خانواده بهرامیان؛ نیروهای امنیتی یک پسرشان را کشته‌، یکی را زندانی کرده‌اند

سینا قنبرپور

بیش از سه ماه از بازداشت «فاضل بهرامیان»، یکی از معترضان اهل سمیرم در استان اصفهان می‌گذرد و در این مدت خانواده‌اش نتوانسته‌اند با او ملاقات کنند. 

خانواده فاضل در حالی که دیگر پسرشان، «مراد» در اعتراضات این شهر کشته شده است، در ماه‌های اخیر از سوی نهادهای امنیتی تحت فشار بوده‌اند. بیم آن می‌رود که نهادهای امنیتی در حال سناریوسازی برای این فرد باشند و او را به وقایعی غیرواقعی مرتبط کنند. این در حالی است که پس از آن‌چه حکومت «عفو گسترده» توصیف کرده بود، انتظار می‌رفت فاضل که اتهام مشخصی ندارد نیز آزاد شود. اما به نظر می‌رسد حکومت و به طور مشخص، نهادهای امنیتی با محبوس نگاه داشتن این جوان، در تلاش هستند تا فعالیت خانواده‌اش که در سمیرم از معتمدان مردم هستند را کنترل کنند. 

***

همه چیز از ۲۵ آبان شروع شد

سرنوشت فاضل و دیگر برادرانش به روز ۲۵ آبان و اعتراضات مردم در این شهر گره خورده است. در آن روز، مراد که کامیون‌دار بود و تازه وارد شهر شده بود، متوجه حضور فرزند نوجوانش در جمع معترضان شد. حدود ساعت شش عصر روز ۲۵ آبان، او برای حمایت از فرزندش به محل تجمع مردم معترض که در میدانی در تقاطع خیابان‌های «هلال‌احمر»، «شیخ‌کلینی»، «باغ‌دریاچه» و «آیت‌الله سعیدی» قرار داشت، رفت. در همین زمان نیروهای یگان‌ویژه از خیابان آیت‌الله سعیدی برای سرکوب معترضان به سمت این محل در حرکت بودند. مراد تلاش کرد ماموران را معطل کند تا فرزندش به همراه هم‌کلاسی‌هایش از محل دور شوند اما به ضرب شلیک گلوله کشته‌ شد. 

با کشته‌ شدن مراد و چند‌تن دیگر، جو شهر سمیرم ملتهب‌تر شد. نیروهای امنیتی در ۲۷ آبان با اخذ تعهد، جسد مراد را برای خاک‌سپاری به خانواده‌اش تحویل دادند. 

موضوع فقط به اخذ تعهد محدود نشد. بر اساس آن‌چه منابع مطلع به «ایران‌وایر» می‌گویند، فشار نیروهای امنیتی تا به آن‌جا پیش رفت که به پدر مراد پیشنهاد شد در صورت همکاری با نیروهای امنیتی، از سهمیه «شهدا» برخوردار می‌شوند. این در حالی بود که او خواهان رسیدگی به قتل پسرش شده بود. 

با وجود آن که در محل وقوع درگیری و جایی که جسد مراد افتاده بود، دوربین مداربسته وجود داشت و خانواده خواهان بازبینی فیلم‌ این دوربین شده بود، ماموران صاحب دوربین را نیز دستگیر و دوربین و محتواهای ضبط شده را توقیف کردند ولی به درخواست پدر مراد رسیدگی نکردند.

 

چهلم کشته‌شدگان؛ اعتراض‌ها دوباره جان گرفتند

براساس اطلاعاتی که به «ایران‌وایر» رسیده است، هم‌زمان با فرا رسیدن مراسم چهلمین روز کشته‌ شدن معترضان، روز ۲۵ آبان بار دیگر فضای این شهر ملتهب شد. خانواده مراد هم مراسم چهلمین روز کشته‌ شدن او را در روز اول دی برگزار کردند. در همه این روزها مردم معترض بر سر مزار کشته‌شدگان حاضر می‌شدند. عکس‌های کشته‌شدگان در همه جای شهر چسبانده یا آویزان شده بودند اما ماموران عکس‌ها را پاره می‌کردند. همین موضوع  بر خشم مردم  می‌افزود. در نتیجه، تجمع‌ها و درگیری‌هایی بین مردم و ماموران شکل گرفتند. در این مدت به سبب آن که یکی از کشته‌شدگان مراد بود، نهادهای امنیتی با تهدیدهای مختلف خانواده‌اش را تحت فشار قرار می‌دادند، زیرا تصور می‌کردند که آن‌ها از مردم می‌خواهند به خیابان بیایند. به همین دلیل خانواده بهرامیان در این روزها اغلب خانه‌نشین بودند. حتی گفته می‌شد فاضل که مکانیک خبره‌ای است و عضو شورای حل اختلاف سمیرم در زمینه شکایت‌های فنی است، در این مدت نتوانسته بود در محل کارش حضور پیدا کند. 

با این حال، درگیری‌های سمیرم ادامه یافتند تا روز دهم دی که به گفته مردم، صدای تیراندازی از هر زمان دیگری در این شهر بیشتر بود. همان روز فردی که ادعا می‌شود بسیجی بوده است، با نام «محسن رضایی» با ضرب گلوله کشته شد. 

بامداد یازدهم دی ۱۴۰۱ به خانه و خانواده بهرامیان یورش برده و برادران مراد را بازداشت کردند. فاضل، «جعفر» و «احمد» دستگیر شدند. چهار خواهر این سه نفر در محل حضور داشتند و می‌خواستند مانع از دستگیری آن‌ها شوند ولی ماموران با باتوم به ضرب و شتم خواهران اقدام کردند و در نهایت هر سه نفر دستگیر شدند. 

 

درگیری‌های مراسم چهلم و دستگیری سه برادر

پدر مراد کشاورز و از افراد معتمد سمیرم است. او در فاصله روزی که پسرش به قتل رسید تا دستگیری سه پسر دیگرش، به شدت از سوی نهادهای امنیتی تحت فشار بود. این وضع در پایان سال ۱۴۰۱ و بی‌اطلاعی از وضعیت فرزندش در زندان تشدید شد. تماس‌های فاضل از زندان نیز در حین مکالمه قطع شده و بر اضطراب خانواده افزوده بود. 

احمد و جعفر، دو پسر دیگر خانواده یک‌ماه پس از دستگیری، در بهمن سال گذشته آزاد شدند اما فاضل تا آخرین روزهای سال ۱۴۰۱ در انفرادی در بازداشت ماند. 

پس از انتقال او به بند عمومی نیز وقتی پدرش می‌خواست برای ملاقاتش برود، با بهانه‌ای از سوی مسوولان زندان مواجه شد و این دیدار انجام نشد. اعتراض‌های پدر فاضل در مورد وضعیت نامعلوم فرزندش با تهدید نهادهای امنیتی همراه بود و آن‌ها هر بار سعی کردند با تصویر صدور و اجرای حکم اعدام برای فاضل، این مرد را از هر اقدامی باز دارند. 

 

داستان یک قتل دیگر 

براساس اطلاعاتی که «ایران‌وایر» به دست آورده، مهم‌ترین ابزار نهادهای حکومتی برای فشار بر خانواده بهرامیان، تهدید مرتبط کردن مرگ «محسن رضایی» با فاضل است. 

فاضل در زمان حادثه، در محل مرگ محسن رضایی حضور نداشته است و هیچ دلیلی مبنی بر این که ضارب باشد، در دست ماموران نیست. از سوی دیگر، خانواده بهرامیان تاکید دارد که در روزهای پس از چهلم مراد، به سبب تهدیدهای نهادهای امنیتی، همه اعضای خانواده در خانه بوده‌اند و کسی بیرون نمی‌رفته است.  با این حال، فشار روانی برای ساکت نگه داشتن این خانواده با تهدید گرفتن حکم اعدام برای فاضل جریان دارد. علاوه بر آن‌که گفته می‌شود هیچ یک از اعضای خانواده بهرامیان در زمان درگیری‌های دهه اول دی ۱۴۰۱ بیرون از خانه نبوده‌ و هیچ یک از آن‌ها سلاح ندارند. این در حالی است که در سمیرم داشتن سلاح «برنو» با توجه به فرهنگ مردم رایج است و عموما مردم با مجوز رسمی اسلحه برنو و فشنگ‌های آن را دارند. 

پرسش مهم این است که بسیجی مورد ادعا با چه گلوله‌ای کشته شده است و با وجود گذشت بیش از سه ماه، چرا بر پایه گزارش‌های تخصصی اسلحه‌شناسی، به سراغ یافتن سرنخ نرفته‌اند. 

به گفته اهالی سمیرم، در حال حاضر از معترضان ماه‌های گذشته فقط فاضل و فردی به نام «مهران» که اطلاعاتی از موقعیت او در دست نیست، در حبس باقی مانده‌اند.