نمایندگانی که استعفا می دهند اما نمی روند

استعفای دسته جمعی نمایندگان استان اصفهان جدیدترین استعفای نمایشی و سمبولیک نمایندگان مجلس است. استعفاهایی که ویژگی مشترک آنها اعتراض به مشکلات حوزه انتخابیه است. این استعفاهای دسته جمعی پیش از این نیز چندین بار رخ داده اما درنهایت تنها درحد یک تهدید باقی مانده و این نمایندگان تا پایان دوره نمایندگی در مجلس مانده‌اند.

قاعدتا نمایندگانی که صدها میلیون تومان برای ورود به مجلس هزینه می کنند، به راحتی عطای کرسی بهارستان را به لقایش نمی بخشند.

مشكلات زيست‌محيطی و محقق نشدن وعده‌های دولت براي احيای زاينده‌رود و «حذف پروژه‌های آب‌رسانی استان اصفهان از ردیف‌های بودجه سال آینده» از جمله دلایل استعفای دسته جمعی نمایندگان استان اصفهان اعلام شده است.

این نمایندگان درنامه خود نوشته اند که سازمان برنامه و بودجه به وعده حسن روحانی برای احیای آب زاینده رود عمل نکرده و «حتی از گذاشتن اعتبار در ردیف مرتبط با تامین آب شرب (که در سال جاری تا مرز بحران پیش رفت) خودداری کرده» است.

اعتراض نمایندگان اصفهان به حذف پروژه‌های آب‌رسانی استان اصفهان از ردیف‌های بودجه سال آینده درحالی است که اصل این پروژه ها از جمله تونل سوم کوهرنگ مورد انتقاد است. هزاران تن از مردم شهرهای استان چهار محال و بختیاری بارها در اعتراض به طرح‌های انتقال آب کوهرنگ به استان اصفهان تجمع کرده‌اند.

در مقابل کشاورزان شرق اصفهان حدود ۳۰ بار تاسیسات خط انتقال آب از شرق اصفهان به یزد را تخریب کرده اند. به این ترتیب موضوعی که نمایندگان اصفهان برای استعفای خود مطرح کرده اند نقطه درگیری نمایندگان چندین استان با یکدیگر است.

درحالی نمایندگان استان اصفهان در اعتراض به شرایط زیست محیطی استعفا می دهند که برخی از آنان فعالان محیط زیست زندانی را «جاسوس» خوانده اند و به نظریات کارشناسی فعالان محیط زیست توجهی ندارند.

حسن روحانی در تبلیغات انتخاباتی سالم های ۹۲ و ۹۶ وعده‌های زيست‌محيطی بسياري داده بود. حل معضل آب، احيای كشاورزی، احيای رودخانه‌هايی همچون زاينده‌رود و كارون و احياي درياچه‌ اروميه،‌احیای تالاب هورالعظيم از جمله این وعده ها بود.

برخی از اين وعده‌ها محقق شده، اما در دولت دوم، با خشكسالي سال ۱۳۹۶، افزايش تحريم‌ها و كسري بودجه دولت، نارضايتی‌های زيست محيطي افزايش يافت.

ترکیب نمایندگان استان اصفهان نیز ترکیب همگنی نیست. چهره هایی چون احمد سالک و محمد جواد ابطحی از چهره های شاخص جبهه پایداری هستند و چهره هایی حیدرعلی عابدی، و  ناهید تاج الدین عضو فهرست امید.

استعفاهای دسته جمعی پیش از این نیز چندین بار رخ داده اما درنهایت تنها درحد یک تهدید باقی مانده و این نمایندگان تا پایان دوره نمایندگی در مجلس مانده‌اند.

دی‌ماه ۹۶ نيز موضوع استعفاي نمايندگان اصفهان مطرح شده بود. حیدرعلی عابدی، نماینده اصفهان و ناصر موسوی لارگانی رئیس مجمع نمایندگان استان در گفت و گو با رسانه‌ها تهدید کرده بودند که اگر وزارت نیرو و سازمان برنامه و بودجه به وعده خود برای اتمام پروژه های نیمه تمام عمل نکنند، استعفا خواهند داد.

اسفندماه سال ۹۶ در جلسه‌ای با حضور رئیس مجلس و وزیر نیرو ، وزارت نیرو موظف شد جدول زمان‌بندی برای اجرای مصوبات ۹ گانه شورای عالی آب ارائه كند. همچنين، تصمیم گرفته شده بود که برداشت کنندگان حوزه زاینده‌رود، از یزد گرفته، تا چهارمحال بختیاری و خود اصفهان، برداشت آب را با ميزان آب موجود و جدولی که شورای عالی آب تصویب کرده است، «متناسب سازند».

در مجلس نهم نيز نمايندگان در اعتراض به تحقق نيافتن وعده‌های مربوط به حوزه انتخابيه‌شان استعفا دادند. از جمله نمايندگان خوزستان و  لرستان نسبت به آنچه «ظلم بودجه‌ای» خواندند استعفا دادند. درنهایت اما این استعفا به تهدید خلاصه شد و این نمایندگان در مجلس باقی ماندند.

 در اين مجلس مهدی كوچك زاده، نماينده عضو جبهه پايداری از حوزه انتخابيه تهران، در واكنش به امحای «مقادير زيادی سيب زمينی» استعفا داد.

قاعدتا نمایندگانی که صدها میلیون تومان برای ورود به مجلس هزینه می کنند، به راحتی عطای کرسی بهارستان را به لقایش نمی بخشند.

تيرماه ۹۴ نیز نمایندگان استان فارس به نشانه اعتراض به انتخاب استاندار این استان جلسه علنی مجلس را ترک کردند و گفتند كه تا زمان حل نشدن این «مشکل» در جلسات مجلس حضور پیدا نخواهند کرد. آنها نسبت به اينكه انتخاب استاندار فارس بدون مشورت با نمایندگان صورت گرفته، اعتراض كردند اما اين اعتراض راه به جايی نبرد و دولت روحانی ۲۴ تيرماه ۹۴ حكم استانداری سيدمحمدعلی افشانی را صادر كرد.

پس از آن نیز در مجلس هشتم و در تیرماه سال ۸۹ پس از یکی از عملیات های گروه «جندالله» به رهبری عبدالمالک ریگی، حسینعلی شهریاری، پیمان فروزش و عباسعلی نورا سه تن از نمایندگان استان در اعتراض به ناامنی در این استان استعفا دادند اما چند روز بعد استعفای خود را پس گرفتند.

به جزاستعفاهای صنفی استعفاهای سیاسی مختلفی در مجلس رخ داده که مهمترين استعفای دسته‌جمعی تاريخ مجالس پس از انقلاب مربوط به مجلس ششم است. این استعفا همراه با تحصن نمایندگان این مجلس بود. درنهایت اما مجلس ششم فرصت رسیدگی به چند استعفا را یافت و بهزاد نبوی، محسن آرمین، فاطمه حقیقت جو و میرمحمود یگانلی در جلسه رسیدگی به استعفا اعتراضات خود را مطرح کردند.

پیش از آن نیز درمجلس سوم نطق و استعفای غیرمنتظره عبدالمجید شرع پسند، نماینده کرج، خبرساز شده بود.

او مدت کوتاهی پس از رهبری آیت الله خامنه ای روز یکشنبه ۱۱تیر۶۸ و در اعتراض به مواردی چون «نبود زمینه وعدم امنیت و امکان برای انجام وظایف قانونی نمایندگی» و «نگرانی شدید از آیندۀ سیاسی کشور به علت برخی تغییرات قانون اساسی» از نمایندگی استعفا و نمایندگان مجلس نیز پس از حملات شدید به او با استعفایش موافقت کردند.

در مجلس هشتم  روح الله حسينيان با اعتراض نسبت به اینکه «جناح اصلاح طلب نزد رييس مجلس عزيزتر و ارزشي تر شدند» استعفا داد. محمدرضا تابش نيز در اعتراض به فيلتر شدن سايت پارلمان نيوز، ارگان رسانه‌ای اقليت مجلس استعفا داد. داريوش قنبری نماينده ايلام و حسين گروسی، نماينده شهريار از ديگر نمايندگانی مستعفي اين مجلس بودند. اما خبرسازترين استعفا مربوط به علی مطهری بود كه در اعتراض به مطرح نشدن طرح سئوال از رئیس جمهور استعفا داده بود. این استعفا بر خلاف استعفاهای دیگر درصحن علنی مجلس مطرح شد و نمایندگان با استعفای او مخالفت کردند.

اینک نیز اگر نمایندگان استان اصفهان بر این استعفای دسته جمعی خود مصر باشند این استعفا باید درصحن علنی مجلس مطرح شود و نمایندگان باید به آن رای منفی یا مثبت دهند. پیش از این اما هیچ یک از استعفاهای صنفی نمایندگان درصحن علنی مجلس مطرح نشده و نمایندگان مستعفی درهمان روزهای اول از پیگیری استعفای خود صرف نظر کرده اند.

مطالب مرتبط:

قوانین ضد زن در دوره های اول تا سوم مجلس؛ آغاز محدودیت و تبعیض

قوانین  چهار مجلس درباره زنان؛ تلاش ناکام برای رفع تبعیض قانونی

جنجال‌های چهار مجلس،‌ از بنی‌صدر تا هاشمی

جنجال های مجلس پنجم و ششم،  آغاز و پایان اصلاح طلبی