اولیای‌دم رضایت دادند، جوان از پای مرگ برگشت

استان وایر- جوانی که دوستش را به قتل رسانده و جسدش را در داخل گودالی رها کرده ‌بود، با رضایت اولیای‌دم از قصاص نجات پیدا کرد اما از جنبه عمومی جرم مورد محاکمه قرار گرفت.

به گزارش شرق، چهارسال‌ونیم قبل پسر جوانی به مأموران خبر داد دو دوستش با هم درگیر شده و یکی دیگری را به قتل رسانده‌ است. این جوان در گزارش تلفنی که به مأموران داد، گفت: «دوستم کریم با من تماس گرفت و گفت دوست مشترک‌مان احمد را زده‌ و در گودالی انداخته است. وقتی به آن جا رسیدم، دیدم احمد جانش را از دست داده‌ است.»
بنابراین گزارش، مقتول با ضربه چوب و چاقو به قتل رسیده‌ بود. کریم پس از بازداشت به قتل دوست خود اعتراف کرد و گفت: «هرچند من و احمد با هم دوست بودیم اما اختلافاتی داشتیم. اختلافات به خاطر پولی بود که من به احمد بدهکار بودم. روز حادثه احمد از من خواست بیرون از خانه قرار بگذاریم و با هم صحبت کنیم، من هم قبول کردم. وقتی سر قرار حاضر شدم، احمد خیلی عصبانی بود و حرف‌هایی زد که من را خیلی ناراحت کرد. او با چوب به من حمله کرد و من هم برای این که جلوی رفتارهایش را بگیرم، هلش دادم اما او دوباره به من حمله کرد. این‌بار چاقویی از جیبم بیرون آوردم تا عقب برود اما در کشمکشی که با هم داشتیم، چاقو وارد بدنش شد و او داخل گودال افتاد. بااین‌حال، بلند شد و دوباره با چوب به من حمله کرد. من هم او را داخل گودال انداختم و با چوب چند ضربه به او زدم. وقتی به خودم آمدم، دیدم دوستم بی‌حال شده ‌است. آن‌قدر ترسیده ‌بودم که نمی‌دانستم چه باید بکنم. به همین خاطر، به دوست مشترک‎مان که "کیوان" نام دارد، زنگ زدم و موضوع را به او گفتم.»

احمد بعد از محاکمه به قصاص محکوم شد و رأی صادره مورد تأیید دیوان‌عالی کشور قرار گرفت اما وقتی پرونده برای اجرای حکم به دادسرا فرستاده شد، خانواده احمد موفق به جلب رضایت اولیای‌دم شدند. این‌بار پرونده با صدور کیفرخواست علیه متهم درباره جنبه عمومی جرم به دادگاه فرستاده ‌شد.

روز سه شنبه بعد از تشکیل جلسه رسیدگی و قرائت کیفرخواست، متهم در جایگاه حاضر شد. او اتهام را یک‌بار دیگر قبول کرد و گفت: «من از کاری که کرده‌ام خیلی پشیمان هستم. قصدم کشتن دوستم نبود. من اگر می‌خواستم کریم بمیرد، با دوستم کیوان تماس نمی‌گرفتم که به او کمک کند. بعد از دستگیری و محکومیت هم خیلی تلاش کردم تا رضایت اولیای‌دم را بگیرم. خانواده‌ام خیلی سختی کشیدند. ماندن زیر سایه طناب ‌‌دار به مدت چهارسال‌ونیم بسیار کار سختی ‌است و من دیگر خسته ‌شده‌ام. حالا که اولیای‌دم من را بخشیده‌اند، درخواست دارم هیأت قضایی هم در مجازات من تخفیف دهند.» 
هیأت قضات بعد از پایان گفته‌های متهم، برای صدور رأی دادگاه وارد شور شدند.