«محمدرضا زنوزی» مالک باشگاه تراکتورسازی تبریز، نخستین مدیر فوتبال ایران است که از یک «فساد سازمان‌یافته» در پشت پرده شکایت بازیکنان و مربیان خارجی در فیفا پرده برداشت.
آنچه آقای زنوزی گفته است، پیش از این هم مورد اشاره قرار گرفته بود. «ایران‌وایر» در گزارش هفدهم اسفند ۱۳۹۸ و همین‌طور فروردین‌ماه امسال، خبرگزاری «مهر» در سلسله گزارش‌هایی پیرامون «چرایی عدم پرداخت مطالبات شاکیان خارجی» به نقش واسطه‌ها و مدیران باشگاه‌ها برای بالا رفتن میزان خسارت‌های پرداختی اشاره کرده بودند.
حالا مالک باشگاه تراکتورسازی تبریز، بدون آن‌که واهمه‌ای از نام بردن افراد داشته باشد، «علی خطیر»، معاون سابق باشگاه استقلال و «هوشنگ نصیرزاده»، مدیرعامل پیشین باشگاه ماشین‌سازی تبریز را به‌عنوان بخشی از مجموعه عوامل بدهکاری‌های سنگین فوتبال ایران معرفی می‌کند.
در نقطه صفر، باید به هدف نهایی و دلیل رفتار محمدرضا زنوزی، هم توجه داشت. مثال ساده‌تر می‌شود این‌که روزی برای مقابله با «اعدام»، انگشت اشاره را به‌سوی «سرباز وظیفه‌ای» بگیریم که فقط مسئولیت لگد زدن به زیر صندلی محکوم به دار آویخته‌شده را داشته است. زنوزی در بررسی چرایی محکومیت‌های قطعی و همیشگی فوتبال ایران در فدراسیون جهانی فوتبال، نه نقش حاکمیتی را دیده است که اجازه خصوصی‌سازی را به باشگاه‌ها نمی‌‌دهد، نه به سایه سپاه پاسداران بر سر لیگ برتر یا لیگ یک فوتبال کشور اشاره کرده و نه حتی از چرخه اقتصادی بیمار فوتبال ایران هرگز نامی می‌برد.
اما شاید همین اشاره‌های محمدرضا زنوزی، بتواند بخشی از فساد سازمان‌یافته فوتبال باشگاهی ایران برای محکومیت‌های «تعمدی» در فیفا و دادگاه حکمیت ورزش (CAS) را رونمایی کند.
مالک باشگاه تراکتورسازی تبریز در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم مدعی شده است که هوشنگ نصیرزاده و علی خطیر، به او فشار آورده بودند که برای دفاع از پرونده‌های این باشگاه مقابل شکایت دو بازیکن خارجی، قراردادی با «لودویچ دلشات» وکیل مشهور فوتبال اروپا امضا کند.
خلاصه داستان این است که باشگاه تراکتورسازی سال ۱۳۹۷ سعی داشت با «کوین کنستات» بازیکن اهل گینه قرارداد امضا کند. کنستانت برای عقد قرارداد به ایران آمد و طبق قانون، به مرکز پزشکی «ایفمارک» رفت. سه روز بعد ایفمارک به‌صورت رسمی اعلام کرد که این بازیکن به دلیل مشکل قلبی، نباید با باشگاه تراکتورسازی قراردادی منعقد کند.
اما مالک باشگاه مدعی شد که کوین کنستانت قرص مصرف می‌کند و هیچ مشکلی برای بازی کردن ندارد. کنستانت قرارداد بست، فقط ۱۰ جلسه با تراکتورسازی تمرین کرد، به خانه‌اش برگشت و به فیفا نامه‌ای نوشت مبنی بر این‌که باشگاه تراکتورسازی نه پولش را داده و نه برای او مسکن تهیه کرده است.
تراکتورسازی می‌توانست با ارایه مستندات قانونی و پزشکی به فیفا، نه‌تنها از جریمه ۸۲۰ هزار یورویی (مبلغی بیش از ۱۲ میلیارد تومان) رها شود که حتی از بازیکن گینه‌ای غرامت بگیرد. همان زمان روزنامه «ایران ورزشی» در گزارشی مدعی شد که مدیران باشگاه تراکتورسازی، از نامه‌نگاری با فیفا منع شده بودند.
حالا زنوزی ادعا می‌کند که هوشنگ نصیرزاده و علی خطیر او را منع کرده‌اند. او به تسنیم گفته است: «در جلسه حضوری در استانبول، لودویچ دلشات که توسط آقایان خطیر و نصیرزاده به من معرفی شده بود، تمام مستندات را با جزییات بررسی کرد و اطمینان داد که با توجه به تجربه ۱۰ ساله خود در ارکان قضایی فیفا، این پرونده‌ها به نفع باشگاه تراکتور خاتمه می‌یابد؛ اما درحالی‌که منتظر محکومیت این دو بازیکن بودیم، با حکم عجیب فیفا علیه باشگاه مواجه شدیم و پس از بررسی لایحه دفاعی ایشان توسط سه وکیل ورزشی داخلی و دو وکیل کارکشته‌ی خارجی، متوجه شدیم ایشان لایحه را به طور ناقص ارایه داده است. من می‌خواهم بدانم چگونه ممکن است وکیلی که به ادعای خودش ده سال در بالاترین ارکان قضایی فیفا حضور داشته، ابتدایی‌ترین کار در لایحه‌نویسی، یعنی استناد و استفاده از مستندات کتبی را لحاظ نکند؟»
زنوزی تاکید کرده که «من هیچ شناختی از این وکیل نداشتم و معرفی ایشان توسط علی خطیر انجام شد که معرفی خود آقای خطیر هم توسط نصیرزاده، مدیرعامل سابق ماشین‌سازی انجام شد.»
او در همین مصاحبه، اتهامات دیگری را هم متوجه هوشنگ نصیرزاده و علی خطیر می‌کند؛ مثلا خطاب به مدیر سابق باشگاه استقلال گفته است: «آقای خطیر! اگر اتفاقاتی که در زمان مذاکره با مربی ایتالیایی در فصل گذشته رخ داد و باعث شد قیمت این مربی، در یک ساعت دو برابر بشود را بازگو کنم، دیگر آبرویی برای شما در این فوتبال نمی‌ماند.»
با در نظر گرفتن این‌که محمدرضا زنوزی، خود یکی از مهم‌ترین عوامل اقتصادی سپاه پاسداران در فوتبال ایران است که نخستین بار با خرید خودروی «محمود احمدی‌نژاد»، اخذ وام‌های میلیاردی و پس ندادن آن‌ها به بانک‌ها، به چهره‌ای در محافل سیاسی، اقتصادی و ورزشی تبدیل شد. پس نمی‌توان زنوزی را به‌عنوان «علیه‌السلام» جامعه مدیریت فوتبال ایران پذیرفت.
اما آنچه او در روزهای گرفتاری مالی اقتصادی باشگاه تراکتورسازی فریاد زده، بخشی از فرمول همیشگی محکومیت‌های ایران در فیفا است. سه باشگاه استقلال، پرسپولیس و تراکتورسازی تا روز شنبه هفدهم اسفندماه، بیش از ۵.۹ میلیون یورو بدهی و محکومیت قطعی از سوی فیفا داشتند. اما تا امروز حتی یک قدم برای پرداخت این بدهی‌های مالی برداشته نشده است. می‌توان از پرسپولیس به‌عنوان یک نمونه روشن مثال زد.
برانکو ایوانکوویچ از ایران رفت اما به مدیران باشگاه بازهم فرصت داد تا حقوق معوقه‌اش را پرداخت کنند. اما هیچ مبلغی به حساب او واریز نشد. ایرج عرب سراغ «گابریل کالدرون» رفت و با رقمی قریب به ۱.۵ برابر قرارداد ایوانکوویچ، او را به تهران آورد.
فقط در مورد برانکو ایوانکوویچ با حکم فیفا، باشگاه پرسپولیس در پرونده شکایت این مربی به پرداخت یک میلیون و ۵۵ هزار «یورو» به اضافه ۵ درصد سود (دیرکرد پرداخت) و ۲۰ هزار «فرانک سوییس» بابت هزینه دادرسی فیفا محکوم شد. همچنین باشگاه پرسپولیس اگر توضیحات کامل رأی صادره را نمی‌پذیرفت باید ظرف ۳۰ روز باید این مبلغ را به برانکو پرداخت می‌کرد.
نه طی آن سی روز پولی پرداخت شد و نه پس از آن. پرسپولیس شکایت تازه‌ای به فیفا ارایه کرد تا زمان بخرد. اما دلیل این شکایت، خریدن زمان نبود. همان‌طور که در حکم قبلی دیده می‌شود، پرسپولیس برای دیر کردن پرداخت این مبلغ باید ۵ درصد سود به برانکو ایوانکوویچ می‌پرداخت. این رقم در صورت بررسی مجدد در فیفا و بعد در دادگاه حکمیت ورزش حداقل تا مرز ۸۰ درصد پیش خواهد رفت.
حالا مدیر برنامه‌های برانکو ایوانکوویچ کیست؟ همان آقای «لودویچ دلشات»؛ وکیلی که محمدرضا زنوزی از او به‌عنوان عامل اصلی شکست خوردن تراکتورسازی و نگارش تعمدانه غلط دادخواست در فیفا نام می‌برد.
ماجرا جالب‌تر می‌شود اگر بدانیم که آقای لودویچ دلشات، وکالت فدراسیون فوتبال در پرونده «مارک ویلموتس» سرمربی سابق تیم ملی ایران را هم در فیفا برعهده دارد؛ یعنی فرد مورد اطمینان «مهدی تاج» در فدراسیون فوتبال هم بود. پیش از این اعلام شده بود بدهی فدراسیون فوتبال در صورت شکست خوردن در فیفا، ۹۰ میلیارد تومان (با دلار ۱۴ هزار تومانی) خواهد بود.
شاید جالب‌تر باشد که بدانیم لودویچ دلشات به درخواست علی خطیر، پرونده شکایت «آندره‌آ استراماچونی» را هم در فیفا پیگیری می‌کند. این ادعا را البته محمدرضا زنوزی هم در گفت‌وگوی خود با تسنیم تایید کرده است.
ارقام بدهی‌ها که بالاتر می‌روند، دستمزد دلال‌ها و وکلا هم افزایش پیدا می‌کند. پس آقای دلشات روی رقم دو میلیون یورویی سود بیشتری خواهد کرد تا روی رقم یک میلیون و ۵۵ هزار یورویی کنونی فیفا.
درعین‌حال، همین وکلا پشت پرده هم تعاملاتی با مربیان و بازیکنان خارجی که به فدراسیون جهانی فوتبال شکایت کرده‌اند دارند. رقم را تا دو برابر بالا می‌برند و درصدی هم از خود مربی یا بازیکن می‌گیرند. این وسط مدیران باشگاهی دولتی که حاضر نشده‌اند در سررسید فرصت فیفا، بدهی خود را پرداخت کنند و کار را به شکایت‌های دوم و سوم در فیفا و دادگاه حکمیت ورزش کشیده‌اند، از همین درصدها، سود خواهند برد.
این فعلا بخشی از چرخه فساد اقتصادی فوتبال دولتی ایران است. از «محمدحسن انصاری‌فرد» به‌عنوان خالق این راهکار نام برده می‌شود. او در پرونده‌های دهه هشتاد فوتبال ایران، همین مدل را پیاده و حتی پرسپولیس را به کسر شش امتیاز رساند. اما نه‌تنها محکوم نشد که سال قبل بازهم به اتاق مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس رسید؛ ولو کوتاه.
مطالب مرتبط:
بعد از کرونا، دوباره استقلال، پرسپولیس و تراکتور را خواهیم دید؟
کفاشیان متهم ردیف اول پرونده فساد فوتبال شد
کریمی متهم می کند؛ فساد مالی در فدراسیون فوتبال
افشاگری‌های مسعود شجاعی از فساد در فوتبال ایران
فساد مالی در فدراسیون فوتبال (بخش دوم)
اختصاصی ایران وایر؛ چاله‌ای به عمق یک میلیون و ۳۰۷ هزار فرانک سوییس در فدراسیون فوتبال
گستردگی فساد در فدراسیون فوتبال؛ فروش حق پخش فوتبال ایران با شرکتی که وجود ندارد
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر