در یک ماه گذشته بیش از ۲۲ هزار تن از معلمان و فرهنگیان، با امضای «کمپین یکصد هزار امضا برای آزادی معلمان زندانی»، خواهان آزادی فوری معلمان زندانی شده‌اند. فعالان صنفی معلمان ایران از یک‌ماه پیش با راه‌اندازی کارزاری اینترنتی که با هدف جمع‌آوری یک‌صدهزار امضا برای آزادی معلمان زندانی ایجاد شده، در تلاشند تا با جمع‌آوری امضا از فرهنگیان شاغل و بازنشسته، دستگاه قضایی را به لغو احکام صادر شده ترغیب کنند.
در متن منتشر شده برای این کارزار که با حمایت کانون‌های صنفی معلمان در استان‌های مختلف همراه شده، آمده است: «ما معلمان متحد و یکپارچه حامی یکدیگر و به‌ویژه حامی فعالان صنفی و معلمان زندانی هستیم. خواسته آن‌ها همیشه برقراری عدالت و استیفای حقوق معلمان و دانش‌آموزان بوده است. ما با بیش از یکصد هزار امضا، حمایت خود را از این عزیزان و اتحاد و همدلی معلمان را در سراسر کشور اثبات خواهیم کرد.»
یکی از فعالان صنفی معلمان که در ایجاد این کمپین نقش داشته است، در گفت‌وگو با «ایران‌وایر»، هدف کمپین را جلب حمایت همکاران از معلمان زندانی و اعتراض جمعی معلمان به پرونده‌سازی علیه فعالان صنفی اعلام کرد. به گفته او: «علی‌رغم اینکه با مشکل فیلتر بودن اینترنت روبه‌رو هستیم و در ایام تعطیلات مدارس، معلمان کمتر با هم ارتباط دارند، تا امروز بیش از ۲۲ هزار امضا را در کمپین جمع‌آوری کرده‌ایم.»
درباره کارزار جمع‌آوری امضا در حمایت از معلمان زندانی چه می‌دانیم؟
***
کارزار جمع‌آوری یکصد هزار امضا چطور شکل گرفت؟
یک فعال صنفی معلمان که نامش نزد ایران‌وایر محفوظ است، با اشاره به تلاش‌های صنفی معلمان در سال‌های اخیر برای احقاق حقوق معلمان و فرهنگیان می‌گوید: «همکاران ما در طول بیش از دو دهه اخیر در میدان مطالبه‌گری و حق‌طلبی، به شیوه‌ای کاملا مسالمت‌آمیز و در چارچوب اصول ۲۶ و ۲۷ قانون اساسی مشارکت داشته‌اند. اما در هر نوبت مواجهه دولت‌مردان با مطالبه‌گری فرهنگیان، قهری و با استفاده از ابزار سرکوب بوده است. حتی در مواردی که مطالبات معلمان از سوی مجلس و دولت، مورد تایید قرار گرفت، در اغلب موارد به‌شکل ناقص پاسخ داده شد. در کنار آن، همیشه عده‌ای از همکاران شریف، آگاه، دلسوز، شجاع و فداکار ما، گرفتار پرونده‌سازی و مجازات و گاه با احکام سنگین اخراج و زندان شده‌اند. در ماجرای رتبه‌بندی هم، شاهد تکرار این موضوع منتهی به‌شکلی بسیار شدیدتر وگسترده‌تر بوده‌ایم.»
به گفته این فعال صنفی معلمان، صدور احکام زندان‌های طولانی‌مدت برای همکاران در استان‌های مختلف و پرونده‌سازی در دادگاه یا هیات‌های تخلفات اداری و صدور احکام اخراج، بازخریدی، بازنشستگی اجباری و انفصال برای صدها معلم در سراسر کشور، ازجمله این موارد است: «با این وصف، ۱۲۰۰ تن از معلمان تصمیم گرفتند تا با نوشتن نامه به رییس قوه‌قضاییه و ارسال رونوشت آن برای روسای مجلس و دولت، این موضوع را به اطلاع سران قوا رسانده و از این طریق، آزادی فعالان صنفی و پایان دادن به برخوردهای امنیتی و پرونده‌سازی علیه آن‌ها را درخواست کنند. اما متاسفانه این نامه از سوی قوه‌قضاییه و ریاست جمهوری پذیرفته نشد. آن‌ها در عمل نشان دادند حتی رفتاری تا این اندازه مدنی و قانونی هم، از سوی مسوولان مورد پذیرش نیست. فرضیه‌ای که با این رفتار در ذهن ما ایجاد شد این بود که شاید مسوولان تصور می‌کنند از میان جمعیت بیش از یک میلیون نفری معلمان شاغل و بازنشسته، فقط کمتر از یک‌دهم درصد آن‌ها به مشکلات ایجاد شده برای همکاران آگاه، شجاع و پیشرو در مطالبه‌گری توجه دارند. به همین دلیل، این مساله قابل اعتنا نیست. از این‌رو، تصمیم گرفتیم این موضوع را از طریق ایجاد این کارزار در فضای مجازی، با همه همکاران شاغل و بازنشسته در سراسر کشور در میان بگذاریم تا میزان حمایت از این عزیزان و درخواست آزادی معلمان زندانی و پایان دادن به پرونده‌سازی در دادگاه‌ها و هیات‌های تخلفات و رفع اتهامات امنیتی از فعالان صنفی و برگزاری دادگاه‌های آینده مطابق اصل ۱۶۸ قانون‌اساسی به‌صورت علنی و با حضور هیات منصفه، از طریق دست‌کم یکصد هزار امضای همکاران شاغل و بازنشسته برای مسوولان مشخص شود.»
او در ادامه افزود: «ما از معلمان درخواست کردیم با ورود به لینک کارزار پس از امضا، لینک آن را برای سایر همکاران خود ارسال کنند تا با ثبت حداقل یکصد هزار امضا، پیام اتحاد خودمان را به گوش همه مسوولین برسانیم.»
سرنوشت نامه سرگشاده ۱۲۰۰ امضایی به رییس دستگاه قضا چه شد؟
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان در نامه سرگشاده‌ای که روز شنبه۱۴مرداد، خطاب به «محسنی‌‌اژه‌ای»، رییس قوه‌قضاییه جمهوری اسلامی، نوشت، اعلام کرد: «چندی پیش تلاش‌شد تا نامه‌ای با امضای یک هزار و ۲۰۰ تن از فرهنگیان سراسر کشور، مبنی‌بر درخواست آزادی معلمان زندانی و پایان دادن به پرونده‌سازی علیه فعالان صنفی، به مجموعه تحت امر شما تحویل داده شود، اما هیچ‌کدام از بخش‌های قوه‌قضاییه حاضر به تحویل و ثبت این نامه نشدند. پس از امتناع قوه‌قضاییه از دریافت این نامه، جمعی از فرهنگیان اقدام به راه‌اندازی «کمپین یکصد هزار امضا برای آزادی معلمان زندانی» کردند. باوجود تعطیلی مدارس، کم‌شدن ارتباط معلمان و مشکل فیلترینگ فضای مجازی و در کمتر از چهار هفته، تعداد امضاهای این نامه توسط معلمان از۱۲۰۰ امضا به بیش از «۲۲ هزار امضا» رسیده است و هم‌چنان رو به افزایش است.
این شورا در ادامه خطاب به رییس قوه‌قضاییه نوشته بود: «ما بر این باوریم که پاسخ مثبت و شایسته شما به این درخواست قطعا تاثیر اجتماعی و حتی سیاسی مثبتی بر جامعه خواهد گذاشت. اما اگر این درخواست بی‌پاسخ بماند یا واکنشی منفی و غیرمنطقی به‌دنبال داشته باشد، تجمیع مطالبات دیر یا زود ممکن است موجب تغییر شکل در روش آرام و پسندیده مطالبه‌گری شود.»
حمایت کانون‌های صنفی استانی معلمان از کمپین
کارزار جمع‌آوری امضا برای آزادی معلمان زندانی با حمایت کانون‌های صنفی معلمان در استان‌های مختلف همراه شده است. در متن منتشر شده این کارزار آمده است: «ما معلمان متحد و یکپارچه حامی یکدیگر و به‌ویژه حامی فعالان صنفی و معلمان زندانی هستیم. خواسته آن‌ها همیشه برقراری عدالت و استیفای حقوق معلمان و دانش آموزان بوده است. ما با بیش از یکصد هزار امضا، حمایت خود را از این عزیزان و اتحاد و همدلی معلمان را در سراسر کشور اثبات خواهیم کرد.»
کانون صنفی معلمان ایران(تهران) و کانون‌ها و انجمن‌های صنفی معلمان در استان‌های مختلف ایران، پیش‌تر حمایت خود را از «کمپین یکصد هزار امضا برای آزادی معلمان زندانی» اعلام کرده‌اند. در متن بیانیه حمایتی آن‌ها آمده است: «ما معلمان متحد و یکپارچه حامی یکدیگر و به‌ویژه حامی فعالان صنفی و معلمان زندانی هستیم. خواسته آن‌ها همیشه برقراری عدالت و استیفای حقوق معلمان و دانش آموزان بوده است. ما با بیش از یکصد هزار امضا حمایت خود را از این عزیزان و اتحاد و همدلی معلمان را در سراسر کشور اثبات خواهیم کرد.»
کانون صنفی معلمان اسلامشهر هم با انتشار بیانیه‌ای ضمن اعلام حمایت از این کمپین نوشته است: «می‌دانیم که این همکاران برای حق‌خواهی و حقوق پایمال شده فرهنگیان و در راستای اجرای اصول ۲۷ و۳۰ قانون اساسی دستگیر و زندانی شده‌اند. اینک پس از بازداشت، با زیر پا گذاشتن اصول ۳۲، ۳۳، ۳۴، ۳۵ و ۳۸ قانون اساسی، یعنی دستگیری و بازداشت غیرقانونی، تبعید همکاران، نبود دادخواهی در دادگاه‌های صالح، سلب حق انتخاب وکیل، شکنجه برای گرفتن اعتراف و سلول انفرادی، ظلمی دیگر بر آنان روا داشته و به زندان‌های طولانی‌مدت محکوم شده‌اند. این درحالی است که غارتگران بیت‌المال و ثناگویان چاپلوس، در حاشیه امن قرار دارند.»
کانون معلمان همدان هم در بیانیه‌ای ضمن اعتراض به ادامه حبس فعالان صنفی فرهنگیان و پرونده‌سازی و صدور آرای قضایی و اداری جدید برای معلمان با طرح این سوال که «مردم چگونه با این حجم از تناقضات در گفتار و رفتار مسوولان کشور کنار بیایند؟» ضمن اعلام حمایت از کمپین صد هزار امضا درباره مقامات مسوول می‌نویسد: «مسوولان مملکت، بارها در اوج اعتراضات در سال‌های اخیر، از همه تریبون‌ها اعلام می‌کنند اغتشاش ممنوع و اعتراض مجاز است. اما همگان آشکارا می‌بینند که حتی با آرام‌ترین اعتراضات جامعه فرهنگیان، شدیدترین برخوردها و برای معترضان، سنگین‌ترین آرا قضایی را صادر می‌کنند.»
انجمن صنفی معلمان کردستان (مریوان و سروآباد، دیواندره، سقز و زیویه، سنندج و کلاترزان) نیز با انتشار بیانیه‌ای از این کمپین حمایت کرده است. در این بیانیه با اعلام اینکه سال‌هاست، عدالت آموزشی و توجه به آموزش با کیفیت در ایران به کما رفته و آموزشوپرورش در هیچ کدام از دولت‌ها جزو اولویت نبوده و برنامه‌ریزی اکثر دولت‌ها جز خسران، فایده‌ای برای آموزشوپرورش نداشته ، آمده است: «اصل ٣٠ قانون اساسی شعاری برای فریب مردم بوده و هرگز اجرا نشده است و فاصله طبقاتی در ایران خصوصا در بُعد آموزش، به حدی رسیده که یادآور اختلاف طبقاتی است کە در متون تاریخی از دوران حکومت ساسانیان برای ما نقل شدە است.»
اعضای کانون صنفی معلمان ایران (تهران)، انجمن صنفی معلمان فارس و انجمن صنفی فرهنگیان خراسان شمالی، ازجمله امضا کنندگان این کمپین محسوب می‌شوند.
ایجاد کنندگان کمپین یکصد هزار امضا برای آزادی معلمان زندانی، آن را «اقدامی مدنی» و «قدم کوچک حداقلی» برای آزادی معلمان زندانی خوانده و می‌نویسند: «مواجهه دولت‌مردان با مطالبه‌گری فرهنگیان، "قهری و با استفاده از ابزار سرکوب" بوده است و همیشه عده‌ای از معلمان "گرفتار پرونده‌سازی و احکام سنگین اخراج و زندان" شده‌اند. کمپین یکصد هزار امضا برای آزادی معلمان زندانی» بر لزوم آزادی فوری معلمان زندانی و توقف صدور احکام حبس برای معلمان و فرهنگیان تاکید کرده است.»
درباره معلمان زندانی چه می‌دانیم؟
براساس اعلام شوراهای هماهنگی تشکل‌های فرهنگیان کشور، دست‌کم ۳۰ تن از فعالان صنفی معلمان در حال سپری کردن حکم حبس بوده یا تحت بازداشت موقت قرار دارند. «پیروز نامی»، «زهره بختیاری»، «کوکب بداغی پگاه»، «علی کروشاتی»، «صادق ناصری»، «معین زرگانی»، «اقبال تامرادی»، «سیامک چهرازی»، «بهنیا بهمئی نژاد»، «شهریار شیروانی»، «عماد رفیعی» «اسماعیل عبدی»، «رسول بداقی»، «فرزانه ناظران‌پور»، «جعفر ابراهیمی»، «هاشم خواستار»، «امید شاه‌محمدی»، «عزیز قاسم‌زاده»، «محمود صدیقی‌پور»، «انوش عادلی»، «حسین رمضان‌پور» و «مهدی فتحی»، «اصغر امیرزادگان»، «ناهید شیربیشه»، «مریم جلال حسینی»، «سارا سیاهپور»، «فاطمه تدریسی»، «جواد لعل محمدی» و «محمود ملاکی» درحال سپری کردن احکام حبس خود بوده یا تحت بازداشت موقت قرار دارند.
«عاتکه رجبی»، فعال صنفی معلمان مشهد هم که پیش‌تر به‌دلیل حمایت از انقلاب «زن، زندگی، آزادی»، طی حکمی از طرف هیات تخلفات وزارت آموزشوپرورش اخراج شده است، روز شنبه۱۴مرداد در شعبه ۹۰۶ دادگاه انقلاب مشهد احضار شده است. او پیش‌تر به مدت پنج روز تحت بازداشت وزارت اطلاعات قرار داشت و با وثیقه یک میلیارد و ششصد میلیون تومانی آزاد شده بود.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر