«زهرا صدیقی همدانی» ملقب به «ساره» با انتشار پستی در حساب کاربری اینستاگرام خود، از بازگشت به فضای مجازی خبر داد. ساره ساکن و شاغل در کُردستان عراق بود و در شبکه‌های اجتماعی درباره مسایل مربوط به جامعه رنگین‌کمانی اطلاع‌رسانی می‌کرد. او در تاریخ پنج آبان ۱۴۰۰، هنگام عبور از مرز ایران به ترکیه توسط نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دستگیر و پس از حدود دو ماه بازداشت در سلول انفرادی بازداشتگاه اطلاعات سپاه ارومیه، به بند زنان زندان مرکزی این شهر منتقل شد.
او که در آستانه نوروز ۱۴۰۲ به قید وثیقه دو میلیارد تومانی از زندان ارومیه آزاد شده بود، با حضور مجدد در فضای مجازی، مخاطبانش را از حال خود با خبر کرد.ساره در استوری اینستاگرام خود نوشت: «سه ماه است که آزاد شده‌ام، البته با وثیقه. از اینستاگرامم جز یک اسم چیزی نداشتم، دی‌اکتیو کرده بودم، به کمک دوستی برگشت.»
او در ادامه از شرایط خود، اتهامات وارده و دادگاه پیش رو برای مخاطبان و کاربران اینستاگرام توضیح داد: «دلیل برگشتن من به اینستاگرام این است که بگویم من بی‌گناهم. به ما اتهام مشارکت در باند قاچاق را زدند، پرونده با حکم اعدام به دیوان عالی کشور رفت و آنجا به دلیل اینکه به سند مدرک بیشتری نیاز بود، پرونده نقض شد. جلسه دادگاه چهار ساعت و نیم طول کشید. در دادگاه رفع اتهام شدم، یعنی ثابت شد که بنده قاچاق انسان نکردم. بعد پرونده با یه اسم جدید از دادگاه انقلاب به شعبه کیفری فرستاده شد و هنوز در آنجا دادگاهی نشدم. به احتمال خیلی زیاد تبرئه می‌شوم. اتهام جدیدی که به من زده‌اند فساد و فحشا است، که همه شما می‌دانید که من هیچ وقت در این کار‌ها نبودم. هیچ‌وقت مدرکی هم برای اثبات این اتهام وجود نداشت.»
چند روز پس از دستگیری ساره، خبرگزاری «تسنیم»، وابسته به نیروهای امنیتی خبر داد که سپاه پاسداران افرادی را با اتهام «تشکیل باند قاچاق دختران و حمایت از هم‌جنس‌گرایی» در آذربایجان غربی بازداشت کرده است.
این خبرگزاری با نوشتن این که زهرا صدیقی همدانی، مدافع حقوق هم‌جنس‌گرایان که پیش‌تر زندانی شده بود، سرکرده این باند بوده و با اتهامات «ترویج هم‌جنس‌بازی»، «قمار»، «کلاه‌برداری» و «قبح‌زدایی از روابط جنسی نامشروع و انتشار آن در فضای مجازی» بازداشت شده است، اقدام به پرونده‌سازی علیه ساره کرد.
«سازمان عفو بین‌الملل» همان زمان در بیانیه‌ای نگرانی خود را از وضعیت ساره اعلام کرد. این سازمان حقوق بشری با بیان این که وضعیت ساره در بازداشت نگران کننده است، خبر داد که زهرا صدیقی همدانی در ایام بازداشت از حق دسترسی به وکیل محروم بوده و علاوه بر آزار و اذیت کلامی و توهین به هویت و ظاهرش توسط ماموران امنیتی، به اعدام و هم‌چنین سلب حضانت دو فرزندش تهدید شده بود.
روز یک‌شنبه ۱۳ شهریور ۱۴۰۱ حکم اعدام با اتهام «افساد فی‌‌الارض» از سوی دادگاه انقلاب ارومیه برای ساره صادر شد. خبرگزاری «میزان»، وابسته به قوه قضائیه نوشت: «اتهامات این افراد، فریب و قاچاق زنان و دختران جوان به یکی از کشورهای منطقه با امید و آموزش، وعده اشتغال و سوء استفاده از آن‌ها بوده که در مواردی، منجر به خودکشی چندین نفر از این دختران شده است.» این اتهامی بعد با تلاش تمامی فعالان و کنش‌گران رنگین‌کمانی و سازمان‌های حقوق بشری لغو و ساره با قید وثیقه آزاد شد.
انتشار صدور حکم اعدام برای او در آن زمان در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی واکنش بسیار شدید اعضای جامعه رنگین‌کمانی و فعالان و كنشگران این حوزه و هم‌چنین فعالان حقوق بشری را به دنبال داشت. جامعه رنگین‌کمانی و حامیان آن با استفاده از هشتگ‌های «#زهرا_صدیقی» و «#ال‌جی‌بی‌تی‌کیو_بودن_جرم_نیست»، اعتراض خود را به صدور این حکم نشان داده و خواستار آزادی ساره و هم‌چنین «الهام چوبدار»، متهم دیگر این پرونده، دو تن از فعالان جامعه رنگین‌کمانی شدند.
در روز ششم مهر ۱۴۰۱ نیز ۲۲ کارشناس سازمان ملل متحد در بیانیه‌ای از جمهوری اسلامی ایران خواستند تا اجرای حکم اعدام زهرا صدیقی همدانی و الهام چوبدار را به سرعت متوقف کند. آن‌ها تاکید کردند که مدافعان حقوق بشر در ایران باید بدون ترس، فعالیت‌های مسالمت‌آمیز خود را انجام دهند، این در حالی است که این دو فعال به دلیل دفاع از حقوق جامعه رنگین‌کمانی دستگیر و به مجازات اعدام محکوم شده‌اند.
کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل متحد در این بیانیه ضمن محکوم کردن صدور مجازات مرگ برای این دو نفر، بر این موضوع تاکید کردند که اعضای جامعه رنگین‌کمانی در ایران با تبعیض و خشونت‌های بسیاری مواجه هستند و طبق «قانون مجازات اسلامی ایران»، رابطه جنسی رضایتمندانه بین افراد هم‌جنس مجازات اعدام در پی دارد.
ساره در ادامه صحبت‌هایش در حساب کاربری اینستاگرام خود گفته است: «شاید زمان درستی برای برگشتن به اینستاگرام نبود اما من بچه دارم و دوست ندارم آبروی خانواده‌ام برود یا بچه‌ام برای کاری که نکرده‌ام، در جمع سر به پایین بگیرد.»
او با اشاره به این موضوع که تمام واقعیت همین است، شایعات مربوط به شکنجه در زندان را رد کرده و نوشته است: «شکنجه جسمي نشدم ولی از لحاظ روحی بسیار آسیب دیده‌ام. امیدوارم حرف‌های من را درک کنید. از همه شما ممنونم و تا دادگاه نهايی هم نمی‌دانم چه اتفاقی قرار است پیش بیاید.»
ساره با انتشار تصویری از یک میوه‌‌فروشی نوشته است: «بیشترین جایی که دلم برایش تنگ شده بود، این‌جا بود.»
با وجود این که این روزها به قید وثیقه آزاد است اما نگرانی از حکم دادگاه کیفری هم‌چنان ادامه دارد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر