یک منبع آگاه به «ایرانوایر» گفته است که نیروهای بسیجی و سپاهی که برای حمایت از تیم فوتبال در رقابتهای جام ملتهای آسیا به دوحه رفتهاند، «حق ماموریت دلاری» دریافت میکنند.
این منبع که نمیخواست نامی از او فاش شود، به ایرانوایر گفته است که مبلغ پرداخت شده به نیروهای بسیجی و سپاهی در دوحه متفاوت است و سپاه پاسداران از ۳۰ تا ۵۰ دلار در روز، به آنها میپردازد.
این حق ماموریت، منهای هزینههای پرواز رفت و برگشت، اسکان و خوردوخوراک روزانه است.
چرا حکومت برای حمایت از تیمی که همواره در ورزشگاههای خارج از کشور مورد حمایت ایرانیان بود، مجبور به اعزام نیروهای بسیجی و سپاهی شده است؟
***
هزینه فریاد زدن برای فلسطین با لباس ایران چقدر است؟
ظاهری شبیه به مردانی دارد که در ایران با عنوان «ارزشی» شناخته میشوند. تصویری از غزه را در دست گرفته که رویش نوشته شده «فلسطین»، آن را بالای سر برده و در حال نشان دادن به دوربینهای عکاسان و فیلمبرداران است و همزمان، فریاد میزند.
در فاصله چند متری او، دخترانی محجبه و مردانی با شکلوشمایلی شبیه به هم به چشم میخورند. برخی خبرها نیز در مورد هماهنگی جمهوری اسلامی با قطر برای «پوشش تصویری نیروهای ارزشی صادراتی به دوحه» مخابره شده است.
ایرانوایر نخستین بار ۱۸دی۱۴۰۲ و در فاصله ۵ روز مانده به آغاز رقابتهای جام ملتهای آسیا، به نقل منابع آگاه خود در فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش، از اعزام ۳۰۰ نیروی بسیجی و سپاهی، با هماهنگی و دستور سپاه پاسداران خبر داد. قرار بود ۵۰ تن از این افراد، زنان شاغل در بسیج و سپاه باشند و باقی آنها را مردان این نیروهای امنیتی و نظامی تشکیل دهند.
سپاه در حالی نیروهای زن خود را به جام ملتها اعزام کرده و آنها را روی سکوهای ورزشگاهها کنار مردان بسیجی نشانده، که هنوز درهای بسیاری از ورزشگاهها در ایران به روی زنان بسته است و البته در معدود ورزشگاهها، نیز زنان حق نشستن کنار مردان را ندارند.
منبع ایرانوایر گفته بود که فدراسیون فوتبال تاکید کرده که هزینه غذای روزانه این نیروها نباید از از هر نفر ۲ میلیون تومان، کمتر شود.
حالا شواهد نشان میدهد که سپاه پاسداران برای هر یک از این نیروها، در کنار یک سفر کاملا رایگان، صرفا برای صادر کردن ایدئولوژی حکومتی، فریاد زدن برای فلسطین و به تصویر کشیدن زنانی محجبه و البته نماز جماعت نمایشی بیرون ورزشگاهها، حق ماموریت ویژه دلاری پرداخت میکند.
منبع ایرانوایر میگوید که زنان تماشاگر ۳۰ دلار، مردان بسیجی ۵۰ دلار و سر تیمها روزانه نفری ۱۰۰ دلار حق ماموریت میگیرند.
اگر تمام هزینه صرف شده برای این نیروها در دوحه را بهصورت میانگین ۵۰ دلار در نظر بگیریم، با در نظر گرفتن حداقل قیمت دلار در ایران، هزینه ۲۰ روز حق ماموریت این نیروها در قطر به بیش از ۱۶ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان میرسد.
چرا این تیم نیاز به فریاد زن اجارهای دارد؟
۱۹ژانویه۲۰۱۱، دیدار تیمهای ملی ایران و امارات در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا، در ورزشگاه «القطر» که حالا به «سحیم بن حمد» تغییر نام داده، برگزار شد. طبق اعلام کنفدراسیون فوتبال آسیا، ۸۰۱۴ تماشاگر از این بازی دیدن کردند که بیش از ۵ هزار تن از آنها را هواداران ایرانی تشکیل میدادند.
هشت روز قبل از آن، یعنی ۱۱ژانویه نیز، تیم ملی مقابل عراق به پیروزی رسیده بود. کنفدراسیون آسیا تماشاگران حاضر در ورزشگاه را ۱۱۵۶۲ تن اعلام کرد که قریب به ۶ هزار تن از آنها ایرانی بودند.
بااینحال در آن سال، هیچ نشانی از تماشاگران حکومتی و نیروهای بسیج و سپاه که برای حکومت، انتفاضه، جبهه مقاومت، حزبالله، حشد الشعبی و تمام زیرشاخههای نظامی و سیاسی داخل و خارج از کشور سپاه پاسداران فریاد بزنند، وجود نداشت.
آنچه حکومت را وادار به واکنش کرده، میزان دور شدن مردم ایران از تیمی است که نامش روزی ملی بود و حالا نشان چندانی از «ملی» یا «مردمی» بودن ندارد. واکنش و سکوت بازیکنان در قبال سرکوب مردم ایران در جریان اعتراضات ۱۴۰۱، باعث شکل گرفتن بزرگترین شکاف تاریخ ورزش ایران میان مردم و یک تیم ورزشی ملی شد.
نشانه آن را حتی میتوان در گزارش برخی رسانههای نزدیک به فدراسیون فوتبال و حکومت دید. «ورزش سه» در مطلبی با تیتر «ایران: صعود کردیم، کمی هم حمایت کنید» روز شنبه ۳۰دی۱۴۰۲، تلاش کرده بود مردم و این تیم را به هم نزدیک کند.
نخستین بار، حکومت در جریان جامجهانی ۲۰۲۲ قطر تلاش کرد کنترل سکوها را با نیروهای اعزامی به ورزشگاههای دوحه در دست بگیرد. در اسناد فاش شده از هک خبرگزاری «فارس»، به مواردی ازجمله «هماهنگ بودن با دولت قطر» برای جلوگیری از شعارهای سیاسی علیه جمهوری اسلامی در ورزشگاهها، «پاداش دادن به بازیکنان برای ساکت نگه داشتن آنها» و «هماهنگی با کادر فنی وقت تیم ملی جهت تهدید بازیکنان» به چشم میخورد.
حضور نیروهای بسیجی و سپاهی در قطر، نهفقط برای حمایت از تیمی است که رقابتهایش در جام ملتهای آسیا برخلاف تمامی ادوار گذشته برای جامعه ایران حساسیت خاصی ندارد، که بهنظر میرسد برای نشان دادن تصویری متفاوت از مردم ایران در رسانههای بینالمللی و البته جلوگیری از بروز اعتراضات و فریادهای متفاوت علیه حکومت است.
مهمترین اتفاق برای فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی و نهادهای امنیتی را میتوان در دو میزبانی پیاپی قطر از تیم فوتبال دید. اگر رقابتهای جامجهانی در یکی از کشورهای قاره اروپا، آمریکا یا اقیانوسیه برگزار میشد، حکومت قادر به کنترل کامل سکوها مانند آنچه سال گذشته در دوحه دیدیم، نبود. همچنین شاید اگر پس از انصراف چین از میزبانی جام ملتهای آسیا، این دوره از رقابتها به یکی از کشورهای شرق آسیا مانند کرهجنوبی، ژاپن یا حتی هندوستان میرسید، هزینههای سپاه برای اعزام نیروهای حکومتی خود جهت فریاد زدن در ورزشگاهها نیز، بیشتر میشد.
تا اینجا، صرفا هزینه حق ماموریت این نیروها، به بیش از ۳۰۰ هزار دلار رسیده است.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر