قسمت دوم
اونچه که این روزها به مصورسازی و دادهنگاری معروف شده موضوع جدیدی نیست . موضوع جدید همه گیر شدن استفاده از این ابزار برای ارتباط با مخاطب عامه .
این مثالیه که خیلیها از اون به عنوان اولین مثالهای مصورسازی داده نام میبرن. این اینفوگرافیک یا دادهنمایی که چارلز جوزف مینارد در سال ۱۸۶۹ ساخته، لشکرکشی ناپلئون به روسیه را در سال ۱۸۱۲ نشان میده . در این نقشه مدلهای مختلف داده تصویرسازی شدهن. اول تعداد نیروهای ناپلئونه که از ضخامت خطوط مشخصه. دوم، جهت رفت و برگشت به روسیه رو، به رنگهای قهوهای و سیاه میبینید. اینجا به راحتی میشه لشکری که از فرانسه رفته، و به فرانسه برگشته رو با هم مقایسه کنید. همین طور اطلاعاتی مثل موقعیت جغرافیایی، فاصله و دمای هوا رو میبینید.
این روزها مثالهای بسیار خوبی در رسانههای غیرفارسی از دادهنگاری وجود داره. در نشریات معتبر و بزرگ واحدهای دادهنگاری هست که در واقع محل تعامل میان روزنامهنگاران و متخصصان رشتههای دیگه است. آپشات نیویورک تایمز یکی از این مثالها هستن. توصیه میکنم حتما نگاهی به وبسایت آپ شات بندازین
گرافیکدیتیل اکونومیست هم مثال خوبیه. این بخش از سایت اکونومیست هر چند روز یکبار با توجه به اتفاقات روز جهان به روز میشه .(لینک)
البته پیشگام دیتاژورنالیسم امروزی وبلاگ دیتای روزنامه گاردینه. که تونست توجه روزنامهنگاران بسیاری را به این روش جدید اطلاعرسانی معطوف کنه.(لینک)
حالا بریم سراغ یک سری مثالهای فارسی :
در ایران چون روزنامهها محتوای مستقلی از نسخه چاپیشون ندارن، موارد چندانی از دیتاژورنالیسم حرفهای وجود نداره . اونچه که در روزنامهها هم نوشته میشه، معمولا در حد جدول باقی میمونه.
بهعنوان مثال روزنامه شرق در فروردینماه، گزارشی را درباره بودجه فرهنگی سال ۹۵ کار کرد اما فقط در حد جدول بود و هیچ نموداری که سریعتر و راحتتر مطالب را بهمخاطب منتقل کنه، وجود نداشت.
این از مثالهایی است که به خوبی میتونیم با اون کار کنیم. همین موضوع رو نیویورک تایمز این طور نشان داده، البته به صورت دیجیتال:
http://www.nytimes.com/interactive/2010/02/01/us/budget.html
همشهری هم گاهی اوقات برای بعضی از گزارشهاش از اینفوگرافیک و نقشه استفاده میکنه.
این یکی از مثالها درباره انتقال اسلحه از بالکان به خاورمیانه ست.
زمان انتخابات مجلس دهم٬ نمودارها جایگاه مهمی بهدست آوردن و حتی به صفحه اول روزنامهها اومدن.
دو مدلی که وقایع اتفاقیه و کیهان اعداد را منعکس کردند رو میبینیم.
البته فراموش نکنیم که محصولات دیتاژورنالیسم اصولا در رسانههای چاپی فضای زیادی برای عرضه ندارند چون امکانات این رسانهها خیلی محدوه.
در سایت های خبری هم٬ خبرگزاری ایرنا وخبرآنلاین و چند سایت دیگه بخش جدیدی را به اینفوگرافیک اختصاص دادن که با معیارهای حرفهای فاصلهی زیادی داره، البته میشه امیدوار بود که دیتاژورنالیسم رفتهرفته مورد توجه رسانههای داخل ایران قرار بگیره. اما در حال حاضر فقط اینفوگرافیک رو داریم که در اون زمینه هم کاستیهای جدی وجود داره.
از این مثالهایی که هست معلوم نیست اون همه گرافیک چه چیزی رو منتقل میکنه اسم و تعلق سیاسی تنها چیزی هست که در این اینفوگرافیک دیده میشه:
اگر نمونه های بیشتر و مثالهای بیشتری رو دوست دارید ببینید وبلاگ دیتاویز دات آی آر کلسیون خوبی رو جمع کرده.
در ویدیو بعدی با ما باشید تا درباره منابعی که میتونیم دادهها رو ازشون استخراج کنیم صحبت کنیم.
ثبت نظر