«سلامتی عثمان اسماعیلی، فعال کارگری در زندان سقز به شدت در خطر است.»
این جمله ۱۳ کلمه‌ای، خبر از هویت یک زندانی صنفی و مشکلات پیش آمده برای او را در زندان نشان می‌دهد. در سال‌های اخیر شبیه به این جمله بارها با اسامی مختلفی تکرار شده است. اما در میان مقامات مسوول، کمتر واکنشی نسبت به آن داشته‌ایم.
با وجود همه بی‌مهری مسوولان برای رسیدگی به وضعیت سلامتی عثمان اسماعیلی اما در میان فعالان کارگری ساکن ایران، کمیته‌ای برای اطلاع‌رسانی و دفاع از او تشکیل شده است. این کمیته امیدوار است بتواند با اقدامات خود، امکان رسیدگی پزشکی مناسب و موثر برای او را تامین کند و مقامات قضایی و امنیتی مسوولیت رفتار خود علیه عثمان اسماعیلی را بپذیرند و درمان فوری او را آغاز کنند.
گزارش حاضر در گفت‌وگو با «یدالله صمدی»، سخن‌گوی «کمیته دفاع از عثمان اسماعیلی»، به بررسی وضعیت سلامتی و البته اتهامات و حکم صادره علیه این فعال کارگری را مورد بررسی قرار می‌دهد.
***
«آقای اسماعیلی شرایط وخیمی دارد، به‌طوری که روز سوم دی ۱۴۰۲ به‌دلیل احساس درد شدید در ناحیه شکم، به پزشکی قانونی شهرستان سقز منتقل شد. در آنجا متخصصان اعلام کردند دچار فتق شده است و باید سریع‌تر مورد عمل جراحی قرار بگیرد. اما متاسفانه مقامات زندان سقز گفتند امکانات مناسب پزشکی برای این عمل جراحی در اختیار نیست و او را به زندان اوین در تهران منتقل کردند.»
این بخشی از گفته‌های یدالله صمدی، از اعضای کمیته دفاع از جان عثمان اسماعیلی است. او که نام اصلی‌‌اش نزد «ایران‌وایر» محفوظ است، در ادامه به اظهارات مقامات درباره این انتقال اشاره می‌کند و می‌گوید: «گفته بودند در اوین امکانات بهتری برای عمل جراحی در دسترس هست ولی وقتی آن جا می‌رسند، ماموران و مقامات این زندان به دلیل آن چه اشتباه تایپی در نامه اعزام آقای اسماعیلی از سوی دادستانی سقز مطرح کرده، از پذیرش او امتناع می‌کنند. بعد با همان وضعیت، او را دوباره به سقز انتقال می‌دهند. از آن تاریخ بیش از یک ماه گذشته است و مسوولان زندان سقز و مقامات امنیتی این شهر هیچ اقدامی برای درمان او انجام نداده‌اند.»
به گفته یدالله صمدی، اسماعیلی تا پیش از این که به زندان منتقل شود، سال‌ها از بیماری آسم شدید رنج می‌برده است. از سوی دیگر، یک‌بار جراحی قلب داشته است و هم‌چنان با مشکلات قلبی و عروقی دست و پنجه نرم می‌کند. جدا از آن، بیماری روماتیسم هم دارد: «به تازگی و به‌دلیل شرایط نامساعد زندان سقز، بینایی و شنوایی او دچار مشکل شده اما مقامات این زندان هیچ اقدامی در جهت درمان او انجام نداده‌اند.»
سخن‌گوی کمیته دفاع از عثمان اسماعیلی این رفتار را مصداق عینی بازی با جان این فعال کارگری شناخته شده می‌داند: «بهمن‌ماه سال گذشته بود که آقای اسماعیلی از سوی ماموران امنیتی سقز بازداشت شد و حدود سه ماه را در بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج بود. بعد از آن، با قرار وثیقه یک میلیارد تومانی از زندان آزاد شد. در چهارم مرداد سال ۱۴۰۲، شعبه اول دادگاه انقلاب سقز او را به اتهام‌های شرکت در مراسم خاکسپاری مهسا (ژینا) امینی و عضویت در حزب کومله کردستان محاکمه کرد. آقای اسماعیلی از فعالیت کارگری خود و اقداماتی که در جریان جنبش زن، زندگی، آزادی داشته است، دفاع و وابستگی و عضویت در حزب کومله را رد کرده بود. با این حال، قاضی پرونده حکم یک‌سال و چهار ماه حبس را با همان اتهامات اولیه صادر کرد.»
به گفته سخن‌گوی کمیته دفاع از عثمان اسماعیلی، او از طریق وکیل تسخیری خود، «فرزاد نصراللهی»، به حکم اعتراض کرده بود. بعد از آن، پرونده‌اش به دیوان عالی کشور منتقل شد اما آنجا هم عینا حکم شعبه اول دادگاه انقلاب سقز را تایید کردند. در ادامه نیز شعبه دوم اجرای احکام سقز حکم را اجرا کرد و روز ۲۲ آبا‌ن سال جاری آقای اسماعیلی به زندان منتقل شد.
این منبع در ادامه به فعالیت‌ها و سوابق این فعال کارگری می‌پردازد و می‌گوید: «آقای اسماعیلی در دهه ۶۰ به دلیل فعالیت‌های سیاسی که داشت، به ۲۵ سال تبعید در کرمان محکوم شده بود. در اواخر دهه ۸۰ و با پایان این دوره تبعید، به شهر سقز بازگشت و در دهه ۹۰ فعالیت‌های کارگری خود را آغاز کرد. ولی در طول سال‌های ۱۳۹۲، ۱۳۹۴، ۱۳۹۶، ۱۳۹۸، ۱۴۰۰و ۱۴۰۱، چندین بار بازداشت شد. تا امروز که بیش از یک دهه از اتمام حکم تبعید او می‌گذرد، بارها از سوی نهادهای امنیتی در سقز و سنندج به دلیل شرکت در برنامه‌های روز جهانی کارگر، روز جهانی زن و دیگر فعالیت‌های صنفی خود که در راستای تشکل‌یابی کارگران در ایران انجام داده، بازداشت و زندانی شده است.»
سخنرانی در مراسم خاکسپاری مهسا امینی
عثمان اسماعیلی در جریان مراسم خاکسپاری مهسا امینی، سخنرانی کوتاهی داشت. او پس از این سخنرانی، با انتشار متنی در صفحه فیس‌بوکش، ویدیوی سخنرانی خود در این مراسم را به اشتراک گذاشت. در بخشی از یادداشتی که همراه ویدیو منتشر کرده، نوشته بود: «من(عثمان اسماعیلی) به عنوان درکی که از مبارزه طبقاتی‌ام داشتم که لغو خشونت علیه زنان [بخشی] از مبارزه من بود، خود را موظف دانستم که در مراسم خاکسپاری ژینا امینی شرکت کنم. در حقیقت آن روز، مرگ ژینا را با مرگ یکی از دخترانم تصور/مقایسه کردم. تقریبا ساعت ۹صبح بود که جسد ژینا را از آمبولانس واقع در مزارستان آیچی بیرون آوردیم و به غسال‌خانه مسجد بردیم. در همین هنگام فریادهای خشمگین صدها نفر از مردم به گوش رسید. مردمِ آزادی‌خواهی که جدا از طرز فکر‌های مختلف، درد و رنج‌شان یکی بود. [این مردم] در آنجا حضور داشتند تا که اعتراض خود را به گشت ارشاد اسلامی سر دهند. در جریان مراسم خاکسپاری ژینا، با خواندن شعر، بیانیه، سرود و سر دادن شعارهایی نظیر ژن، ژیان، آزادی از سوی زنان و مردان آزادی‌خواه سقز، پس از تقریبا چهار ساعت به پایان رسید. در پایان، باز هم من و خانواده‌ام، خودمان را شریک مرگ تاسف‌بار ژینا می‌دانیم. به امید اینکه تاریخ‌نویسان بتوانند این تاریخ را بدون سانسور و عین واقعیت به صفحات تاریخ اضافه کنند.»
نگرانی کمیته دفاع از عثمان اسماعیلی در حفاظت از جان او
منبع «ایران‌وایر» که عضو کمیته دفاع از عثمان اسماعیلی است، در مورد نحوه شکل‌گیری این کمیته می‌گوید: «بر اساس درخواست خود آقای اسماعیلی و به همت تعدادی از فعالین کارگری ساکن ایران، از جمله آقای محمود صالحی، این کمیته تشکیل شد اما به دلایل امنیتی از نام بردن دیگر اعضای آن معذور هستیم. ما فعالیت خود را از زمان ورود ایشان به زندان آغاز و مساله اطلاع‌رسانی از وضعیت عمومی او را برعهده گرفتیم، چرا که بر اساس ماده ۵۰۲ آیین‌نامه دادرسی کیفری، آقای اسماعیلی تاییدیه پزشکی قانونی را مبنی بر عدم تحمل حبس دارد. ولی متاسفانه گوش نهادهای امنیتی و قضایی کردستان برای شنیدن و رسیدگی به این موضوع بدهکار نیست و به‌صورت علنی و آشکار دارند او را به سمتی می‌برند که همه ما را نگران حفظ جان و سلامتی او کرده است.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر