نسل جدید کسانی که اصطلاحاً به «ارزشی» و «انقلابی» مشهورند، گاه از نسل قدیم «انقلابیون» تندروتر بوده و میزان نفرتپراکنی آنها نیز از اسلاف خود شدیدتر است. آنها خود را در نبردی جدیتر با «دشمن» میبینند و احساس میکنند پیشینیان چنان که باید ایستادگی نکردهاند و بسیاری از امور ازدست رفتهاند. در چنین وضعیتی، آنها گمان دارند که باید سختتر و محکمتر در مقابل «منحرفین» از ارزشها بایستند. در این راه نیز روش آنها، هم «تبیین» و هم «تهدید» است.
****
یکی از این چهرهها، «مهدی بیاتی» است که مدیر «موسسه فرهنگی قرآنی طهورا» است. او یکی از دغدغهمندان زندگی عفیفانه است و از دلنگرانان حجاب؛ به قدری که حوزه تخصصی خود را حجاب میداند.
او که مدیریت «مرکز راهبردی عفاف و حیا» را نیز بر عهده داشته است، در شبکههای مختلف تلویزیونی برای تبیین حجاب و عفاف هم بهعنوان کارشناس این حوزه ظاهر میشود. درعینحال، مجموعه برنامههایی را نیز با عنوان «سبک زندگی عفیفانه» منتشر کرده است.
بیاتی متولد سال ۱۳۶۱ در مشهد است. او سال ۱۳۸۱ وارد حوزه علمیه قم شده و مانند بسیاری، از آنجا توانسته است در مراکز و طرحهای مختلف کشوری حضور داشته باشد، از جمله مدیریت «طرح پارسا»؛ طرحی که در مورد آن گفته شده است: «نوعی مطالبهگری در جهت زیست عفیفانه است و در عرصههای آموزش و تبلیغ زوجین، تبلیغ در مساجد، مدارس، اصناف، مطالبهگری از مسوولان، دستگاههای دولتی و سلبریتیها برای حمایت از عفاف و حجاب، امربهمعروف و نهیازمنکر، تسهیل در امر ازدواج و فضای تبلیغی و تبلیغاتی فعالیت دارد.»
همین سمتها نشان میدهند که دغدغه بیاتی، حوزه عفاف و حجاب است و از همین زاویه هم نفرتپراکنیهای خود را متوجه زنانی کرده است که تن به حجاب اجباری ندادهاند.
بهائیان پشتپرده جریان زنان
بیاتی در یک سخنرانی در سال ۱۳۹۶، تاریخ جنبش زنان را از زاویه خود بازخوانی میکند. او بر آن است که کشف حجاب در کشور یک سیر تاریخی دارد و نقطه عزیمت آن با کتابی به نام «حجاب در عصر پیامبر» آغاز میشود.
نام دقیق این کتاب، «حجاب شرعی در عصر پیامبر» است که در سال ۱۳۹۰ منتشر شده و نویسنده آن، «امیر ترکاشوند»، خود یکی از متشرعین است. اما آنچه او در این کتاب آورده است حوزه علمیه ایران را به واکنش گسترده وا داشت. نکته قابل تامل اما آن است که بیاتی به تاریخ پر پیچ و خم جنبش زنان در ایران و حوادث و نوشتههای پیش از آن هیچ اشارهای ندارد.
او در این تاریخخوانی خود، یکی از مهمترین سنگبنای جنبش زنان ایران را «آزادیهای یواشکی» میداند و میگوید: «مسیح علینژاد در سال ۱۳۹۳ اولین فعالیتهای خود را با عنوان کمپین آزادیهای یواشکی راه اندازی کرد که بهواسطه این جریان، بیحجابها احساس هویت کرده و فیلم و عکس بدون حجاب خود را در فضای مجازی منتشر کردند.»
میگوید که این حرکت، زنان را تشویق به بیحجابی کرد.
بیاتی به جز این دو مورد، بهاییان و اصلاحطلبان را نیز متهم به ترویج بیحجابی در ایران کرده و برای توضیح حرف خود گفته است «اعظم جنگروی»، فعال حقوق زنان و یکی از «دختران خیابان انقلاب»، چهرهای است که بهاییان و اصلاحطلبان را در این «پروژه» به هم گره زده است.
افزوده است: «عملا رد پای بهاییان بهعنوان پشتپرده جریان دختران خیابان انقلاب مشاهده میشود.»
در این راه، حتی «نسرین ستوده» را نیز همدست این دو گروه میداند و برای گفته خود چنین استدلال میآورد: «نسرین ستوده وکیل مدافع بهاییان است و حامی اعظم جنگروی.»
این گونه او به ستوده نقش رهبری جنبش زنان برای بیحجابی را نیز نسبت میدهد.
در پس سخنان بیاتی در مورد جنبش زنان ایران و تلاشهای فمینیسم، یک منطق عجیب نهفته است. او میگوید: «رشد فمینیست در غرب و این که ۶۰ درصد زنان غرب سگشان را برای همخوابی به مردها ترجیح میدهند، اثر ترویج بیحجابی و کاهش آستانه تحریکپذیری زن است.»
تاکید میکند این جنبش به دنبال همین رویکرد برای زنان ایران هستند.
حجاب، از دوره پیامبر تا دانشگاههای غرب
در سال ۱۳۹۳، بیاتی روایتی از پیامبر اسلام نقل میکند و میآورد: «در موی زنان اثری در مردها است که آنان را به شهوت میکشاند. این امر شاید در علوم روز ثابت نشده باشد ولی از زبان کسی برتابیده که سخنش جز واقع نیست و باید دانست که با ترویج و عادی شدن بیحجابی، قوه شهوت آقایان نیز کاهش مییابد و این به نفع بانوان نخواهد بود.»
میگوید دلیل وجوب حجاب، «لطافت جنسی» و «تحریک پذیری» زنان است.
بیاتی به دنبال آن است که با این موارد، توضیح دهد که چرا نظام موجود باید به سراغ کنترل حجاب برای کنترل جامعه برود. با این حال، علیرغم همه برنامههای جمهوری اسلامی که از نظر او نظامی «مقتدر» است، از نظر این روحانی حامی ولایت، اکنون بی حجابی کاملا با برنامه و هدف در جامعه اشاعه می شود.
او عملا میگوید برنامههای دینی نظام نتوانستهاند تغییری در جامعه ایجاد کنند: «ذائقهسازی و دست دشمن در پشت پرده را باید درک کنیم که عدهای میخواهند ما این گونه فکر و رفتار کنیم، هر چند آن عمل برخلاف فطرت انسانی باشد.»
بیاتی «حجاب و عفاف» معتقد است نظام باید بهویژه در شهرهای مقدس، حجاب را جدیتر دنبال کند.
در مورد برخورد با افراد بیحجاب در این شهرها، هشدار میدهد و میگوید: «ما اجازه نمیدهیم که دینمان در جامعهای همچون قم سیلی بخورد. امروز همه ما جمع شدهایم تا جلوی مفاسد اخلاقی را به صورت دقیق و عمیق بگیریم.»
بیاتی در تیر ۱۴۰۰ مدعی شد آنچه جمهوری اسلامی در مورد حجاب انجام میدهد، همان کاری است که غربیها نیز آن را اعمال میکنند. برای توجیه نگاه خود، به دروغ میگوید: «کشورهای لائیک و بیدینی وجود دارند که نسبت به پوشش حساس هستند و حتی برای ورود به برخی رستورانها، قانون لباس را دارند و باید با فلان لباس و فلان کفش و... وارد این رستوران شوید و یا اگر میخواهید وارد دانشگاه شوید، باید قوانین مربوط به پوشش را رعایت کنید و بدون رعایت این قانون، حق ورود به دانشگاه ندارید. چه کسی گفته است ما تنها گروهی هستیم که بر روی مساله لباس حساسیم؟ تمام دنیا حساس هستند و قوانینی برای آن دارند... جمهوری ما اسلامی است و باید بر اساس اسلام رفتار و مطابق با آموزههای دینی عمل کنیم و جزو وظایف حاکمیت میشود که بر روی مساله حجاب نظارت داشته باشد. عمل به قانون حجاب، تکلیف حاکمیت است و هیچ مسوولی حق تخطی از آن ندارد.»
از گشت ارشاد تا مرد ارشاد
مدیر موسسه طهورا پیامدهای سیاسی و امنیتی بدحجابی را توضیح داده و میگوید: «بحران کشف حجاب صرفاً یک مساله فرهنگی نیست بلکه باید به بُعد امنیتی آن هم توجه داشت که چگونه دشمن با بیحجابی، امنیت و بیثباتی جامعه را نشانه و هدف گرفته است.»
او تاکید دارد: «در سالهای اخیر در بحران و شورشهای حجاب مشاهده شد که عدهای قلیل با هنجارشکنی حجاب را از موضوع فرهنگی به امنیتی سوق دادند.» بیاتی به سیاسی شدن حجاب توسط جمهوری اسلامی اشارهای ندارد و معتقد است که دشمن آن را سیاسی کرده و از این کار نیز قصد و نیتی دارد: «دشمن با کشف حجاب به دنبال براندازی سیاسی و جابهجایی حاکمیت بود.»
دبیر کارگروه زیست عفیفانه شورای فرهنگ عمومی معتقد است دشمن این کار را به واسطه برانداختن اصل حجاب پی میگیرد و شیوه عملکردش نیز در فضای مجازی و از طریق کار فرهنگی است.
او توضیح میدهد: «امروز تهاجم فرهنگی دشمن بعد فکری و عقیدتی مردم را هدف قرار داده است و از همین رو در اصل حکم حجاب خدشه وارد میکند.»
بیاتی بر آن است که در مقابل همراهی با دشمن، باید شیوههای بازدارنده قوی توسط جمهوری اسلامی فراهم شود. از همین رو، از نبود مجازاتهای سنگین در «لایحه حجاب و عفاف» انتقاد کرده و تاکید داشته است: «بعضی مجازاتها نظیر تبعید که بسیار بازدارندهاند، میتوانست در این لایحه وجود داشته باشد که متاسفانه وجود ندارد.»
او همچنین تاکید دارد که در طرف مقابل، دفاع مشروع آمر یا ناهی از خود باید به این لایحه اضافه شود.
در یک مصاحبه ویدیویی در تیر ۱۴۰۰ گفته است: «حجاب تنها به خود فرد بستگی ندارد بلکه به خانواده او بستگی دارد.»
در سخنرانی دیگری این ایده را توضیح داده و مرد خانه را مسوول عفاف و حجاب دانسته است: «مردان در خانه باید ناظر نحوه پوشش زنان خانه باشند.» در واقع، تاکید او آن است که سرکوب باید از خانه آغاز شود و گشت ارشاد ادامه این نظم خانه را در جامعه پی میگیرد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر