من، «شایا گلدوست»، زن ترنس و کنشگر جامعه رنگینکمانی، هر هفته دوشنبه در اینستاگرام «ایران‌وایر»، با یکی از اعضای جامعه رنگینکمانی درباره مسایل و مشکلات مربوط به این قشر گفت‌وگو می‌کنم. مهمان این برنامه، «نیما نیا» هنرمند و کنشگر کوییر است و درباره قشر رنگینکمانی کارگر و همچنین کارگران جنسی که جزو اقشار آسیب‌پذیر و کمتر دیده شده در جامعه هستند صحبت می‌کنیم.
***
کارگران ایرانی، از اصناف مختلف، سال‌ها است که دست به اعتراض زده‌اند. اعتراض آن‌ها به بی‌توجهی مسوولان به حقوق ا‌ولیه انسانی و مطالبه حداقلی‌ای است که برای ادامه حیات و امرارمعاش به آن نیازمندند.
این روزها اما شاهد اعتصابات گسترده و اعتراضات سراسری کارگران در شهرهای مختلف کشور هستیم. شرایط بسیار بد اقتصادی که در سال‌های اخیر وخیم‌تر شده است، بسیاری از کارگران را در تامین هزینه‌های ابتدایی زندگی ناتوان کرده است.
قشری که پایه‌های اقتصاد و صنعت کشور با دستان آن‌ها در گردش است، حالا در شرایطی هستند که دستشان به سفره‌های خودشان نیز دراز نمی‌شود.
افراد رنگینکمانی نیز همیشه عضو جدایی‌ناپذیر از قشر کارگر در جوامع مختلف بوده‌اند و همواره در طول تاریخ، جنبش‌های آزادی‌بخش کوییر با جنبش‌های مطالبه‌محور دیگر، از جمله جنبش‌های کارگری، برای دستیابی به آزادی، برابری و حفظ کرامت انسانی همراه بوده است.
«نیما نیا»، هنرمند و کنشگر کوییر، معتقد است که اعضای جامعه رنگینکمانی همواره بابت تبعیض سیستماتیک از جانب نظام‌های سیاسی و اجتماعی تمامیت‌خواه، در دهک‌ها و طبقات فرودست جای گرفته‌اند و همواره با خشونت‌های گسترده‌تری در بخش‌های مختلف جامعه مانند محیط‌های آموزشی، محیط کار و مراکز خدمات درمانی از جانب اکثریت سیسجندر (همانسو‌جنسبتی) و هتروسکشوال (دگرجنسگرا) که منجر به سلب کامل حقوق بشری و شهروندی آن‌ها شده، مواجه بوده‌اند.
با این وضع، جنبش اعضای جامعه کوییر نه‌تنها جنبش تجملاتی اقشار ثروتمند نیست، بلکه جنبش افرادی است که بابت گرایش جنسی، عاطفی و هویت جنسیتی خود، مورد تبعیض‌های گسترده‌ای از جمله تبعیض در کسب درآمد و دسترسی به فرصت‌های شغلی و منابع مالی قرار گرفته است.
متاسفانه آن‌طور که می‌بایست به این مساله پرداخته نشده است. صدای اعضای جامعه رنگینکمانی در طبقه کارگر، در جریان‌های اصلی و وابسته به سازمان‌های ال‌جی‌بی‌تی‌کیو‌پلاس و هم از جانب جریانات کارگری مورد بی‌توجهی قرار گرفته است؛ در صورتی‌که در طول تاریخ، بزرگترین دستاوردهای جنبش کوییر در سطح جهانی، از طریق مبارزه با لایه‌های ستم طبقاتی و به چالش کشیدن تبعیض‌ها در محیط کار و ایجاد اتحادیه‌ها به‌دست آمده است.
علاوه‌بر جامعه رنگینکمانی، کارگران جنسی نیز از دیگر اقشار آسیب‌پذیر هستند که متاسفانه در برخی از جوامع مانند ایران، موجودیت و اشتغال آن‌ها به‌رسمیت شناخته نمی‌شود. بخشی از کارگران جامعه رنگینکمانی را نیز کارگرهای جنسی تشکیل می‌دهند، که همواره با تبعیض و خطرات عمده‌ای از جمله تجاوز و قتل روبه‌رو هستند. بسیاری از این افراد به‌دلیل فشارهای خانوادگی، فرهنگی، اجتماعی، قانونی و عدم دسترسی به منابع و شغل مناسب، ناچار به روی آوردن به کارگری جنسی هستند که آن‌ها را در معرض تبعیض‌های مضاعف قرار می‌دهد.
متاسفانه این شرایط در جامعه‌ای مانند ایران برای کارگران جنسی رنگینکمانی بسیار بحرانی و به‌ویژه افراد ترنس وخیم‌تر است. کارگران جنسی رنگینکمانی در شرایط اقتصادی امروز ایران و در نبود هیچ‌گونه حمایتی، در خطر جدی و جانی قرار دارند.
آمار دقیقی از خشونت‌هایی که این افراد در محیط کار و در تعامل با متقاضیان خود تجربه می‌کنند وجود ندارد، اما خبرها نشان می‌دهد که بسیاری از این افراد در محیط‌های ناامن کاری، جان خود را از دست می‌دهند و جامعه و قانون نیز به‌دلیل اهمیت‌زدایی از زیست این انسان‌ها، نه تنها اقدامی بازدارنده انجام نداده، بلکه همدردی نیز نمی‌کند.
نیما نیا می‌گوید که عموما رابطه کارگر جنسی با متقاضی خود یک رابطه نابرابر و فرودستانه است. کارگر در تلاش برای استقلال بیشتر بر بدن خود و متقاضی برای چیرگی و مالکیت بیشتر بر بدن او است. این اصل در همه کارگران در نظام سرمایه‌داری مشترک است.
وقتی که از اقتصاد رسمی خارج می‌شویم و از تنها نیروی کار خود، یعنی بدن‌مان برای تامین معیشت کسب درآمد می‌کنیم، در چنین شرایطی مساله آزادی و انتخاب تحت مطالعات «اقتصادی اجتماعی» (Socioeconomic)، مطالعه‌ای که نشان می‌دهد فعالیت اقتصادی چگونه می‌تواند بر فرآیند اجتماعی تاثیر داشته باشند، رابطه نزدیکی پیدا می‌کند.
اجبار، نیروی محرک کار جنسی است و اشکال خشونت‌آمیز تجاوز به کارگران جنسی تنها منوط به رابطه جنسی و پرداخت محدود نمی‌شود، بلکه یکی از مهم‌ترین مولفه‌های آن قدرت است.
در روز جهانی کارگر، تاکید بر این موضوع بسیار اهمیت دارد که خلاء حمایتی از کارگران جنسی، فراموش شدگانی که در حاشیه حاشیه‌ها حتی از قانون کار نیز محرومند، باعث اعمال خشونت و آسیب بیشتر به آن‌ها می‌شود؛ زیرا که جامعه آنان را کارگر نمی‌دانند.
مطلب مرتبط:
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر