برگزاری نشست «یاد٬ ایده٬ امید»، زیر سایه مرگ مشکوک آرمیتا گراوند

نشست اول یادمان جان‌باختگان جنبش «زن٬‌ زندگی٬ آزادی»، یکشنبه ۷آبان۱۴۰۲ برگزار شد.

این نشست در دو پنل اصلی با عنوان‌های «آیا در جنبش زنان، جوانه‌های امیدی برای آینده ایران می‌بینید؟» و «راه نجات ایران و پیشروی و پیروزی جنبش چیست؟»، با حضور «فرح کریمی»٬ «منصوره شجاعی»٬ «تورج اتابکی»٬ «محمدجواد اکبرین»٬ «مهرداد خوانساری»، «رضا علیجانی»٬ «بهزاد کریمی»٬ «دامون گلریز» و «داریوش مجلسی»، در لاهه هلند برگزار شد.

***

هدف: اجماع فکری

مهرداد خوانساری از بانیان نشست «یاد٬ ایده٬ امید» که به همت «مرکز ایرانی مطالعات سیاسی» برگزار شده است٬ به «ایران‌وایر» گفت: «همه ما بر چیستی هدف اتفاق نظر داریم٬ اما با برگزاری چنین نشست‌هایی، قصد داریم روش‌های مناسب برای رسیدن به آن هدف را مورد بررسی قرار داده، تا به اجماع فکری برسیم».

این فعال سیاسی، تشکیل نهادهایی را که وظیفه به چالش کشیدن دولت پنهان دارند، ازجمله اهداف این نشست و دیگر نشست‌هایی دانست که در آینده برگزار خواهند شد و ادامه داد: «من تردیدی ندارم آینده خوبی پیش روی ماست. الان وقت کار است و ما باید با همگرایی، موجب نزدیکی افرادی شویم که بر این هدف مشترک اتفاق نظر دارند».

مهرداد خوانساری٬ فعال سیاسی و دیپلمات سابق٬ در این گفت‌وگو تاکید کرد: «جنبش زن٬ زندگی، آزادی، چاشنی حرکات بزرگتر و بیشتری در آینده است و تحولاتی که در جامعه ما رخ داده است، باعث می‌شود به آینده ایران امیدوار باشیم».

به گفته او، «ریزش در درون حاکمیت» و «رویش‌های درون جامعه»، همه از علائمی هستند که نوید آینده‌ای روشن را می‌دهند.

آقای خوانساری همچنین افزود: «جمهوری اسلامی دیگر نمی‌تواند تبدیل به نظامی محبوب و معتبر شود و روندی که شروع شده، متوقف نخواهد شد».

 

نشستی به نام و یاد جان‌باختگان راه آزادی

در ابتدای این نشست، رضا علیجانی٬ فعال سیاسی٬ ضمن برشمردن نام خانواده‌های دادخواهی که حتی از برگزاری مراسم سوگواری برای عزیزان جان‌باخته خود با فشارهای امنیتی محروم شدند و اشاره به نام «ماه‌منیر مولایی»٬ «ماشاالله کرمی»٬ «ناهید شیرپیشه» و … که به‌دلیل «دادخواهی» بازداشت شد‌ه‌اند٬ یاد تمامی جان‌باختگان راه آزادی در ایران را گرامی داشت.

مهرداد خوانساری٬ فعال سیاسی و دیپلمات پیشین٬ اولین سخنران نشست «یاد٬ ایده٬ امید»، سخنان خود را با یاد و نام «آرمیتا گراوند» آغاز کرد که به گفته او، آخرین جان‌باخته جنبش «زن٬ زندگی٬ آزادی»ست. او در ادامه، دستیابی به ایده‌های جدید برای روش مبارزه با جمهوری اسلامی را، ازجمله اهداف این نشست اعلام کرد.

فرح کریمی٬ فعال سیاسی نیز، سخنان خود را با نام و یاد «مهسا (ژینا) امینی» و آرمیتا گراوند آغاز کرد. او که عضو مجلس سنای هلند است، به نمایندگی از طرف دولت این کشور در ادامه سخنان خود، دستاوردهای فعالیت‌های اپوزیسیون جمهوری اسلامی در خارج از کشور را برشمرد و افزود: «زیر سوال بردن مشروعیت جمهوری اسلامی در جامعه جهانی و تعقیب کیفری جمهوری اسلامی، ازجمله وظایف فعالین سیاسی مخالف جمهوری اسلامی در خارج از کشور است».

او در ادامه ضمن انتقاد از کسانی که خواهان «تحریم ایران» یا «حمله نظامی» به ایران هستند٬ تاکید کرد که «آن اتفاق باید براساس موازین حقوق‌بشری» در داخل رخ بدهد.

 

تولد جامعه مدنی آلترناتیو

در ادامه این نشست، منصوره شجاعی، نویسنده٬ پژوهشگر و فعال جنبش زنان٬ تورج اتابکی، پژوهشگر تاریخ اجتماعی و محمد جواد اکبرین، روزنامه‌نگار و دین‌پژوه٬ در پنل اول با موضوع «آیا در جنبش زنان جوانه‌های امیدی برای آینده ایران می‌بینید؟»، به سخنرانی پرداختند.

خانم شجاعی در این رابطه به ایران‌وایر گفت: «نگاه من نگاهی امیدوارانه است نسبت به تاثیر جنبش "زن٬ زندگی٬آزادی" بر جنبش زنان و دیگر جنبش‌های اجتماعی در ایران».

این نویسنده و فعال جنبش زنان در خصوص تاثیرات جنبش «زن٬ زندگی، آزادی» بر جنبش‌های اجتماعی ایران، به تکثرگرایی جنبش «زن٬ زندگی٬ آزادی» اشاره کرد و افزود: «تبعیض علیه زنان در ایران "درهم‌تنیدگی" دارد (زن متعلق به طبقه فرودست٬ اتنیک و …، به‌صورت مضاعف مورد تبعیض قرار می‌گیرد و با فقدان کرامت انسانی٬ فقدان عدالت٬ فقدان برابری و …، مواجه است) اما در  جنبش "زن ٬زندگی٬ آزادی" شاهد آن هستیم که اتفاقا همین موضوع مورد توجه قرار می‌گیرد».

او در بخش دیگری از سخنانش، به «تولد جامعه مدنی آلترناتیو» اشاره کرد و توضیح داد: «ما از نسلی هستیم که در دوران اصلاحات زمانی که بحث جامعه مدنی مطرح شد٬ به‌عنوان فعالان سکولار گمان می‌کردیم که حتی نهادهای مذهبی مثل تکایا٬ مساجد و کلاس‌های قرآن نیز می‌توانند جزیی از جامعه مدنی باشند، اما در جنبش "زن٬ زندگی ٬آزادی" که همه‌چیز نو شد و نسل جدید به میدان آمد٬ در جامعه مدنی آلترناتیوی زاده شد که مشخصا با هنر پیوندی عمیق داشت و پرفرماتیو بود. این نسل جدید از آزادی و رهایی تن در موسیقی٬ اعتراض و تظاهرات استفاده کردند».

خانم شجاعی افزود: «از سوی دیگر، این جنبش نه‌فقط  بر پایه خواست‌های زنان، که حول خواست‌های نسل جوان و در ضدیت با پدرسالاری و پیر سالاری است و باید به‌عنوان یک جامعه مدنی آلترناتیو به رسمیت شناخته شود».

این نویسنده و پژوهشگر با اشاره به توجه جامعه جهانی به جنبش «زن ٬زندگی٬ آزادی» در ایران، همچنین به اهدای جوایز بین‌المللی به فعالان این جنبش٬ از جایزه صلح نوبل تا جایزه ساخاروف و دیگر جوایز اشاره کرد و ادامه داد: «حمایت‌های فمینیست‌های منطقه‌ای مانند فمینیست‌های افغانستانی٬ ترکیه و فلسطینی، نشان دهنده بارقه‌های امیدی است که به‌رغم هزینه بالایی که این جنبش پرداخت کرده است٬ به‌دلیل تکثر و دگرپذیر بودنش، در دل ما ایجاد کرده است».

 

نشستی نه به قصد آلترناتیو‌سازی

پنل دوم با موضوع «راه نجات ایران و پیشروی و پیروزی جنبش چیست؟» نیز، با حضور دامون گلریز، پژوهشگر روابط بین‌الملل، داریوش مجلسی، فعال سیاسی٬ رضا علیجانی، نویسنده، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی و بهزاد کریمی، فعال سیاسی، برگزار شد.

داریوش مجلسی٬ فعال سیاسی نیز در رابطه با نشست «یاد٬ ایده٬ امید» به ایران‌وایر گفت: «برخلاف نشست‌هایی دیگر که برگزار شد و شرکت‌کنندگان در آن خود را آلترنتیو معرفی می‌کردند٬ این نشست به قصد آلترناتیو‌سازی نبود».

او افزود: «ما در خارج از کشور تنها می‌توانیم نقش حمایتی داشته باشیم و منعکس‌کننده صدای فعالان در داخل کشور باشیم».

این فعال سیاسی در بخش دیگری از گفت‌وگویش با ایران‌وایر، ضمن اشاره به «نقش ریزش نیروهای وفادار به یک نظام٬ در سقوط آن نظام» توضیح داد: «من زمانی که می‌بینم بخشی از فعالان اصلاح‌طلب سابق٬ تحول‌خواه شدند یا از جنبش "زن٬‌ زندگی٬ آزادی" حمایت می‌کنند٬ احساس امیدواری می‌کنم. ما چاره‌ای جز نقب زدن به درون کشور و موجب جدا شدن کارگزاران نظام از آن نداریم».

نشست «یاد٬ ایده٬ امید» اولین نشست از سلسله نشست‌های چهارگانه‌ای است که در آینده برگزار خواهند شد.