دادگاه جمشید شارمهد، شهروند ربوده شده دوتابعیتی، برگزار شد

استان‌وایر- اولین جلسه رسیدگی به دادگاه جمشید شارمهد، شهروند ایرانی- آلمانی که سال ۱۳۹۹ به دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ربوده و به ایران منتقل شده بود، برگزار شد. غراله شارمهد، دختر آقای شارمهد، در گفتگو با ایران وایر اتهامات پدرش را ساختگی خوانده است.

در این دادگاه که به ریاست قاضی صلواتی در روز یکشنبه ۱۷ بهمن برگزار شد، نماینده دادستان جمشید شارمهد را به «افساد فی الارض» از طریق طراحی و هدایت «اقدامات تروریستی از جمله بمب گذاری در حسینیه شیراز در تاریخ ۲۴ فروردین ۱۳۸۷» متهم کرد.

نماینده دادستان تهران همچنین مدعی شد که آقای شارمهد به «تلاش برای بمب گذاری در سد سیون شیراز، برنامه ریزی جهت ترور مسئول پروژه سد، انفجار در کفشداری مقبره آیتالله خمینی در سال ۱۳۸۸ و تهیه بمب برای انفجار حوزه علمیه آیت گلپایگانی اعتراف کرده است.»

این ادعا درحالی درباره اقای شارمهد مطرح شده که وی در طول دوران بازجویی از حقوق اولیه متهمان از جمله انتخاب وکیل و نیز ارتباط با خانواده‌اش محروم بوده و مشخص نیست که اعترافات او تحت چه شرایطی از وی اخذ شده است.

بهروز حسنی اعتماد، نماینده دادستان تهران همچنین جمشید شارمهد را به ارتباط با مقامات آمریکایی از جمله دو ستاتور و نیز ماموران اف‌بی‌آی متهم کرد.

نماینده دادستان تهران در ادامه کیفرخواست خود ادعا کرد که جمشید شارمهد متهم  قصد انفجار بمب در مقابل وزارت خانه امور خارجه ایران و یا سفارت چین را داشته است که با دستگیری وی این اقدام تروریستی خنثی شده است.

بهروز حسنی اعتماد در کیفرخواست خود علیه جمشید شارمهد او را رهبر گروه تندر معرفی کرده و گفته او از سال ۱۳۸۵ به عنوان رهبر این گروه انتخاب شده است.

با این‌حال، غزاله شارمهد، دختر آقای شارمهد در گفتگوی امروز خود با ایران‌وایر رهبری گروه تندر توسط پدرش را تکذیب کرده و گفته بود وی در تنها در رسانه‌های این گروه فعالیت می‌کرد.

«تندر» نام رسانه گروه «انجمن پادشاهی ایران» در لس‌آنجلس در جنوب ایالت کالیفرنیای آمریکاست که حکومت ایران از آن به عنوان یک "گروه تروریستی" یاد می‌کند.

غزاله شارمهد، دختر آقای شارمهد درباره دادگاه پدرش به ایران‌وایر گفته: «با این که از برگزاری دادگاه می‌ترسم، می‌دانم هیچ عدالتی در کار نیست و هر چه در آن دادگاه گفته می‌شود، مزخرف است. اما از طرف دیگر خوشحال هم هستم؛ چون گفته‌اند دادگاه علنی است و شاید بعد از ۵۵۵ روز بتوانم او را ببینم»