«تهران به روی کسی نمی‌خندد جز به روی مرگ
تهران از هیچ چیز خوشش نمی‌آید
به غیر مرگ»
این بخشی از شعر «تاران»، سروده «شیرکو بی‌کس»، شاعر پرآوازه کرد است که در زمان کشته شدن «ژینا(مهسا) امینی» در بازداشت گشت ارشاد، توسط کاربران شبکه‌های اجتماعی بارها بازنشر شد. حالا نوبت به ۴ زندانی سیاسی کرد رسیده است: «وفا آذربار»، «محسن مظلوم»، «محمد فرامرزی» و «پژمان فاتحی»؛ چهار جوانی که ۱۹ ماه را در تهران در حبس و زیر شکنجه بودند و سحرگاه دوشنبه ۹بهمن۱۴۰۲، در زندان قزلحصار اعدام شدند.
درباره پرونده این ۴ جوان کرد چه می‌دانیم و چرا خانواده‌هایشان می‌گویند که بی‌گناه بودند؟ «ایران‌وایر» برای پاسخ به این سوالات، با «محمد محمدی»، سخنگو حزب کومله کردستان ایران در رابطه با پرونده چهار عضو اعدام شده‌اش، گفت‌وگو کرده است.
این گفت‌وگو، پیش از اجرای حکم اعدام این جوانان انجام شده است.
***
درباره پرونده ۴ زندانی کرد اعدام شده چه می‌دانیم؟
اواخر تیر۱۴۰۱، چهار جوان کرد اهل شهرهای سنندج، مهاباد، بوکان و دهگلان در روستای «صومای برادوست»، از توابع ارومیه به‌دست نیروهای امنیتی بازداشت شدند.
روز ۲۲تیر، وزارت اطلاعات در اطلاعیه‌ای، از بازداشت ۱۰ تن که به گفته این وزارتخانه، «اعضای یک شبکه تروریستی وابسته به اشرار تجزیه‌طلب در شمال غرب» بودند، خبر داد.
چند روز بعد در ۵مرداد، اطلاعیه دیگری صادر شد. وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ضمن اعلام جزییات تازه از «تیم تروریستی اعزام‌شده از سوی موساد اسراییل» برای «انفجار و خرابکاری در ایران»، اعضای این گروه را نیروهای سازمان کومله معرفی کرد.
وزارت اطلاعات همچنین مدعی شده بود که از این افراد، سلاح و ۱۶ بمب بزرگ و کوچک کشف کرده است و آن‌ها قصد داشته‌اند یک «کارخانه صنعتی» را از طرف اسراییل در اصفهان منفجر کنند.
۶مرداد هم اطلاعیه دیگری صادر شد؛ این بار از سوی سازمان اطلاعات فرماندهی نیروی انتظامی. در این اطلاعیه گفته شده بود که یک شبکه ۵ نفری وابسته به اسراییل که اعضایش «اقدام به آتش‌سوزی، شعارنویسی و تبلیغ علیه جمهوری اسلامی ایران» کرده و «برای عملیات‌های مسلحانه و خرابکاری هم آموزش دیده بودند»، بازداشت شدند.
سازمان اطلاعات نیروی انتظامی مدعی شده بود که «این افراد با ترغیب سرکرده یکی از گروه‌های تجزیه‌طلب، با موساد ارتباط گرفته‌اند.»
«نور نیوز»، وبسایت وابسته به «شورای عالی امنیت ملی» ایران نیز، همین ادعاها را تکرار کرده بود.
در پی این اطلاعیه‌ها، حزب کومله کردستان ایران در بیانیه‌ای، از بازداشت چهار عضو خود خبر داد. نهادهای امنیتی ایران را مسوول جان آن‌ها دانست و از سازمان‌های حقوق‌بشری خواست که در مقابل «سناریوسازی‌های معمول و تکراری»، سکوت نکنند.
این حزب گفت که افراد بازداشت شده هیچ ارتباطی با موساد ندارند و برای فعالیت‌های تشکیلاتی و حزبی به این منطقه مرزی در آذربایجان غربی رفته بودند و هیچ سلاح و مواد منفجره‌ای هم به‌همراه نداشته‌اند. نام وفا آذربار، پژمان فاتحی، محمد فرامرزی و محسن مظلوم نیز، برای اولین‌بار همان زمان منتشر شد.
حزب کومله کردستان ایران دهه‌ها است که اعلام کرده مشی مسلحانه ندارد. با‌این‌حال در ۲۰مهر۱۴۰۱، صداوسیما جمهوری اسلامی، فیلم اعترافات اجباری این چهار زندانی را منتشر کرد. در این ویدیو در لابه‌لای روایتی که صداوسیما و دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی ارائه می‌دهند، بخش‌هایی از اعترافات این جوانان هم گنجانده شده است.
در این فیلم ادعا شده که این چهار جوان از حزب کومله، توسط اسراییل به سه کشور آفریقایی فرستاده شده‌اند تا آنجا آموزش ببینند. همچنین ادعا شده که آن‌ها در تانزانیا، در ماکتی با سایز واقعی از کارخانه صنعتی که موساد می‌خواسته در اصفهان آن را منفجر کند، «تمرین» کرده‌اند؛ یعنی تکرار سناریویی که پیش‌تر وزارت اطلاعات آن را در اطلاعیه‌های خود آورده بود و سازمان اطلاعات نیروی انتظامی و نور نیوز به آن پروبال داده بودند.
بعد از انتشار این ویدیو، تا اواخر دی خبری نبود، تا اینکه وکیل این ۴ جوان کرد، «مسعود شمس‌نژاد»، در حساب شبکه اجتماعی «ایکس» خود از تایید حکم اعدام این شهروندان در دیوان عالی کشور و ارسال احکام اعدام آن‌ها به اجرای احکام خبر داد.
اتهام آن‌ها «محاربه» و «جاسوسی برای اسراییل» عنوان و حکم بدوی اعدام از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست «ایمان افشاری»، از قضات بدنام قوه‌قضاییه، صادر شده بود.
چرا این جوانان بی‌گناه بودند؟
محمدی محمدی، سخنگو حزب کومله در رابطه با پرونده چهار عضو محکوم به اعدام این حزب، به ایران‌وایر می‌گوید که در فیلم اعترافات اجباری این چهار شهروند، تناقضاتی وجود دارد که نشان می‌دهد احکام اعدام آن‌ها براساس سناریوسازی ماموران وزارت اطلاعات صادر شده و اصولا با اسراییل در ارتباط نبوده‌اند.
آقای محمدی می‌گوید: «همان فیلم اعترافات اجباری را اگر نگاه کنید می‌بینید که داستانی است که توسط یکی از ماموران درجه چندم وزارت اطلاعات نوشته شده و بسیار بد هم نوشته شده است.»
او درباره برخی تناقضات این فیلم ۴۳ دقیقه و ۲۴ ثانیه‌ای به ایران‌وایر می‌گوید: «گفته شده که این ۴ نفر، سه بار از کردستان عراق به سه کشور آفریقایی برده شدند که آموزش ببیند و این آقایان در کشور تانزانیا توانسته‌اند "دیوید بارنیا"، رییس وقت موساد را ملاقات کنند و در کشور رواندا، ماکت کارخانه‌ای که قرار بوده منفجر کنند را با همان اندازه تمرین کرده‌اند. این بسیار مضحک است که می‌گویند اسراییل دست به دامان کومله شده. اسراییل و دستگاه امنیتی و اطلاعاتی بزرگش، نمی‌آید نیروهایش را به سه کشور آفریقایی ببرد و به همه نشان دهد که آن‌ها می‌خواهند یک کارخانه را منفجر کنند، درحالی‌که اسراییل در یک دهه گذشته بارها عملیاتی را علیه صنایع هسته‌ای و اعضای سپاه انجام داده بدون اینکه اتفاقی بیفتد.»
به گفته سخنگو حزب کومله درباره اعضای اخیرا اعدام شده این حزب، در این ویدیو حتی یک عکس از این جوانان در این کشورهای آفریقایی، یا یک فایل صوتی از گفت‌وگوهای آن‌ها با ماموران موساد منتشر نشده، درحالی‌که وزارت اطلاعات مدعی شده که با رسوخ به دفتر «دیوید بارنیا»، رییس وقت موساد، به اطلاعات منجر به بازداشت این ۴ شهروند جوان دست یافته است.
محمد محمدی، درباره دلیل بستن چنین اتهامی به این اعضای محکوم به اعدام کومله می‌گوید: «یک دلیلی که جمهوری اسلامی این ۴ نفر را اعدام کرد، نقش کومله و حضور رهبری این حزب، آقای "مهتدی" در رابطه با تلاش‌های ۲۰ ساله او که برای یک همبستگی برای ایران دموکراتیک داشته، انتقام بگیرد.»
او تاکید می‌کند: «حزب کومله کردستان ایران از سال ۲۰۰۳ یک تصمیم حزبی گرفته مبنی‌بر اینکه برای اینکه جمهوری اسلامی را شکست دهیم، باید اپوزیسیون دموکراسی‌خواه ایران کنار هم بنشینند و مذاکره کنند و با هم متحد شوند.»
خانواده‌ها را تنها نگذارید
محمد محمدی، سخنگو حزب کومله درباره آقایان آذربار، مظلوم، فاتحی و فرامرزی، به ایران‌وایر می‌گوید که خانواده آن‌ها در ۱۹ ماه گذشته، هیچ خبری از فرزندان‌شان نداشتند، تا روزی که حکم اعدام آن‌ها به اجرای احکام ارسال شد.
او می‌گوید که خانواده‌ها با هر بار مراجعه به نهادهای امنیتی با در بسته مواجه می‌شدند و حتی وکیل این ۴ شهروند نیز تاکنون با آن‌ها ملاقاتی نداشته و به گفته خودش، «فقط روی کاغذ وکیل‌شان بوده» است.
او به تنهایی مادران و اعضای خانواده این زندانیان سیاسی در دو باری که در مقابل زندان اوین تجمع کردند اشاره کرده و می‌گوید: «ما دوبار خانواده این عزیزان را جلوی زندان تنها دیده‌ایم. تنهایی و جزیره‌ای بودن ماست که جمهوری اسلامی راحت جوانان ما را می‌کشد.»
پیش‌تر گزارش‌هایی از حضور مردم در مقابل زندان قزلحصار برای پیوستن به خانواده‌ها به دست ایران‌وایر رسیده بود، اما به گفته منبع ما، تعداد نیروهای امنیتی، لباس شخصی و یگان‌ویژه به حدی زیاد بوده که این شهروندان نتوانسته‌اند تجمعی شکل دهند.
محمدی همچنین تاکید می‌کند که «خانواده‌ها در تمام این ۱۹ ماه تحت فشار نیروهای امنیتی بوده‌اند و حتی برادر محسن مظلوم را بازداشت کرده‌اند. او با قرار وثیقه ۲ میلیارد و چند میلیون تومانی آزاد شده است. او را بازداشت کردند که درباره برادرش اطلاع‌رسانی نکند.»
آیا وعده دیدن فرزند پای چوبه‌دار محقق شد؟
ساعاتی پیش، خبرگزاری «میزان»، وابسته به قوه‌قضاییه جمهوری اسلامی، از اجرای احکام اعدام وفا، پژمان، محمد و محسن خبر داد. از میان این ۴ جوان، پژمان، فرزندی خردسال داشت به نام «صباح.»
او در آخرین ملاقات خود به مادر و خواهرش گفته بود: «این یک مرگ با عزت و افتخار است برای من، بە همسرم بیان بگویید برایم سیاه نپوشد و ناراحت نباشد.»
پژمان فاتحی دست‌کم ۱۹ ماه بود که طفل خردسالش را ندیده بود و به گفته محمد محمدی، یکی از آخرین آرزوهایش این بوده که کودکش را پیش از اعدام ببیند.
به گفته این سخنگو حزب کومله درباره اعضای اخیرا اعدام شده‌اش، «به پژمان وعده دادند که فرزندش را پیش از اینکه او را بالای چوبه دار ببرند به او نشان دهند و بگذارند با او خداحافظی کند.»
حالا اما واقعا معلوم نیست که آیا پدر صباح قبل از اینکه اعدام شود، به آخرین آرزویش، دیدن فرزندش رسیده است یا خیر؟
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر