«احمد نبی‌زاده» عکاس و مجسمه‌ساز زاده زاهدان، که پیش‌تر نامش با کنده‌کاری چهره «محمدرضا شجریان» بر ساقه خشک درختی در پارک ملت مشهد در رسانه‌ها منتشر شد و بعدها اثری تحت عنوان خشم خاک بر بستر خشک دریاچه خشک هامون ساخت حالا با تکنیک مغاز بر چوب درخت گلابی سردیسی از «ژینا (مهسا) امینی» را می‌سازد.
او در گفتگو با «ایرانوایر» می‌گوید این اثر را شهر به شهر از مشهد تا سقز خواهد برد تا به دست «مژگان افتخاری»، مادر ژینا (مهسا) امینی برساند.
***
احمد نبی‌زاده عکاس و مجسمه‌ساز زاده زاهدان است. هنرمندی که با آثار اعتراضی شناخته شد و حالا به گفته خودش « علیه فراموشی فداکاری بسیاری از زنان و مردان و برای تسکین دل‌های مادران دادخواه ایران » شمایلی از ژینا امینی را بر چوب نقش می‌زند.
احمد نبی‌زاده به ایرانوایر می‌گوید: «مجسمه مهسا امینی یکی از کارهای اعتراضی من است. اگر چه تصویر خانم امینی را می‌سازم اما پیامم این است که علیه فراموشی قهرمانان وطن بایستم. نام‌های زیادی هست که نباید از یاد ببریم نوید افکاری، پویا بختیاری و خیلی‌های دیگر... مهسا ژینا امینی به نماد و اسم رمز مردم ایران بدل شد به همین دلیل دلم می‌خواهد این اثر را به پدر و مادر شجاع او هدیه کنم.»
این مجسمه‌ساز و عکاس با استفاده از چوب درخت گلابی مجسمه بزرگی از ژینا مهسا امینی را با موهای رها در باد طراحی کرده است. او با خودرو شخصی‌اش از مشهد به راه افتاده و قصد دارد به سقز در کردستان برسد و در مسیر روی این اثر کار می‌کند: «من از کاری که دارم انجام می‌دهم لایو گذاشته‌ام. با ماشین و کارگاه سیارم از شهرهای مشهد، گناباد، قاین بیرجند، نهبندان، زابل، زاهدان، بم، کرمان و شیراز گذشته‌ام و به کردستان خواهم رفت.»
چوب درخت گلابی یکی بهترین متریال برای مجسمه‌سازی با تکنیک مغار است. آقای نبی‌زاده می‌گوید قصد دارد در اصفهان پایه‌ای فلزی برای این اثر بسازد: «بستگی دارد که وقتی آنجا می‌رسم فضا چه اثری روی من بگذارد اما قصد دارم پایه‌ای مرغوب از جنس مس برای این کار بسازم.»
احمد نبی‌زاده در پاسخ به این پرسش که چرا این اثر را در طول مسیر از مشهد تا سقز تکمیل می‌کند می‌گوید: « من فکر می‌کنم جنبش زن زندگی آزادی یک نوع انفجار آگاهی و خرد جمعی در ایران بود. هر شهری به نظرم اثرش را روی این کار می‌گذارد. مثلا من وقتی رفتم تخت جمشید هیچ ایده‌ای نداشتم که چرا آنجا را انتخاب کردم اما بعد تحت تاثیر شیرهای سنگی ترکی که روی چوب بود و من نمی‌دانستم که باید با آن چکار کنم را نمادی از شیر را در کنار چهره ژینا نقش زدم و دارم روی آن کار می‌کنم.»
این هنرمند عکاس که پیش‌تر مجسمه محمدرضا شجریان را در پارک ملت مشهد، مجسمه نوید افکاری و پوریا بختیاری را در بلوچستان و اثری انتزاعی به نام خشم خاک را در سیستان بر بستر خشکیده دریاچه هامون ساخته است می‌گوید: «هیچ کدام این آثار از دست مخلوقات بی‌خاصیت خدا دیگر وجود ندارند. اما امیدوارم با حمایت مردم شریف ایران تا تابستان ۱۴۰۳ این اثر به دست خانم افتخاری برسد. کاری که شاید تسلایی باشد بر دل شیر زنان ایران و مادران دادخواه.»
اعتراض و ترس با هم نسبتی ندارد
نام احمد نبی‌زاده با اقدامات اعتراضی از طریق مجسمه‌سازی گره خورده است. او در صفحه اینستاگرام خود تصویر تندیس‌های «نوید افکاری» و «پویا بختیاری» دو چهره مطرح در اعتراضات مردمی سال‌های اخیر را منتشر کرده بود. صفحه اینستاگرامی که به دلیل فشارهای امنیتی حالا دیگر از دسترس او خارج شده و ناچار شده صفحه دیگری برای ارائه کارهای خود باز کند.
نبی‌زاده همچنین چهره «محمدرضا شجریان» را بر ساقه خشک درختی در پارک ملت مشهد کنده‌کاری کرده بود. اثری که پیش از این‌که تمام شود از جا کنده شد و خالقش برای مدت‌ها تحت آزار نهادهای امنیتی قرار داشت.
او به ایرانوایر می‌گوید: «از همان زمان که روی درختی خشکیده در پارک ملت مشهد چهره آقای شجریان را طراحی کردم تا الان تحت نظارت و پویش امنیتی و تهدید بودم. به قول سرهنگ حسینی از پلیس فتا مشهد در حال توجیه من بودند ولی آزادی بهایی دارد سکوت امروز خیانت به پسرم و کشورم است.»
احمد نبی‌زاده خودش را «هنرمندی خودساخته» معرفی می‌کند. او در اعتراض به خشکی و بی‌آبی هامون و هیرمند مشت بزرگ برآمده‌ای از بستر این دریاچه‌ها ساخت.
او که فارغ‌التحصیل رشته‌های گرافیک، معماری و دکوراسیون داخلی است و در زمینه نقاشی، عکاسی و مجسمه‌سازی سال‌ها کار کرده و نمایشگاه‌هایی نیز برگزار کرده است می‌گوید: «احساس می‌کنم مسیر درست زندگی هنری‌ام را یافته‌ام. هنر اعتراضی و بیان مطالبه‌ای که شاید به این شیوه بهتر دیده و شنیده شود. می‌دانم که هنرمندان زیادی از هنر برای بیان مطالبات بر حق مردم جامعه استفاده می‌کنند؛ من می‌خواهم با هنر به گوشه‌های تاریک این سرزمین نور بتابانم.»
طول مجسمه ژینا مهسا امینی نود سانتی‌متر و بلندای خشم خاک یک متر و چهل سانتی‌متر بود. دو اثری که هر یک به یکی از دغدغه‌های اجتماعی احمد نبی‌زاده اشاره دارد.
بعد از انتشار گزارش ایرانوایر از اثر اعتراضی ساخته شده توسط احمد نبی‌زاده بر بستر دریاچه هامون، آقای نبی‌زاده تحت تعقیب نیروهای امنیتی قرار گرفت و برای مدتی ناچار شد تمامی فعالیت‌های خود در فضای مجازی را متوقف کند.
او در همان روزها گفته بود که علت خشکی دریاچه‌ای که برکت زندگی اهالی سیستان و بلوچستان بود، سیاست‌های ناکارآمد در تامین آب و حقابه هامون بوده و هرگز از بابت ساخت آن اثر پشیمان نبوده است: «به عنوان کسی که کارش مجسمه‌سازی است، به زبان هنر و به‌عنوان یک شهروند که به سبب مشکلات ناشی از خشک‌سالی مجبور به مهاجرت از زادگاهم شده‌ام، اعتراضم را به گوش مقامات و مسوولان برسانم.»
او از هیچ ماده‌ای برای ساخت خشم خاک استفاده نکرده بود: «این اثر از شاخه‌های خشکیده درخت‌های خرما، کاه و خاک ساخته شده است. به طرز شگفت‌انگیزی اما همه چیز دست به دست هم داد که این کار گلی به تمامی گویای اعتراضم باشد. هرچند حالا دیگر اثری از آن باقی نمانده است.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایرانوایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر