از «علی عبدی»، فعال دانشجویی سابق، عضو انجمن اسلامی «دانشگاه صنعتی شریف»، شورای عمومی «دفتر تحکیم وحدت» و «کمپین یک میلیون امضا»، بیش از یک ماه است که خبری نیست. منابع «ایرانوایر» میگویند او بازداشت شده است.
علی عبدی کیست؟
***
«علی عبدی»، فعال دانشجویی و مدنی پس از ۱۴ سال، اوایل تیر ۱۴۰۲ به ایران بازگشت. او پس از بازگشت به ایران، روایت از بازگشت به خانه و کاشانهای که تغییر کرده بود را در فیسبوکش نوشت: «ساعت پنج و نیم صبح بود که پیش خانه رسیدم. یادم نبود مادر کدام طبقه زندگی میکند. کمی این پا و آن پا کردم و زنگ واحد چهارم را زدم. کسی جواب نداد. واحد اول و دوم را هم. آن وقتِ صبح احتمالا همه خواب بودند…این عکس لحظهای بعد از بغل و ماچهای اول صبح اصفهان است.»
او برگشته بود تا دوباره شهرش، اصفهان و مردمش را ببیند. اما بر اساس اخباری که در اختیار «ایرانوایر» قرار گرفته، از حدود یک ماه پیش توسط سازمان اطلاعات سپاه بازداشت شده است.
این فعال دانشجویی و مدنی سابق به دلیل ابتلا به یک بیماری نادر سال گذشته دید یک چشم خود را از دست داده بود. او دی ماه سال ۱۴۰۱ در این رابطه نوشت: «عمل جراحی هم آنطور که جراح روشندل استانبول انتظار داشت، پیش نرفت. نتیجه این شد که ۹۵ درصد از بینایی چشمم را از دست دادم.»
با این وجود، علی عبدی از بازگشت به ایران شاد بود و این شادمانی را در شبکههای اجتماعی نیز روایت کرده بود.
کارنامه یک فعال مدنی در خارج از ایران
علی عبدی در رابطه با مهاجرتش نوشته بود: «وقتی راه آسان شد و موج بزرگی از مهاجرین وارد اروپا شد، من هم یکی از آنها بودم؛ یکی از آن هزاران نفر. رفتم ایتالیا. شهروند ایتالیا شدم.»
او پس از مهاجرت در «دانشگاه بوداپست» فوقلیسانس مطالعات جنسیت گرفت و برای دکترا در رشته مردمشناسی» به «دانشگاه ییل» امریکا رفت.
عبدی در سالهای مهاجرت اما فقط درس نمیخواند، او حداقل دو کمپین در رابطه با ایران را هدایت کرد.
جنبش ۹۹؛ معرفی زندانیان سیاسی ايران به جنبش اعتراضی در امریکا
پاییز سال ۱۳۹۰، همزمان با جنبش اعتراضی «والاستريت را اشغال کنید»، علی عبدی در پارک «زوکوتی» نيويورک تلاشی را آغاز کرد تا «جنبش سبز» و زندانيان سياسی در ايران را به اعضای جنبش والاستریت را اشغال کنید معرفی کند.
او در رابطه با این کمپین توضیح داده بود: «قرار است ۹۹ روايت از اين ۹۹ نفر بشنوم. به طور مشخص، رواياتی در مورد اين که چه زندگی داشتند، چرا در جنبش والاستريت شرکت میکنند، فکر میکنند هدف کسانی که آنجا جمع شدهاند چيست، چه چيزی اين مردم را به هم وصل میکند و آيا ارتباطی میبينند بين جنبش والاستريت و جنبشهای رهايیبخشی که در دنيا به وجود آمده يا نه؟ بعد از اين که روايت آدمها را شنيدم، روايت زندگی يک زندانی سياسی کشور خودمان را برايشان بازگو میکنم و بعد از شنيدن اين روايت، از آن دوست يک درخواست دارم؛ اين که يک پيام برای آن زندانی سياسی که روايت زندگيش را شنيده، بفرستد و يک پوستر برای او بسازد.»
این فعال اجتماعی همچنین جلوگیری از سوءاستفاده جمهوری اسلامی از جنبش والاستريت را از جمله اهداف این کمپین معرفی میکرد.
آن زمان رسانههای نزدیک به حاکمیت، جنبش والاستریت را اشغال کنید را به «بهار اسلامی» و «بیداری اسلامی» نسبت میدادند و ادعا میکردند که نظام سرمایهداری با چالش مواجه شده است.
کمپین «Support Iran Deal» دومین کمپین علی عبدی بود؛ حمایت از توافق هستهای امریکا با ایران و تلاش برای متوقف کردن ماشین جنگ حاکم بر روابط دو کشور.
با هدایت این کمپین، جمعی از ایرانیان ساکن خارج از کشور روز۲۴ مرداد ۱۳۹۴ در نقاط مختلف جهان مراسمی را برای دفاع از توافق هستهای ایران و قدرتهای جهانی برگزار کردند. این مراسم در حدود ۱۰۰ شهر کوچک و بزرگ کشورهای مختلف دنیا برگزار و با هشتگ «#SupportIranDeal» در شبکههای اجتماعی به اشتراک گذاشته شد.
اعضای این کمپین همچنین روز پانزدهم آگوست را «روز جهانی صلح برای ایران» نامیدهاند.
کمپین Support Iran Deal البته همان زمان مخالفانی نیز داشت که آن را در جهت منافع جمهوری اسلامی تفسیر میکردند. علی عبدی در پاسخ به این انتقادات گفته بود: «پیام این کمپین روشن است و دفاع از توافق هستهای در زمان حاضر را بسیار مهم و حیاتی میداند. ما با جنگ مخالفیم و طرفدار صلح هستیم. بسیاری از فعالان این کمپین سوابق روشنی در اطلاعرسانی نقض حقوق بشر در ایران دارند. محکوم کردن نقض حقوق بشر هیچ وقت فراموش نمیشود و در مقابل دفاع از توافق هم قرار نمیگیرد.»
کابل جان عبدی است
پایاننامه دکترای علی عبدی با عنوان «مردانگی، سلامت جنسی و برابری جنسیتی» پای او را به افغانستان باز کرد و کابل جانش شد.
علی عبدی در طی سالهایی که در افغانستان بود و روی پروژه پایاننامه دکترایش کار میکرد، به شهرهای مختلف افغانستان سفر کرد و بارها در رابطه با شهرهای مختلف این کشور نوشت.
او همزمان با آغاز فعالیت دانشجویی در ایران، از فعالان حقوق زنان و از پیشگامان کمپین یک میلیون امضا نیز بود. در افغانستان هم موضوع زنان را رها نکرد و بارها در رابطه با زنان ایران و زنان افغانستان نوشت.
علی عبدی اما پس از بازداشت به دست «طالبان» در تیرماه سال ۱۴۰۰، برای زندگی به استانبول رفت و پس از چند ماه تصمیم گرفت کولهبار مهاجرت چندین سالهاش را در وطن به زمین بگذارد.
بازگشت او به خانه اما مانند بازگشت دیگر فعالان سیاسی و اجتماعی بدون حاشیه نبود. این فعال دانشجویی سابق، فعال حقوق زنان و فعال مدنی چند هفته پس از بازگشت به ایران بازداشت شد. هنوز مشخص نیست که سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بر اساس کدام اتهامها او را بازداشت کرده و محل نگهداریش کجا است.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر