یک روز صبح که «فرزاد» از خواب بیدار شد، اولین نشانه‌های ویروس «پاپیلوما» یا زگیل آلت تناسلی را بین حد فاصل آلت تناسلی تا نشیمنگاهش دید که شبیه به خال‌های گوشتی ترسناکی همه جا پخش و پلا شده بودند. او به شدت ترسیده بود. بعدها این ترس با مراجعه به دکتر جدی‌تر شد.
دکترش را از پیش نمی‌شناخت و با کمک یک آدرس اینترنتی به مطب او مراجعه کرده بود؛ مطبی مملو از بیماران مشابه. پزشک اولین راهکار درمانی که به او داد، استفاده از یک ماده شیمیایی بود که باید روزی دوبار به موضع می‌مالید. او با گذاشتن عکس‌های ترسناک روی وب سایتش، اعلام کرده بود که این مرض بسیار مهلک است و باید فورا درمان شود.
فرزاد در این مورد به اینترنت مراجعه کرد و متوجه شد که این بیماری انواع و تیپ‌های متفاوتی دارد: «از دکتر پرسیدم آزمایش خاصی برای تشخیص این ویروس و این که به چه تیپی دچار شده‌‌ام، وجود دارد؟ دکتر گفت اگر درمان اولیه جواب نداد، باید "کرایوتراپی" (فریز کردن محل ضایعه برای از بین بردن نشانه‌های زگیل) را امتحان کنیم و یا اگر دوست داشتم، می‌توانم لیزر کنم. من با دیدن تصاویر مذکور به شدت ترسیده بودم و اطلاعات درستی از روند بیماری نداشتم. برای همین هم حالت یک قربانی را داشتم که مجبور بود به مبالغ سرسام‌آور درمان تن دهد.»
ویروس پاپیلوما انسانی که به زگیل آلت تناسلی مشهور است، یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی است که جامعه جهانی را درگیر خود کرده است. به طور متوسط، ۹ تا ۱۳ درصد مردم جهان سالهای متوالی با این بیماری می‌جنگند.
در ایران آمار دقیقی از بیماران مبتلا وجود ندارد ولی اگر متوسط جامعه جهانی را ملاک تعیین آمار قرار دهیم، بیش از یک میلیون مبتلا به زگیل آلت تناسلی در کشور وجود دارند.
در این رابطه اخبار و گزارش‌های غلطی به عنوان اطلاعات سینه به سینه نقل می‌شوند. این در حالی است که عدم اطلاع از حقایق مرتبط با این بیماری، می‌تواند ختم به یک فاجعهٔ انسانی شود.
دکتر «زهره سلمانزاده»، متخصص زنان و زایمان ساکن ایران در گفتوگو با «ایران‌وایر»، به افرادی که مشکوک به این بیماری هستند و به ویژه بانوان توصیه می‌کند به محض مشاهده علایم، هرچه سریع‌تر به متخصص زنان و زایمان مراجعه کنند چون ممکن است بی‌توجهی، منجر به ضایعه اسفباری به نام سرطان رحم شود.
او در مورد آقایان هم مراجعه به متخصص اورولوژی و یا متخصص پوست را توصیه می‌کند.
به گفته این متخصص، ویروس زگیل آلت تناسلی از طریق مقاربت منتقل شده و به شکل زگیل‌های گوشتی در ناحیه آلت تناسلی یا مقعد نمودار می‌شود: «تا کنون نزدیک به ۱۰۰ نوع از ویروس پاپیلوما انسانی شناسایی شده است که حدود ۴۰ درصد آنها قابلیت آلوده کردن آلت تناسلی را دارند. انواع این ویروس با عدد و شماره شناخته می‌شوند؛ به عنوان مثال، نوع شش و ۱۲ این ویروس کم خطرند و نوع ۱۶ و ۱۸ در اغلب موارد می‌توانند منجر به بروز سرطان دهانه رحم در زنان شوند.»
دکتر «زهره سلمانزاده» می‌گوید باورهای غلط و همچنین ناآگاهی بیمار از موقعیت این ویروس در بدن می‌تواند زندگی شخصی و اجتماعی افراد را تحتالشعاع خود قرار دهد.
او بخشی از این باورهای اشتباه را بر میشمارد و دلیل مخالفت با آنها را تک به تک ذکر می‌کند:
۱. فقط زنها دچار ویروس پاپیلوم انسانی می‌شوند
باید گفت که این ویروس، یکی از متداول‌ترین ویروس‌های رایج در ارتباطات انسانی است که هر مرد یا زنی که دارای ارتباطات جنسی فعال بوده باشد، در کل دورهٔ زندگی خود حتما با این ویروس درگیر بوده یا خواهد شد. در امریکای امروز، در حدود ۷۹ میلیون نفر با این ویروس درگیر بودهاند.
۲. همهٔ انواع این ویروس سرطان‌زا هستند
یکی از دریافتهای غلط در این رابطه این است که عموما مردم فکر می‌کنند همهٔ انواع ویروس‌های پاپیلوم انسانی که باعث زگیل آلت تناسلی می‌شوند، سرطان‌زا هستند، در صورتی که چنین نیست و صرفا تیپ‌های ۱۶ و ۱۸ از این ویروس عامل سرطان به شمار می‌روند. جالب اینجا است که «انجمن بینالمللی سرطان» اعلام کرده است اگر سیستم ایمنی بدن قوی باشد، حتی این تیپ‌های پرخطر نیز از بدن کسی که درگیر این ویروس شده باشد، می‌تواند ظرف یک تا دو سال خارج شود. البته در ادامه اشاره کرده است که اگر این ویروس در بدن فرد باقی بماند، می‌تواند حداکثر ظرف ۱۰ سال به سلولهای سرطانی تبدیل شود و بدن فرد مورد نظر را تبدیل به ناقل بیماری کند.
۳. اگر شما سکس کامل نداشته باشید، این ویروس منتقل نمی‌شود
این هم یکی از باورهای غلط و رایج بین مردم است که تصور می‌کنند اگر سکس کامل نداشته باشند، این ویروس به بدنشان منتقل نمی‌شود. قابل ذکر است که این ویروس از رابطهٔ جنسی دهانی و مقعدی وترشحات آلت جنسی و پوست اطراف واژن و آلت مردانه نیز قابل انتقال است.
۴. در مردها به واسطهٔ آزمایش قابل مشاهده است
برای تشخیص این ویروس، فقط باید به واسطهٔ آزمایش «پاپ اسمیر» (PAP SMEAR) در خانمها به وجود این ویروس پی برد و در آقایان تا زمانی که علایم مشخصی مثل زگیل‌های گوشتی نداشته باشد، نمی‌توان به نوع و تیپ ویروس آگاه شد. آزمایش مرتبط با آقایان، تستی به نام «PCR» است که اگر علایم از بین بروند، هرگز تیپ ویروس و وجود یا عدم وجود آن به وسیله این تست قابل تشخیص نیست.
۵. راه‌کارهای درمانی برای این ویروس وجود دارد
اگرچه راه‌کارهایی برای محافظت از ضایعات پیشاسرطانی و زگیل‌های قابل مشاهده وجود دارد اما برای از بین بردن خود ویروس چندان درمانی وجود ندارد و باید منتظر طی دوره ماند. البته می‌شود آن را کنترل کرد تا به وضعیت بدتری تبدیل نشود.
۶. نشانه‌های این ویروس تا آخر عمر با فرد می‌ماند
نشانه‌های این ویروس به مرور زمان از بین می‌روند و در نهایت ظرف مدت دو سال، در ۹۰ درصد افراد به واسطهٔ سیستم ایمنی بدن همان فرد معدوم می‌شوند. این که چه‌طور این اتفاق می‌افتد، علم پاسخ درخوری برایش ندارد.
۷. من واکسن« HPV» زده‌‌ام، پس نیازی به تست پاپاسمیر ندارم
باید گفت که این باور هم اشتباه است چون واکسنهای موجود در بازار صرفا برای دو تیپ پرخطر ۱۶ و ۱۸ این ویروس در نظر گرفته شده‌‌اند و برای باقی تهدیدات ویروسی که شناخته شده نیستند یا خطر کمتری دارند، واکسنی وجود ندارد.
لطفا نترسید
ترس و ناآگاهی فرزاد، روند پیگیری و درمان را به شدت کند کرده بود. او روزی را شرح می‌دهد که برای انجام کرایوتراپی، از پزشک معالج خود نوبت گرفته بود: «وقتی وارد مطب پزشک شدم، بدون مکث و ویزیت بالینی جدی، سریع محل ضایعه را نگاهی انداخت و اعلام کرد کل مراحل درمان با دستگاه کرایو سه جلسه وقت نیاز دارد و باید مبلغ یک میلیون تومان نقد به حسابی که اعلام کرد، واریز کنم. او البته در هر جلسه هم مبلغ ۵۰ هزار تومان حق ویزیت دریافت می‌کرد. آن طور که آن جمعیت در صف ایستاده بودند تا به داخل اتاق کرایو بروند، نشان می‌داد هر مریض با چه سرعتی مورد درمان قرار میگرفت. چند دقیقه که نشستم، متوجه شدم عموما مدت زمان کرایو برای هر مریض زیر پنج دقیقه است.»
او تشریح می‌کند که پزشک معالجش هیچ میلی برای توضیح ماجرا یا دادن اطلاعات نشان نداده است: «می‌خواست هر چه سریع‌تر به بیمار بعدی رسیدگی کند. یکی از نکاتی که پرسیدم، این بود که اگر آثار و علایم این زگیل‌ها به واسطه کرایو در بدنم از بین بروند، چه‌طور می‌توانم به آزمایشگاه بروم و برای تعیین تیپ ویروس، آزمایش PCR بدهم؟ پزشک در پاسخ گفت این ویروس برای مردها خطرزا نیست و اشکالی ندارد تیپش را ندانم. دوباره پرسیدم اگر من ناقل بیماری باشم، آیا نباید در این مورد آگاهی داشته باشم یا حداقل قرنطینه شده و تحت مداوا و کنترل باشم تا به فرد دیگر منتقل نکنم؟ پزشک در پاسخ گفت ما نمی‌توانیم به این چیزها بپردازیم و نمی‌توانیم میل آدمها را کنترل کنیم، لذا بهتر است برای روابط جنسی آدمها اضطراب‌زایی نکنیم. البته او این نکته را لحاظ نمی‌کرد که طرف مقابل من که هنوز درگیر این ویروس نشده است، می‌تواند یک قربانی خاموش باشد.»
دکتر به فرزاد گفته بود بهتر است به کار خودش بپردازد چون این ویروس با توجه به جنسیتش، برای وی خطر جدی ندارد. فرزاد حتی در وقت انتظار سعی کرده بود با سایر بیماران حاضر گفت‌و گو کند و متوجه شده بود سطح اطلاعات عمومی آنها هم در این مورد به شدت اندک است.
او از این روند درمانی که بهتر است آثار و علایم بیماری را از بین ببری و دیگر مهم نیست طرف مقابلت درگیر چه مصیبتهایی خواهد شد و از این که به این فرایندی که در سیستم نظام پزشکی ایران رایج است تن داده، هنوز هم دلخور است.
دکتر سلمانزاده می‌گوید برای درمان زگیل‌های گوشتی چند مرحله وجود دارد: «ارزان‌ترین راه درمان یک ماه طول می‌کشد و با یک ماده مخصوص و ماساژ موضع برای سوزاندن تدریجی زگیل‌ها انجام می‌شود و اگر بی‌جواب ماند، می‌توان به کرایوتراپیست که فریز کردن محل ضایعه است، روی آورد. این مرحله معمولا توسط بیماران به سختی پذیرفته می‌شود مگر این که ناچار باشند. چون سوزش و رنج فراوان دارد و برخی از آنها از احتمال عفونی شدن محل زخمها می‌ترسندو درمان با لیزر هم توصیه می‌شود که البته پرهزینه و گران است.»
او توصیه می‌کند مبتلایان باید به آزمایشگاه تخصصی مراجعه کنند و از تیپ ویروس خود مطلع باشند:«این موضوع به ویژه برای زنان از اهمیت حیاتی برخوردار است. بیمار نباید بترسد. حتی در بدترین حالت ممکن و در تیپ سرطانزای این ویروس هم امکان کنترل بیماری وجود دارد و الزاما ختم به سرطان رحم و واژن نخواهد شد. اگر با دقت کافی به آن رسیدگی شود، می‌توان از سرطانی شدنش پیشگیری کرد.»
فرزاد می‌گوید تنها عنصری که او را در بهبود شرایطش کمک کرده، آگاهی کامل، مطالعه و دانشی بوده که در این مسیر در مورد بیماری کسب کرده است: «متاسفانه اولین پزشک معالج در مورد دادن اطلاعات به من دست و دلباز نبود. روزهای اول برای من با وحشت و تصمیمات اشتباه سپری شد.»
او بعد از این تجربه تلخ، حالا به خوبی می‌داند چهگونه با این مشکل و مشکلات مشابه با کمترین هزینه روحی و مادی مواجه شود.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر