن دست پیمان‌کاران از صنعت نفت، قراردادهای مستقیم و دایم
- ممنوعیت اخراج کارگران
- لغو قوانین برده‌وار مناطق آزاد اقتصادی
- رعایت استانداردهای بهداشتی، محیط زیستی و ایمنی محیط کار و بالابردن استانداردهای بهداشتی خوابگاه‌ها و سرویس‌های بهداشتی
- پایان دادن به امنیتی‌سازی محیط‌های کار، به رسمیت شناختن حق تشکل، تجمع و اعتراض کارگران
یکی از کارگران اعتصابی حاضر در عسلویه با اعلام این که در عسلویه علاوه بر تحمیل گرسنگی و تشنگی به کارگران اعتصابی باقی‌مانده در کمپ‌ها، دسترسی به تلفن و اینترنت در طول روز محدود شده است تا کارگران به زانو درآیند، وضعیت کارگران شرکت‌های پیمان‌کاری را این‌طور توصیف کرده است: «همه می‌دانیم که عسلویه را کارگران زحمت‌کش به این جا رسانده‌اند اما سودش جیب افرادی می‌رود که حتی نمی‌دانستند عسلویه کجا است. با راه‌اندازی فازها و پتروشیمی‌ها و...، با پارتی و آشنابازی استخدام شدند و با بهترین امکانات رفاهی، حداقل نسبت به ما کارگران اجرایی کار می‌کنند. همگی می‌دانیم نسبت رفاه نیروی چارتی چه قدر با ما متفاوت است. سرویس ایاب ذهاب چارتی‌ها همیشه ماشین‌های مدل بالا و با کیفیت بوده است اما ماشین‌های سرویس‌های کارگری همیشه از رده خارج بوده‌اند. خوابگاه چارتی‌ها، خانه‌های شخصی مبله یا کمپ‌های شیک و مبله بوده اما کارگران باید داخل بدترین کمپ‌ها زندگی کنند. چارتی‌ها بهترین نوع غذاها و تغذیه را دارند ولی ما کارگران باید غذای درجه پنج بخوریم.»
این کارگر در ادامه به وضعیت پرداخت حقوق‌ها اشاره می‌کند: «چارتی‌ها سر ماه حقوق می‌گیرند. عیدی، پاداش، مزایای بن خرید، کارت هدیه و... دارند ولی ما باید سه ماه بدون حقوق کار کنیم. چارتی‌ها همگی یا ۱۴، ۱۴ هستند یا ۱۴، ۷ و یا ۲۰، ۱۰ اما ما باید روزمزد حساب بشویم. هر روزی کار نکنیم، برای‌مان حساب نخواهد شد.»
این کارگر اعتصابی می‌گوید: «یکی نیست بگوید یک اجرایی هم کمکی بوده و عذاب کشیده تا شده است یک جوش‌کار یا یک فیتر و... کدام نیروی رسمی یا چارتی به اندازه نیروی اجرایی کار بلد است؟ دلیل این همه تبعیض چیست؟»
توفان توییتری در حمایت از اعتصاب
به پیشنهاد جمعی از فعالان کارگری و کاربران توییتر، قرار است یک توفان توییتری و اینستاگرامی با حضور عموم مردم در حمایت از کارگران اعتصابی نفت، پتروشیمی و صنایع وابسته در روز شنبه ۱۲ تیر برگزار شود. این حرکت حمایتی که با هشتگ «#من_هم_کارگرم» انجام خواهد شد، از ساعت ۲۲ تا ۲۴ روز شنبه برگزار می‌شود.
📩اگر به اطلاعات تکمیلی درباره این خبر دسترسی دارید، لطفاً با این ایمیل با ما تماس بگیرید: [email protected]
📞اگر می‌خواهید درباره موضوع این خبر با افراد مسوول تماس بگیرید، لطفاً به فهرست مسوولان در سراسر ایران مراجعه کنید: www.ostanwire.com
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر